Kto to napisał? – czyli rozdźwięk pomiędzy wartościami, słowami a realpolityką

Proszę drogich komentatorów o zapoznanie się z poniższym tekstem na temat Polskiej Polityki Bezpieczeństwa oraz odpowiedź na pytanie - czyje to stanowisko i na ile można się z nim nie zgodzić?!:

Polska we współczesnym świecie.

Polska - średniej wielkości państwo w Europie Środkowej prowadzi aktywną politykę międzynarodową w regionie i świecie. Obecny etap w rozwoju stosunków międzynarodowych coraz większą rangę nadaje czynnikom : ekonomicznemu, politycznemu, naukowo - technicznemu, ekologicznemu, informacyjnemu przy zachowaniu znaczenia czynnika militarnego.

Demilitaryzacja stosunków - międzynarodowych i zwiększenie znaczenia prawa w rozwiązywaniu problemów spornych pomiędzy państwami stało się faktem. Zmalało niebezpieczeństwo bezpośredniej agresji na Polskę. Stwarza to możliwość mobilizacji sił i środków do rozwiązywania wewnętrznych problemów kraju.

Integracja Polski z gospodarką światową i międzynarodowymi instytucjami kredytowo - finansowymi - Międzynarodowym Funduszem Walutowym, Międzynarodowym Bankiem Odbudowy i Rozwoju, Europejskim Bankiem Odbudowy i Rozwoju otwiera nowe szanse dynamicznego rozwoju kraju.

Polska aktywnie współuczestniczy w rozwiązywaniu problemów bezpieczeństwa międzynarodowego, takich jak przeciwdziałanie rozprzestrzenianiu się broni masowej zagłady, zapobieganie i neutralizowanie konfliktów regionalnych, przeciwdziałanie międzynarodowemu terroryzmowi i handlowi narkotykami, "rozbrajanie" tzw. bomb ekologicznych o regionalnym znaczeniu włącznie z zakazem stosowania min przeciwpiechotnych, bezpieczeństwem nuklearnym i radiacyjnym.

Znacznie i stale wzrasta wpływ Polski na politykę regionalną w Środkowo - Wschodniej Europie i jej znaczenie w rozwiązywaniu problemów życia międzynarodowego.

Wejście Polski w struktury Euroatlantyckie zapewnia nam bezpieczeństwo i stabilny rozwój społeczno - ekonomiczny w ramach modelu ogólnego i wszechstronnego bezpieczeństwa Europy. Mimo utrzymywania się stosunkowo wysokiego przez ostatnie lata przyrostu PKB nie utrwaliły się jeszcze pozytywne tendencje w rozwoju wewnętrznym państwa i społeczeństwa. Nadal utrzymuje się naukowo - techniczne opóźnienie Polski w stosunku do krajów rozwiniętych. Niezrównoważony eksportem import głównie urządzeń i technologii ale i żywności oraz artykułów konsumpcyjnych wywołuje negatywne reakcje społeczne. Wzrasta majątkowe rozwarstwienie społeczeństwa, spada poziom życia dużej części ludności. Utrzymuje się stosunkowo wysoki poziom bezrobocia, korupcji i przestępczości. Pozytywnym zjawiskiem jest przyhamowanie odpływu kwalifikowanej kadry ze sfery produkcyjnej i nauki. Pomimo zawężenia rynków zbytu oraz bazy surowcowej polskiego przemysłu i handlu rysują się pozytywne tendencje rozwoju gospodarczego kraju na najbliższe lata.

Załamał się poprzedni system obrony a tworzenie nowego postępuje powoli. Pojawiły się niedostatecznie ochraniane znaczne odcinki granicy państwowej.

Pomimo wielu trudności na drodze reform Polska ma możliwości utrzymać i umocnić swa pozycję jako wiodące państwo w Europie Środkowo - Wschodniej zdolne do zapewnienia rozkwitu swego narodu i odgrywania ważnej roli w procesach europejskich. Polska dysponuje znacznym potencjałem gospodarczym i naukowo - technicznym determinującym zdolności kraju do stałego rozwoju. Zajmuje unikatową pozycję strategiczną w Europie Środkowo - Wschodniej stanowiąc pomost pomiędzy krajami ZACHODU i WSCHODU kontynentu, dysponuje znaczącymi zasobami surowców i jest atrakcyjnym partnerem w stosunkach międzynarodowych. Jako kraj o ponad 1000 - letniej historii i kulturze, własnych narodowych interesach i tradycjach jest w stanie zapewnić sobie skuteczne bezpieczeństwo narodowe w XXI wieku.

2. Polska racja stanu. Polska racja stanu to :

1/ obrona ustroju konstytucyjnego, zapewnienie suwerenności i integralności terytorialnej Rzeczypospolitej Polskiej, tworzenie stabilności politycznej i ekonomicznej, przestrzeganie prawa i rozwój partnerskiej współpracy międzynarodowej,

2/ całokształt podstawowych interesów jednostki społeczeństwa i państwa w zakresie gospodarki, stosunków międzynarodowych, obronności i informacji, w sferze socjalnej, życiu duchowym i kulturze.

Polska racja stanu zasadza się na pomnażaniu wartości wypracowanego przez społeczeństwo majątku trwałego i dorobku ponad 1000 - letniej historii kultury i tradycji narodowej. Reforma ustrojowa państwa, bogactwa naturalne, możliwości gospodarki, potencjał intelektualny i duchowo - moralny społeczeństwa dobrze rokują budowie państwa zasobnego oraz przyjaznego obywatelom w XXI wieku. Interesy i swobody obywatelskie chronione są przepisami prawa wynikającego z zapisów konstytucji.

U podstaw działania władzy ustawodawczej i wykonawczej, samorządów terytorialnych , sądów i trybunałów legły oraz są przestrzegane zasady zapewniające bezpieczeństwo osobiste obywatela i społeczeństwa, poprawę warunków życia, rozwój fizyczny, duchowy i intelektualny narodu.

Warunkiem realizacji tych zasad jest możliwie najszybsze zakończenie transformacji ustrojowej, przejście gospodarki do stabilnego rozwoju o jasno określonym poziomie interwencjonizmu państwa w procesy gospodarcze, zapewniającego rozwój wielosystemowej gospodarki i skuteczne rozwiązywanie zadań społeczno gospodarczych, ochrony środowiska naturalnego na rzecz godnego życia obecnego i przyszłych pokoleń. Bieda jako zjawisko socjalne powinna być stale ograniczana i w wyniku długofalowego konsekwentnego działania państwa oraz solidaryzmu obywatelskiego wyeliminowana z życia polskiego społeczeństwa. Nakazem moralnym rządzących winno być dążenie do zapewnienia godziwego życia weteranom i osobom poszkodowanym przez wojnę i totalitaryzm, inwalidom i ludziom starszym (emerytom i rencistom) a także dostępu do szeroko rozumianych ubezpieczeń społecznych.

W sferze gospodarczej, z punktu widzenia interesów Polski istotny jest rozwój uwzględniający narodowy potencjał naukowo - badawczy, renomowanych rodzimych producentów oraz międzynarodowy podział pracy.

Polityka wewnętrzna ma zapewnić porozumienie narodowe i spokój społeczny, zaufanie obywateli do władzy i instytucji państwa, zakończenie procesu tworzenia społeczeństwa demokratycznego, przeciwdziałanie powstawaniu konfliktów socjalnych, narodowościowych (Ukraińcy, Białorusini, Niemcy, Żydzi) czy separatyzmu na tle narodowościowym i religijnym. Tak prowadzona polityka wewnętrzna państwa powinna stworzyć podstawy do wychowania praworządnych obywateli i zapewnić rozwój społeczeństwa obywatelskiego.

Walka z przestępczością, nepotyzmem i korupcją wymaga współdziałania państwa i społeczeństwa w celu skutecznego zwalczania naruszeń prawa ochrony jednostki, społeczeństwa i państwa przed przestępcami oraz stworzenie systemu kontroli poziomu przestępczości.

Zwalczanie zorganizowanej przestępczości, korupcji, terroryzmu i bandytyzmu powinno być ukierunkowane na profilaktykę i uświadomienie, że każde naruszenie prawa nieuchronnie prowadzi do odpowiedzialności moralnej, materialnej i karnej.

Szczególnego znaczenia nabiera umacnianie w społeczeństwie wartości moralnych i humanizmu oraz jego dalszy duchowy, kulturalny i intelektualny rozwój.

W sferze międzynarodowej polska polityka zagraniczna ukierunkowana jest głównie na zapewnienie nienaruszalności granic, integralności terytorialnej państwa i jego ładu konstytucyjnego przed możliwą ingerencją innych państw.

Narodowym interesom Polski służy rozwój równoprawnych partnerskich stosunków z innymi państwami na rzecz umocnienia regionalnego i globalnego bezpieczeństwa, tworzenia sprzyjających warunków uczestnictwa naszego kraju w międzynarodowym podziale pracy i handlu światowym, współpracy naukowo - technicznej i kredytowo - finansowej, ochrony życia i godności zgodnie z normami międzynarodowymi praw i swobód obywateli polskich mieszkających poza granicami kraju.

Narodowe interesy Polski w sferze obronnej dotyczą ochrony jednostki , społeczeństwa i państwa przed agresją militarną innych państw. Bezpieczeństwo w tej sferze zapewnia system obronny państwa ze szczególnym znaczeniem jego wyspecjalizowanego elementu jakim są siły zbrojne.

Siły zbrojne są w procesie przebudowy i dostosowania do sytuacji polityczno - militarnej w Europie, możliwości gospodarczo - finansowych państwa oraz roli jaką mają do odegrania w interesie narodowym, sojuszniczym i utrwalania pokoju na świecie.

Sfera informacyjna ma służyć interesom jednostki, społeczeństwa i państwa zapewniając dynamiczny ich rozwój w XXI wieku. Niedopuszczalne jest wykorzystywanie informacji w celu manipulowania świadomością społeczną. Konieczna jest ochrona państwowych zasobów informacyjnych przed wydostaniem się i tzw. ucieczką ważnych informacji politycznych, gospodarczych, naukowo - technicznych i wojskowych. Podstawowym warunkiem skutecznego rozwiązywania problemów składających się na POLSKĄ RACJĘ STANU jest możliwość samodzielnego ich rozwiązywania w oparciu o doświadczenia własne i normy prawa międzynarodowego w celu zapewnienia godziwego, bezpiecznego i zgodnego życia społeczeństwu.

III. ZAGROŻENIA BEZPIECZEŃSTWA RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Sytuacja geopolityczna i międzynarodowa w Europie Środkowej i Wschodniej na przełomie wieków stwarza nowe, korzystne uwarunkowania w rozwiązywaniu problemów bezpieczeństwa Rzeczypospolitej Polskiej.

Spośród wszystkich zagrożeń wpływających na bezpieczeństwo państwa najgroźniejszym współcześnie jest krach gospodarczy. Recesja z końca lat 80- tych i początku 90- tych spowodowała wyraźne zmniejszenie i destabilizację produkcji wielu branż, obniżyła aktywność innowacyjną i inwestycyjną, zachwiała potencjałem naukowo - technicznym oraz uniemożliwiła na parę lat modernizację krajowej bazy technologicznej. Groźną pozostałością po niej jest utrzymująca się nadal stagnacja w sektorze rolniczym wymagająca szybkich działań sanacyjnych. Ważną rolę w przemianach gospodarczych odgrywa partnerska współpraca z Zachodem i jego pomoc materialna i instytucjonalna a także potrzeba zmiany systemu sterowania gospodarką.

Przezwyciężenie recesji i umożliwienie dalszego rozwoju ekonomicznego Polski jest najlepszym świadectwem możliwości naszego kraju. Istnieje jednak pilna potrzeba przygotowania przez rząd kierunków i zasad polityki gospodarczej państwa zapewniającej harmonijny rozwój oraz współpracę i kooperację międzynarodową na najbliższe 10 - 15 lat.

Zagrożeniem bezpieczeństwa socjalnego w Polsce powstałego w wyniku recesji dotknięta jest duża liczba ludzi żyjących na poziomie a nawet poniżej od minimum socjalnego, rozwarstwienie społeczeństwa na nieliczną grupę ludzi bogatych i przeważającą większość niezamożnych obywateli oraz nasilenie się na tym tle napięć społecznych. W celu wyeliminowania negatywnych skutków tego zagrożenia należy dążyć do szybkiego opracowania i wdrożenia w życie ogólnonarodowego programu socjalnego.

Aktywizacji wymaga działalność proekologiczna. Stan ochrony przyrody i eksploatacja zasobów naturalnych przy stosowaniu w ograniczonym zakresie technologii przyjaznych środowisku jest niezadowalający. Zdarzają się przypadki nielegalnego przemycania na terytorium Polski i składowania szkodliwych dla środowiska naturalnego substancji i materiałów szkodliwych, który odbywa się wbrew zasadom bezpieczeństwa.

Radykalne przemiany ustrojowe spowodowały okresowy wzrost zagrożeń wewnętrznych.

Są to przede wszystkim zagrożenia polityczne, społeczno - ekonomiczne i ekologiczne, które osłabiają nasze państwo i zwiększają jego podatność na presję zewnętrzną i infiltrację. Nieuniknione koszty społeczne kryzysu gospodarki centralnie sterowanej i przeprowadzonych reform, zwłaszcza recesja i bezrobocie, sprzyjają szerzeniu się frustracji, rozprzężenia, masowej emigracji, przestępczości i innych patologicznych zjawisk społecznych .

Niepokój budzi stan zdrowia fizycznego społeczeństwa. Źródła tego zjawiska sięgają praktycznie wszystkich dziedzin życia i działalności państwa a ich najbardziej spektakularne przejawy - to kryzys systemu ochrony zdrowia i ochrony socjalnej ludności, wzrost spożycia alkoholu i substancji narkotycznych. Zasadniczym środkiem przeciwstawiania się tym zagrożeniom jest maksymalne przyspieszenie procesu przemian. Przedłużanie okresu przebudowy zagraża spokojowi społecznemu i podważa naszą wiarygodność jako członka WSPÓLNOTY EUROPEJSKIEJ.

Procesy demokratyzacji systemu politycznego, wprowadzania gospodarki rynkowej i liberalizacji stosunków społecznych wymagają zmian starych struktur i nawyków co napotyka niejednokrotnie na zdecydowany opór i potrzebę przełamywania barier mentalnych. Postęp przemian hamowany jest zarówno przez niewydolność części aparatu państwowego, jak również przez opozycję i siły ekstremistyczne. Pomimo pozytywnych przemian w stosunkach międzynarodowych w Europie i na świecie utrzymują się zagrożenia bezpieczeństwa Polski w sferze militarnej. W dającej się przewidzieć perspektywie czasu Polska nie jest zagrożona agresją na szeroką skalę. Najbardziej realne zagrożenie Polski w sferze wojskowej stanowi silne mobilne zgrupowanie uderzeniowe wojsk w obszarze KALINININGRADZKIM. Nawet przy braku agresywnych zamiarów wobec Polski zgrupowanie to stanowi potencjalne zagrożenie militarne. Coraz większe zagrożenie stanowi terroryzm międzynarodowy, w tym z możliwością użycia broni jądrowej i innych rodzajów broni masowej zagłady.

Specyficzne zagrożenia mogą również wystąpić w przypadku nasilenia się procesów destabilizacji politycznej i gospodarczej w krajach naszych wschodnich sąsiadów. Zagrożenie bezpieczeństwa państwa w sferze obronnej stanowi nie zakończony proces reformowania organizacji militarnej Polski. Nadal wzorem państw totalitarnych wojsko podlega dwóm ministrom. Daje znać o sobie brak nowoczesnego podejścia do sfery obronności i niedoskonałości jej bazy normatywno - prawnej a także zbyt niskie nakłady na obronę narodową. Stan ten na obecnym etapie pokazuje nękające Siły Zbrojne RP problemy szkoleniowe, ukompletowania stanem osobowym oraz nowym i perspektywicznym sprzętem uzbrojenia i elektroniki a także sygnalizuje obniżenie możliwości zapewnienia bezpieczeństwa Polsce.

Dostrzega się wzrost zagrożenia agenturalną i operacyjno - techniczną infiltracją Polski przez obce wywiady. Celem takiej działalności może być opóźnienie reform ustrojowych w Polsce, destabilizacja gospodarki, nieracjonalna współpraca wojskowo - techniczna, rozwijanie nieperspektywicznych prac naukowo - badawczych i doświadczalno - konstrukcyjnych, podważanie zaufania społeczeństwa do władzy państwowej i samorządowej, szerzenie niepokojów społecznych.

Analiza zagrożeń bezpieczeństwa Rzeczypospolitej Polskiej pozwala optymistycznie patrzeć w przyszłość. Najbliższe 10 - 15 lat nie niesie zagrożenia wojną i daje unikalną szansę racjonalnego podejścia do budowy Polskich Sił Zbrojnych na miarę możliwości finansowych Polski, w tym głównie roli i miejsca naszego kraju w Sojuszu Północnoatlantyckim i potrzeb międzynarodowego bezpieczeństwa w XXI wieku.

Obecny stan zagrożeń ma przede wszystkim charakter wewnętrzny i jest natury politycznej, gospodarczej, socjalnej, ekologicznej, informacyjnej i duchowej.

Nowe jakościowo stosunki międzynarodowe, wejście Polski do polityczno - gospodarczych i militarnych struktur Euroatlantyckich stwarza możliwości do względnie trwałego odsunięcia zagrożenia agresją zbrojną oraz przystąpienia do dynamicznego rozwiązywania narosłych problemów wewnętrznych związanych z zreformowaniem kraju.

ZAPEWNIENIE BEZPIECZEŃSTWA RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ.

Zapobieganie rozmaitym zagrożeniom bezpieczeństwa jednostki społeczeństwa i państwa oraz natychmiastowe zdecydowane przeciwdziałanie ujawnionym zagrożeniom przez (instytucje) państwowe, samorządowe i obywateli daje gwarancję skutecznej obrony interesów narodu i państwa. W tym celu działania państwa i społeczeństwa ukierunkowane są przede wszystkim na :

• przeprowadzenie rzetelnych analiz i prognoz zagrożeń bezpieczeństwa narodu i państwa we wszystkich sferach ich występowania ;

• zdefiniowanie kryteriów bezpieczeństwa narodowego i wypracowanie kompleksu działań zapewniających bezpieczeństwo narodowe we wszystkich zagrożonych dziedzinach;

• prace legislacyjne i działania władzy wykonawczej, sądowniczej oraz samorządowej zmierzające do wyeliminowania a w sytuacjach szczególnych zminimalizowania zagrożeń dla interesów narodowych;

• utrzymywanie strategicznych i mobilizacyjnych zapasów państwa na niezbędnym poziomie.

Zapewnienie Polsce bezpieczeństwa narodowego poprzez stworzenie warunków rozwoju jednostki, społeczeństwa i państwa, które jest na tyle silne ekonomicznie, stabilne politycznie i atrakcyjne militarnie, że stanowi pożądane i mocne ogniwo wspólnoty narodów Europy.

Najważniejszymi zadaniami z zakresu bezpieczeństwa państwa są :

• sprawne przeprowadzenie reformy ustrojowej, ubezpieczeń społecznych, służby zdrowia, edukacji narodowej, przemysłu i rolnictwa;

• zdynamizowanie przemian gospodarczych, zmniejszenie bezrobocia, długu wewnętrznego i zewnętrznego państwa;

• doskonalenie ustawodawstwa oraz przystosowywanie go do prawodawstwa wspólnoty Euroatlantyckiej, umocnienie praworządności i stabilności polityczno - społecznej;

• utrzymywanie poprawnych, przyjaznych i równoprawnych stosunków międzynarodowych ze wszystkimi państwami;

przebudowa systemu obronnego państwa i przystosowanie go do działania w strukturach Sojuszu Północnoatlantyckiego;

• zapewnienie ochrony ludności w warunkach katastrof technicznych, klęsk żywiołowych i ekologicznych oraz skuteczne przeciwdziałanie im i usuwanie ich skutków;

• ochrona informacji ważnych dla bezpieczeństwa państwa i spokoju społecznego.

Podstawowe znaczenie w zapewnieniu bezpieczeństwa narodowego ma

• przestrzeganie Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej ;

• świadomość o labilności zagrożeń ich wzajemnym związku, przenikaniu się i potrzebie elastycznego podejścia do priorytetowego traktowania jednego z nich kosztem innego;

• umiejętność utrzymywania w równowadze wszystkich rodzajów bezpieczeństwa i niedopuszczenie do bezpodstawnego jej naruszania;

• realność formułowanych i podejmowanych zadań;

• przestrzeganie norm prawa międzynarodowego i ustawodawstwa polskiego przy stosowaniu różnych środków o charakterze przymusowym z użyciem sił zbrojnych włącznie;

• przygotowany zawczasu i ciągle doskonalony podczas treningów i ćwiczeń system kierowania siłami i środkami bezpieczeństwa wszystkich szczebli władzy państwowej i samorządowej oraz podmiotów gospodarczych, przez przygotowane do tego, wyspecjalizowane organy kierowania (dowodzenia).

Kierunki zapewnienia bezpieczeństwa jednostce, społeczeństwu i państwu tworzą warunki właściwego kształtowania mechanizmów wzrostu PKB i dystrybucji produktu społecznego w celu wzrostu dobrobytu społeczeństwa i każdego obywatela w klimacie spokoju wewnętrznego.

Do najważniejszych zadań w dziedzinie bezpieczeństwa ekonomicznego należą działania państwa zmierzające do pobudzenia aktywności inwestycyjnej i innowacyjnej oraz stałe zwiększanie produkcji przetworzonej o dużym udziale badań naukowych, konkurencyjnej na rynku światowym. Reforma w przemyśle i edukacji narodowej zakłada koncentrację środków finansowych i materialnych na takich kierunkach rozwoju nauki i techniki, które zapewnią poprzez przekazywanie do produkcji cywilnej nowych technologii wojskowych, komplementarność Polskiego Przemysłu Obronnego i Lotniczego z całą sferą produkcji krajowej wraz z obroną własności intelektualnej tak w kraju jak i za granicą.

Państwo sprzyja i działa na rzecz prywatnej przedsiębiorczości (prywatyzacja), tworzy warunki do konkurowania ekonomicznego pomiędzy przedsiębiorstwami o różnych formach własności, broni interesów krajowych producentów na rynkach zagranicznych.

W sferze finansów międzynarodowych działalność państwa skierowana jest na stopniowe zmniejszanie długu zewnętrznego Polski i umocnienie naszej pozycji w międzynarodowych organizacjach finansowo - gospodarczych.

Zasadnicze znaczenie ma uznanie priorytetu czynników ekonomicznych w sferze socjalnej za najważniejszy warunek umocnienia państwa i realizacji gwarancji socjalnych. Najważniejszym zadaniem jest przy tym prowadzenie sprawiedliwej społecznie oraz efektywnej ekonomicznie dystrybucji dochodów. Umocnienie stabilności polityczno - socjalnej społeczeństwa stanowi najważniejszy czynnik w osiąganiu skuteczności podejmowanych przez państwo działań na rzecz zapewnienia Polsce bezpieczeństwa narodowego. Podstawą takiej stabilności, obok wzrostu ekonomicznego, powinna być zgoda społeczna.

Budowa w myśl Konstytucji RP państwa prawa zależy w dużej mierze od właściwego zdefiniowania i sprecyzowania zakresu uprawnień organów władzy państwowej i wzajemnych relacji państwa ze społeczeństwem.

Wysiłki społeczeństwa i państwa w zwalczaniu przestępczości winny być skierowane na stworzenie efektywnego systemu przeciwdziałania, w celu zapewnienia skutecznej obrony interesów jednostki, społeczeństwa i państwa.

Pierwszoplanowe znaczenie mają następując zadania :

• wzmocnienie roli państwa jako gwaranta bezpieczeństwa narodowego, utworzenie niezbędnej do tego bazy prawnej oraz mechanizmu jej wykorzystania ;

• wzmocnienie systemu organów ścigania;

• zaangażowanie organów państwa, w zakresie ich kompetencji w działalność na rzecz zapobiegania działalności przeciw prawu.

Najważniejszym warunkiem skutecznego zwalczania wszystkich przejawów przestępczości jest jawność, równość wszystkich obywateli wobec prawa, nieuchronność odpowiedzialności i poparcie społeczne. W celu profilaktyki przestępczości oraz jej zwalczania niezbędny jest przede wszystkim rozwój bazy prawnej jako skutecznej obrony praw i uprawnionych interesów obywateli, jak i przestrzeganie prawno - międzynarodowych zobowiązań Polski w dziedzinie zwalczania przestępczości i ochrony praw człowieka. Istotne jest pozbawianie przestępczości pożywek, którym sprzyjają niedoskonałości prawa, kryzysy w gospodarce i sferze socjalnej. Konieczne jest bardziej aktywne wykorzystywanie metod działalności operacyjno - śledczej, w celu likwidacji powiązań korupcyjnych zorganizowanej przestępczości.

Walka z terroryzmem, handlem narkotykami i przemytem stanowi ważny składnik zapewnienia bezpieczeństwa narodowego Polsce, jak też bezpieczeństwa społeczności międzynarodowej. Zjawisko to o globalnym znaczeniu międzynarodowym, powinno być zwalczane z wykorzystaniem możliwości wszystkich rodzajów władzy państwowej w oparciu o szeroką kooperację służb specjalnych Polski z analogicznymi służbami innych krajów na poziomie międzypaństwowym. Zasadniczym czynnikiem w skutecznym przeciwdziałaniu tym rodzajom przestępstw (zagrożeń) jest likwidacja zradzających je przyczyn.

Zapewnienie bezpieczeństwa państwa zawiera też w sobie ochronę dziedzictwa kulturowego i duchowo - moralnego, tradycji ponad 1000 - letniej historii narodowej i norm życia społecznego. Wyrabianie szacunku do dorobku rodzimej kultury i tradycji w oparciu o zasoby muzealne i archiwalne, zbiory biblioteczne i obiekty historyczno - kulturalne oraz propagowanie wśród obywateli bieżącej działalności kulturalno - wychowawczej i estetycznej z poszanowaniem języka ojczystego stanowi gwarancję zachowania narodowej tożsamości.

Szczególnie ważną rolę w zachowaniu tradycyjnych wartości duchowych odgrywa działalność Kościoła Rzymsko - Katolickiego i kościołów (w tym cerkwi) innych wyznań.

Jednocześnie należy brać pod uwagę destrukcyjną rolę rozmaitych sekt religijnych wyrządzających znaczną szkodę życiu duchowemu polskiego społeczeństwa, stanowiących bezpośrednie zagrożenie życia i zdrowia obywateli Polski i często wykorzystywanych w celu zamaskowania działalności przeciw prawu. W celu zapewnienia trwałości i rozwoju naszego dziedzictwa kulturowego i duchowego, konieczne jest stworzenie optymalnych warunków ekonomicznych do realizacji najważniejszych dziedzin działalności twórczej. W dziedzinie ochrony i poprawy zdrowia obywateli wdrażane są reformatorskie rozwiązania w zakresie nowej organizacji i form działalności służby zdrowia, opieki społecznej oraz świadczeń socjalnych. Przyjęte kierunki działalności służby zdrowia nakazują zwrócenie większej niż dotychczas uwagi na programy z dziedziny sanitarnej i epidemiologicznej, ochrony zdrowia dzieci, medycznych służb ratowniczych i medycyny katastrof.

Zdrowie społeczeństwa ściśle wiąże się z zapewnieniem bezpieczeństwa narodowego w dziedzinie ekologii i ochrony przyrody. Do priorytetów w dziedzinie zabezpieczenia bezpieczeństwa ekologicznego należą :

• walka z zanieczyszczeniem środowiska naturalnego poprzez zwiększenie bezpieczeństwa ekologicznego w związku z zastosowaniem nowoczesnych technologii składowania i utylizacji toksycznych odpadów przemysłowych i komunalnych;

• walka ze skażeniami radioaktywnymi;

• opracowanie technologii czystych ekologicznie;

• racjonalne wykorzystanie zasobów naturalnych.

W dziedzinie ochrony przyrody podjęte zostaną działania w zakresie doskonalenia zarządzania zasobami .

Jednym z najważniejszych elementów zapewnienia Polsce bezpieczeństwa narodowego jest utrwalenie równoprawnego partnerstwa i współpracy z krajami wspólnoty międzynarodowej.

W interesie Polski leży współkształtowanie systemu bezpieczeństwa międzynarodowego, który będzie coraz efektywniej eliminować zagrożenia militarne i sprzyjać budowie równowagi interesów oraz współpracy w rozwiązywaniu globalnych problemów i wyzwań. Podstawową zasadą polityki bezpieczeństwa naszego państwa jest traktowanie Europy i Ameryki Północnej jako jednolitego obszaru bezpieczeństwa. Tworzony żmudnie system bezpieczeństwa europejskiego może stać się w przyszłości głównym gwarantem suwerenności i niepodległości Rzeczypospolitej. W eliminowaniu źródeł potencjalnych konfliktów zbrojnych Polska przypisuje duże znaczenie także innym niż polityczne i militarne dziedzinom ludzkiej aktywności. Kraj nasz dąży do rozszerzenia współpracy ekonomicznej i przeciwstawia się stosowaniu dyskryminacyjnych ograniczeń w tej sferze.

Jesteśmy przeciwni wykorzystywaniu przewagi gospodarczej jednych państw do narzucania swej woli innym państwom. Uznajemy, że partnerstwo ekonomiczne na arenie międzynarodowej oraz zdrowa gospodarka rynkowa wewnątrz kraju są istotnymi czynnikami stabilizacji politycznej, która zmniejsza niebezpieczeństwa konfliktu zbrojnego. Opowiadamy się za ułatwianiem wszelkich kontaktów międzyludzkich, które zapewniają swobodny przepływ informacji, przenikanie kultur i eliminowanie uprzedzeń nacjonalistycznych.

Sojusz Północnoatlantycki (NATO) jest głównym czynnikiem stabilności i bezpieczeństwa w Europie. Polska uznaje dalszą obecność militarną Stanów Zjednoczonych w Europie za niezbędną, ponieważ wpływa ona korzystnie na procesy przemian politycznych w naszym regionie i stabilizuje sytuację na całym kontynencie.

Polska jako członek NATO będzie kontynuować rozbudowywanie systemu naszych kontaktów, współpracy i konsultacji politycznych ze wszystkimi strukturami tej organizacji. Jesteśmy zainteresowani rozwijaniem i intensyfikowaniem współpracy w ramach Północnoatlantyckiej Rady Współpracy.

W interesie państwa polskiego leży jego wkład w działalność i zwiększenie skuteczności działania Konferencji Bezpieczeństwa i Współpracy w Europie. Nasza aktywność skupiać się będzie na wykorzystywaniu mechanizmów i instytucji KBWE do zapobiegania konfliktom i rozładowywania napięć między państwami członkowskimi. Polska będzie też wspomagać inicjowany przez KBWE proces szeroko rozumianej integracji europejskiej wprowadzania i umacniania wspólnych norm i standardów. Polska zamierza wykorzystywać ten proces przy układaniu stosunków dwustronnych z innymi państwami. Będziemy uczestniczyć w prowadzonych w ramach KBWE rokowaniach rozbrojeniowych przyczyniając się do tworzenia na obszarze Europy systemu ograniczonych zbrojeń i przejrzystości wysiłku wojskowego.

Dla interesów Polski proces KBWE jest szczególnie ważny jako mechanizm stabilizujący politycznie i militarnie nowe kraje członkowskie powstałe na obszarach byłego ZSRR. KBWE umacnia także związki Stanów Zjednoczonych i Kanady z Europą oraz praktyczne zaangażowanie tych państw w sprawy naszego kontynentu .

Długofalowym priorytetem polskiej polityki zagranicznej jest osiągnięcie członkostwa naszego kraju we Wspólnotach Europejskich. Będzie to najlepszym zabezpieczeniem naszych interesów politycznych i gospodarczych. Polska sprzyja ewolucji Wspólnot Europejskich w kierunku nadania im charakteru gospodarczo - politycznego, obejmującego także kwestie bezpieczeństwa. Z zainteresowaniem śledzimy rozwój Unii Zachodnioeuropejskiej, jako ewentualnej przyszłej struktury militarnej Wspólnoty Europejskiej i zarazem europejskiej części NATO. Będziemy dążyć do rozwoju stosunków z UZE oraz do uzyskania w niej pozycji równoległej do pozycji we Wspólnotach.

W centrum i na południu Europy ukształtowało się porozumienie regionalne pomiędzy Polską, Czechami,Słowacją i Węgrami . U podstaw porozumienia legły geograficzne i historyczne podobieństwa oraz specyfika regionu. Porozumienie wyszehradzkie przyczynia się do utrwalania stabilizacji politycznej w naszym regionie i tym samym wpływa korzystnie na warunki bezpieczeństwa w Europie. Współpraca w ramach porozumienia odgrywa szczególną rolę jako swego rodzaju łącznik między Wspólnotą Europejską a Ukrainą, Białorusią i innymi państwami regionu. Wspólnym celem strategicznym państw porozumienia jest włączenie się w system zachodnioeuropejski. W interesie Polski leży rozwój przyjaznych stosunków i współpracy opartych na poszanowaniu norm i zasad prawa międzynarodowego z Rosją, Ukrainą, Białorusią i Litwą. System powiązań ekonomicznych ze Wschodem powinien stworzyć nowe perspektywy współpracy regionalnej odpowiadające naszym wspólnym potrzebom i interesom. Szczególnie współpraca Polski z Ukrainą powinna stać się istotnym czynnikiem stabilizującym sytuację w naszym regionie.

W budowaniu stosunków z Republiką Federalną Niemiec należy rozszerzyć wspólnotę interesów wynikającą z sąsiedztwa i powiązań europejskich obu państw. Trzeba przezwyciężyć tkwiące w tradycyjnej mentalności uprzedzenia . Jest to zadanie nie tylko dla obu państw, lecz także dla obu narodów.

W obecnej sytuacji, kiedy urzeczywistniać się mogą nadzieje na trwałe ułożenie stosunków Polski z Niemcami na gruncie przyjaźni i dobrosąsiedzkiej współpracy, szczególnie należy dbać o ukształtowanie kontaktów i współdziałań, wolnych od akcentów nacjonalizmu, hegemonizmu lub ksenofobii. Odnosi się to do sfery politycznej i ekonomicznej, zarówno w wymiarze ogólnoeuropejskim, jak i regionalnym. Republika Federalna Niemiec bardzo wyraźnie góruje nad Polską potencjałem i możliwością ekspansji gospodarczej. Tym większe znaczenie nasz kraj przywiązuje do procesu integracji europejskiej ułatwiającej nam zbudowanie stosunków dwustronnych na zasadach partnerskich. Liczymy, że integracja europejska umożliwi nam ostateczne przezwyciężenie wzajemnych urazów i resentymentów.

Polityka zagraniczna Rzeczypospolitej Polskiej jest i będzie ukierunkowana na rozwiązywanie problemów współpracy międzynarodowej i kooperacji gospodarczej, przede wszystkim z punktu widzenia umacniania swej pozycji w międzynarodowych strukturach politycznych i gospodarczo - finansowych.

Zapewnienie Rzeczypospolitej Polskiej bezpieczeństwa narodowego w sferze obrony stanowi szczególnie ważny kierunek działalności państwa.

Powszechny obowiązek obrony nakłada również na podmioty samorządowe i gospodarcze oraz na poszczególnych obywateli zobowiązania do ponoszenia kosztów związanych z przygotowaniami obronnymi państwa. Zakres tych obowiązków uregulowany jest konstytucyjnie i ustawowo. Celem praktycznych działań państwa i społeczeństwa w tej sferze jest doskonalenie militarnej organizacji Rzeczypospolitej Polskiej przy utrzymaniu racjonalnych wydatków na obronę narodową zapewniających właściwe do zagrożeń reagowanie a także wykonanie zobowiązań sojuszniczych. Wyzwaniem przełomu wieków jest sprecyzowanie zadań dla Polskich Sił Zbrojnych i innych formacji systemu obronnego państwa, określenie ich składu i struktur, uzawodowienia, przygotowanie precyzyjnych rozwiązań prawnych gwarantujących im zaspokojenie potrzeb ekonomicznych i finansowych z uwzględnieniem konieczności kształtowania systemu kolektywnego bezpieczeństwa w ramach NATO. W celu przeciwstawienia się wojnie i konfliktom zbrojnym Polska wykorzystywać będzie w pierwszej kolejności polityczne , ekonomiczne i inne środki niemilitarne traktując siłę zbrojną jako ostateczny argument obrony narodowych interesów. Polskie Siły Zbrojne stanowią podstawę militarnej organizacji państwa. Odgrywają one główną rolę w zapewnieniu Polsce bezpieczeństwa narodowego z użyciem siły. W składzie bojowym czasu pokojowego powinny zapewnić wykonanie zadań związanych z odparciem agresji w wojnie lokalnej jak również rozwinięcia zgrupowania wojsk w celu wykonania zadań w składzie multinarodowych sił sojuszniczych w wojnie regionalnej. Ponadto PSZ powinny być przygotowane do zabezpieczenia realizacji przez Polskę działań na rzecz pokoju (tzw. wymuszanie pokoju siłą) w ramach organizacji międzynarodowych.

W ramach przygotowania infrastruktury wojskowej na terytorium RP utrzymywane będą bazy wojskowe gotowe do przyjęcia określonych sił sojuszniczych przewidzianych do współdziałania na rzecz kształtowania militarno - strategicznej równowagi sił w regionie w celu reagowania na sytuacje kryzysowe w stadium ich powstawania i zniechęcania potencjalnego przeciwnika do agresji.

Polska popiera inicjatywy rozbrojeniowe i będzie nadal aktywnie uczestniczyć w odnośnych rokowaniach. Za szczególnie ważne uważamy negocjacje i wynikające z nich umowy dotyczące redukcji i ograniczenia sił zbrojnych, w tym zwłaszcza sił konwencjonalnych w Europie. Polska będzie dążyć do stworzenia w Europie nowego ładu wojskowego, który eliminowałby możliwość przeprowadzenia niespodziewanego ataku i działań ofensywnych na dużą skalę. Kraj nasz opowiada się za ścisłym przestrzeganiem zasady nieproliferacji broni jądrowej oraz za redukcją arsenałów nuklearnych.

Szczególnie odpowiedzialne zadania w zakresie wewnętrznego bezpieczeństwa państwa mają do spełnienia : Ministerstwo Spraw Wewnętrznych i Administracji, Urząd Ochrony Państwa, Policja Państwowa, Straż Graniczna, Urząd Celny, Państwowa Straż Pożarna i Pogotowie Ratunkowe, które muszą dysponować stosownymi siłami, środkami i organami, zdolnymi do wykonywania zadań specjalnych realizowanych w interesie ochrony (obrony) ludności w sytuacjach nadzwyczajnych a następnie likwidowania następstw klęsk żywiołowych (katastrof) i innych niemilitarnych zagrożeń cywilizacyjnych i biologicznych.

Ważne zadania z dziedziny bezpieczeństwa państwa ma do wykonania Gospodarka Narodowa (GN). Zadania GN na rzecz bezpieczeństwa państwa ustalają naczelne organy władzy ustawodawczej i wykonawczej, realizują zaś wszystkie podmioty administracji państwowej, samorządowej i gospodarczej. Obowiązek tworzenia i utrzymania infrastruktury gospodarczo - obronnej ciąży głównie na kierownikach ministerstw i urzędów państwowych oraz wojewodach. Funkcje zaspokojenia potrzeb bieżących należy łączyć z funkcjami obronnymi. Wszystkie regiony kraju w równym stopniu muszą być przygotowane do prewencji antyterrorystycznej i ochrony przed skutkami klęsk żywiołowych, katastrof ekologicznych i innych niemilitarnych zagrożeń cywilizacyjnych.

Podstawowym źródłem wyposażenia sił zbrojnych oraz instytucji i organów powołanych do dbałości o bezpieczeństwo narodowe jest produkcja krajowego przemysłu obronnego. Funkcjonowanie wybranych zakładów polskiego przemysłu obronnego i lotniczego (PPOiL) będzie chronione gwarancjami państwowymi. Państwo będzie sprzyjać rozwojowi tych działów PPOiL, których wyroby spełnią kryteria przydatności na współczesnym polu walki oraz konkurencyjności na rynkach zagranicznych. Dla systemu bezpieczeństwa narodowego istotny jest rozwój badań naukowych. Ich finansowanie odbywać się będzie zarówno z nakładów ogólnych na naukę, jak i ze środków własnych podmiotów realizujących zadania obronne. Utrzymane zostaną dotychczasowe strategiczne kierunki działań zmierzających do przygotowania infrastruktury gospodarczej kraju dla potrzeb obronnych. Kontynuowane będą prace związane z przygotowaniem szlaków i linii komunikacyjnych, ciągów energetycznych i gazowych do działań w warunkach wojny, a także gromadzeniem rezerw żywności oraz surowców i materiałów strategicznych.

W celu zagwarantowania bezpieczeństwa energetycznego kraju zapewnione są w bieżącym dziesięcioleciu warunki zakupu ropy naftowej i gazu ziemnego z różnych, niezależnych źródeł.

Duże szanse wzmocnienia bezpieczeństwa narodowego tkwią we współpracy międzynarodowej w dziedzinie gospodarczo - obronnej. Polska jest zainteresowana kooperacją PPOiL, wymianą handlową sprzętu i uzbrojenia oraz prowadzeniem wspólnych badań naukowych i wdrożeniowych w dziedzinie obronności z państwami członkowskimi NATO, Czechami, Słowacją i Węgrami oraz z innymi krajami. Pozwoli to na efektywniejsze wykorzystanie potencjałów przemysłu zbrojeniowego państw współpracujących oraz stanie się jeszcze jednym czynnikiem sprzyjającym budowaniu wzajemnego zaufania.

Bezpieczeństwo narodowe budują i bezpośrednią odpowiedzialność za jego stan ponoszą ludzie. Dlatego w zapewnieniu bezpieczeństwa narodowego tak ważną rolę odgrywa ich dobór, przygotowanie i fachowość oraz umiłowanie ojczyzny i pełna świadomość poświęcenia się dla niej. Stąd czynnik ludzki i status funkcjonariusza państwowej służby cywilnej i wojskowego ma ogromne znaczenie. Świadomość tego stanu rzeczy powinna zaowocować realizacją przedsięwzięć ochrony socjalnej tej kategorii ludzi, zwiększania ich prestiżu, kształtowania świadomości społecznej w duchu obowiązku udzielania im pomocy w walce z wszelkiego rodzaju zagrożeniami.

Warunkiem zapewnienia Polsce bezpieczeństwa narodowego w sferze obrony winno się stać celowe wydzielanie środków budżetowych na programowy rozwój (restrukturyzację i modernizację) sił, środków i organów powołanych do obrony polskich interesów narodowych.

Szczególne znaczenie dla zapewnienia bezpieczeństwa narodowego Polski ma ujawnienie zagrożeń oraz definiowanie ich źródeł w odpowiednim czasie .

Osiąga się to poprzez działanie służb wywiadu i kontrwywiadu RP i innych specjalistycznych służb przeznaczonych do monitorowania poziomu zagrożeń. Do rangi problemu urasta zapewnienie bezpieczeństwa narodowego w sferze przyrody, technologii i ekologii. Staje się niezbędne. zbudowanie i doskonalenie pod względem jakościowym systemu ostrzegania przed sytuacjami nadzwyczajnymi i likwidacji ich następstw, jak również integracja z podobnymi systemami sąsiednich państw.

Ogromne wyzwanie w zakresie zapewnienia bezpieczeństwa państwa stoi przed specjalistami odpowiedzialnymi za adaptację i rozwój nowoczesnych technologii informacyjnych, pozyskiwanie, przechowywanie, obróbkę i analizę informacji a przede wszystkim ochronę informacji i zadania związane z bezpieczeństwem informacyjnym kraju.

System bezpieczeństwa narodowego jest tworzony zgodnie z Konstytucją i aktami ustawodawczymi Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej.

Bazę systemu bezpieczeństwa narodowego RP stanowią organy, siły i środki powołane do działań o charakterze politycznym, ekonomicznym, wojskowym i innym skierowane na zapewnienie bezpieczeństwa jednostce, społeczeństwu i państwu.

W zapewnieniu bezpieczeństwa narodowego podstawowe znaczenie ma zorganizowanie systemu wypracowywania i podejmowania wyprzedzających decyzji na rzecz obrony narodowych interesów.

Zasadnicze funkcje w systemie bezpieczeństwa narodowego i definiowaniu zagrożeń oraz kierowaniu państwem w czasie pokoju, klęski żywiołowej, zagrożenia militarnego i wojny spełniają Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej z Radą Bezpieczeństwa Narodowego, Parlament i Rząd a także wszystkie organa władzy i administracji państwowej i samorządowej, stosownie do zadań przypisanych im w Konstytucji i innych ustawach. W celu sprawnego wypełniania zadań bezpieczeństwa narodowego oraz obrony Polski przed skutkami różnorodnych zagrożeń tworzy się w kraju i utrzymuje odpowiednią infrastrukturę zapewniającą organom państwowym możliwość skutecznego wykorzystania tego potencjału w interesie jednostki (obywatela), społeczeństwa i państwa.

Sejm każdego roku uchwala wysokość środków na bezpieczeństwo i obronę państwa w ramach ustawy budżetowej, w tym utrzymanie i rozwój Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej. Parlament uchwala również wszystkie inne regulacje ustawowe dotyczące obronności i kontroluje ich stosowanie.

Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej koordynuje wypracowanie strategii obronnej państwa we współpracy z Prezesem Rady Ministrów, a jako Zwierzchnik Sił zbrojnych ściśle współpracuje z Ministrem Obrony Narodowej. Organem doradczym Prezydenta Rzeczypospolitej w zakresie wewnętrznego i zewnętrznego bezpieczeństwa państwa jest Rada Bezpieczeństwa Narodowego (Art. 135 Konstytucji RP), której aparat pracy (sekretariat) stanowi Biuro Bezpieczeństwa Narodowego (BBN). Główne zadania w zakresie wewnętrznego bezpieczeństwa państwa przypadają Ministrowi Spraw Wewnętrznych i Administracji a zewnętrznego bezpieczeństwa państwa ministrom Spraw Zagranicznych i Obrony Narodowej. W razie militarnego zagrożenia bezpieczeństwa następuje rozwijanie wojennego systemu kierowania państwem. Najważniejszymi ośrodkami w okresie zagrożenia i wojny są : Prezydent i Rząd. Prezydent Rzeczypospolitej, na wniosek Prezesa Rady Ministrów, mianuje Naczelnego Dowódcę Sił Zbrojnych (Art. 134 Konstytucji RP). Prezydent ustala w czasie pokoju skład i zadania organów doradczych, a na czas wojny - sztabu wojennego prezydenta. W okresie zagrożenia i wojny Prezes Rady Ministrów kieruje nadal pracami rządu, ministrów, wojewodów i innych organów administracji państwowej, odpowiedzialnych za funkcjonowanie wszystkich struktur pozamilitarnych państwa. Szczególnym zadaniem Prezesa Rady Ministrów i podległych mu resortów jest organizowanie wsparcia, zaopatrzenia i obsługi sił zbrojnych przez sektor cywilny oraz ochrona ludności przed skutkami działań wojennych. Wojewodowie są upoważnieni do podejmowania decyzji w sprawach obronności, obowiązujących wszystkie jednostki administracyjne, gospodarcze i samorządowe działające w systemie obrony województwa.

No i co? Głupio? Mądrze? i.. Kto to napisał?

Ciekawe czy ktos trafi. Za jakiś czas udzielę odpowiedź.