Tusk nas jeszcze nie okradł ze wszystkiego !

W środku afery z lekami refundowanymi, z której wynika, że Tusk z Kopaczową i Arłukowiczem wydymali Polaków na ponad 300 milionów złotych, które będą musieli zapłacić za likwidację 847 leków refundowanych – opublikowany został sondaż Millward Brown SMG/KRC przeprowadzony dla "Faktów" TVN. Z sondażu wynika, że trwające od początku roku zamieszanie wokół ustawy refundacyjnej i protest lekarzy nie zaszkodziły PO. Partia Donalda Tuska nadal jest na czele partyjnego sondażu. Swój głos chce oddać na nią 38 procent ankietowanych. W porównaniu z poprzednim badaniem PO zyskała jeden punkt procentowy ! 

Sondaż (niezależnie od stopnia obiektywizmu, który można założyć na poziomie (+)( -) 5 procent wskazuje, że polskie społeczeństwo wyraża gotowość do kolejnych „reform”, w wyniku których Tusk nas wypuści bez reform, czyli na golasa. Skoro większości społeczeństwa podoba się, że płacimy w Europie najwięcej za leki refundowane, zarabiając przy tym relatywnie najmniej i otrzymując świadczenia emerytalno-rentowe na takim poziomie, że wielu krajach (jak np. Wielka Brytania, Holandia, Dania, Szwecja, Włochy a nawet Grecja) już dawno doszłoby do rewolucji – to jest oczywiste, że Tusk nas może jeszcze bardziej okraść. Oczywiście mówiąc przy tym o dobrobycie, modernizacji a nawet o optymizmie Polaków, którzy gotowi są do dalszych poświęceń, byleby tylko rządziła nami „postępowa partia”.

Nawet w Czechach, lista leków refundowanych wynosi 9 tysięcy, gdy po „reformie” Kopaczowej, Polakom zostało ca. 2600 leków. Zatem, obcięcie 847 pozycji to tylko pierwszy krok, skoro Polak tak kocha Platformę i Tuska, że gotów jest się ostrzyc na przysłowiową „pałę”.

Jak to się dzieje, że obywatel kocha swojego ciemiężcę jest proste do wytłumaczenia. Jest to możliwe, gdy obywatel przestał być obywatelem i stał się niewolnikiem, po 20-letniej kuracji odmóżdżającej - gdy mu wmówiono, że jak więcej zje – to się rynek zawali. Liberałowie przekonali większość społeczeństwa, że każdy musi bronić się na własną rękę, a system socjalny – jako wsteczny – powinien przestać istnieć. Tzw. liberałowie zrobili pod tym względem więcej niż komuna , gdyż równolegle „cięli” płace, wprowadzając od pierwszych dni „wolnej” Polski tzw. popiwek. Dlatego dzisiejszy niewolnik się cieszy, że w ogóle jakieś leki refundowane w III RP są, że otrzymuje jakieś grosze za 40 lat pracy i że benzyna jest po sześć, a nie po dziesięć. Tusk jest zatem, niczym drugi Lenin, który mógłby zabrać wszystko od razu, ale jest tak dobry dla niewolników, że zabiera im powolutku – z miesiąca na miesiąc i z roku na rok.

Jadwiga Staniszkis, jeszcze w marcu 2011 roku w wywiadzie dla "Uważam Rze" ostrzegała: „Obniżanie kosztów przez obniżanie standardów jest podstawowa cecha rządów Tuska. Najczęściej za pomocą niepolitycznych, przemycanych bokiem, rozporządzeń. Począwszy od oszczędzania na kredytach mieszkaniowych dla młodych rodzin przez takie ustalenie dopuszczalnej ceny za metr, za którą nic się nie da kupić. Przez likwidację połączeń kolejowych, ograniczanie nocnej i świątecznej pomocy lekarskiej. Po faktyczną likwidację dla młodych ludzi bezterminowych umów o pracę. Oni w zdecydowanej większości są zatrudnieni na umowy czasowe, dobrze, jeśli w ogóle mają etat. Co to oznacza? Że oni faktycznie nie funkcjonują na rynku kredytów, a to pośrednio oznacza wygaszanie dynamiki wzrostu”.

Do tej polityki „robienia nędzarzy” zaliczyć też trzeba likwidację wielu posterunków policji, sądów, prokuratur, drastyczne podwyżki opłat za komunikację miejską, skreślanie dróg i obwodnic z listy inwestycji. No i likwidację ponad 800 pozycji na liście leków refundowanych. Jak pisze Michał Karnowski: „Krok po kroku, przy wtórze bębnów ogłaszających dynamiczny rozwój, przy dźwiękach fanfar świętujących, że żyje się lepiej, mamy pogarszanie jakości życia obywateli. No, ale w telewizji mówią, że jest super. I Lis zachwycony, i Paradowska i chłopcy z "Krytyki Politycznej" (otrzymane za kadencji PO co najmniej 3-4 miliony skutecznie łagodzą dzisiaj ostrość sądów drapieżnych lewicowców).”

Dlatego w noworocznym expose Jego Ekscelencji padały wyłącznie stwierdzenia o „rosnącym znaczeniu Polski w świecie” i o „budowaniu dobrobytu”. Wiadomo, odmóżdżony niewolnik wszystko łyknie, czego drastycznym przykładem jest zniewolone społeczeństwo Korei Północnej...