Brzemienna Polska

Fakty. Po 1990 rozpadły się następujące państwa: Jugosławia, Czechosłowacja, teraz rozpada się Ukraina. Wszystkie państwa położone są w Europie Środkowo-Wschodniej. Wszystkim pomogły czynniki zewnętrzne. Jugosławia, po śmierci Tito, prawdopodobnie nie wytrzymałaby wewnętrznych napięć, ale sam proces niewątpliwie przyspieszył czynnik zewnętrzny. W Czechosłowacji wykorzystano antagonizm czesko-słowacki. Na Ukrainie, wiadomo. Teraz przyszła kolej na Polskę. A w Polsce albo sielsko-anielska, albo totalitarnie; albo demokracja i słabe państwo, albo kryzys konstytucyjny.

Nakręcanie faktów. W obecnych rozgrywkach partyjnych wcale nie chodzi o prawo. Prawo stało się instrumentem umacniania się jednej władzy. Nie chodzi tu również ani o Wąsika, ani o Kamińskiego, lecz o zdobycie odpowiednich przyczółków i zdecydowanej przewagi. Aresztowanie w Pałacu Prezydencki dwóch szefów CBA, którzy w okresie swoich rządów wykazali się skutecznością (a to jest zawsze w interesie społecznym), stało się jasnym sygnałem, że obecny rząd policję ma po swojej stronie. Pozostało wojsko, którego zwierzchnikiem jest prezydent RP.

Inne fakty. Gdy spojrzymy na rozgrywki toczone w UE, to polski świat nagle poszerza się i staje częścią niespokojnej Europy i coraz mniej spokojnego świata, a wydarzenia w kraju uzyskują zupełnie inny wymiar. Na tym planie pojawiają się Niemcy, Rosja, Stany Zjednoczone oraz inne jeszcze podmioty, które działają w ukryciu – każdy w swoim interesie. Wspólnota UE nie istnieje, nie ma też poczucia wspólnego interesu państw będącymi członkami tejże Unii. W chwili, gdy USA ponownie postawiły na Niemcy, załamała się koncepcja Międzymorza. Oznacza to, że o przyszłości Ukrainy będą decydować wspólnie: Niemcy i Amerykanie, oczywiście kosztem Polski. I w jednej chwili zostaliśmy sami na placu boju. Na szczęście w życzeniach kierowanych do Donalda Tuska z okazji wyboru na premiera Polski, Biden zaznaczył jasno, że żadnych negocjacji ani ustępstw w sprawie wykonania zamówień sprzętu wojskowego nie będzie. Tak, więc nowy polski premier został postawiony pomiędzy dążeniami Berlina a żądaniami Waszyngtonu. Fakt ten powinien zmienić jego stosunek do byłego rządu. A jednocześnie nie można zapominać o tych faktach, które znalazły się w emitowanych odcinkach „Resetu”.

Nakręcanie innych faktów. Wiadomo, że długotrwała wojenka dwóch największych partii w Polsce wyczyściła polską scenę polityczną i nie była w interesie Suwerena. W wyniku tych dwóch sprzecznych z sobą narracji zostały zakłócone: logika polityczna, poczucie tożsamości i właściwe Polakom punkty odniesienia. Polska została sztucznie podzielona na dwa zantagonizowane obozy. Ale najciekawsze jest to, że nie o polskie sprawy tu chodzi, lecz o nowy niemiecki porządek. Od końca II wojny minęło 70 lat, a my nadal nie zauważamy, że żyjemy w geopolityce piastowskiej, o której Wasiutyński pisał, że gdy ktokolwiek spojrzy na mapę, to musi zauważyć, że w Europie Środkowej mogą rządzić tylko dwa narody: Polski lub Niemiecki. Eugeniusz Kwiatkowski w swoich Dysproporcjach dodaje, że Polska może robić to w sposób naturalny, Niemcy natomiast muszą wszystko zdobywać siłą.

***

To, co dzieje się w Polsce ma większe znaczenie bardziej dla europejskiej mechaniki politycznej, niż polskiego interesu narodowego i polskiej racji stanu. Chociaż czynnik ukraiński uwzględnić musimy – nie możemy pozostać sami. Ten tak oczywisty fakt w Polsce został przykryty zamętem politycznym i jest nieczytelny. Ciekawe czy Trzecia Droga i PSL wytrzymają tego typu konfrontację, bo idąc do wyborów chyba nie o to im chodziło. Kolejnym pytaniem jest, jak w takiej sytuacji zachowa się prezydent Andrzej Duda, bo czas po przegranych wyborach wystawił go na wyjątkową próbę. Natomiast w najgorszej sytuacji znalazł się Suweren, który nie mając wyboru będzie musiał kogoś wybrać – doraźnie i w najbliższych wyborach.

Będzie musiał wybrać, ale nie ulegajmy żadnemu złudzeniu, jako naród nie jesteśmy przygotowani ani do wojny, ani do pokoju. Dopiero teraz powoli zaczynamy schodzić na ziemię. Feliks Koneczny w Logos i Ethos  podkreśla, że przyczyn upadku I RP było wiele, ale one wszystkie skupiły się w jednym problemie: poważnym obniżeniu poziomu edukacji. Prorocze słowa. Dodałbym jeszcze jedną przyczynę: takiego zbełtania świadomości narodowej i obywatelskiej nie mieliśmy nigdy. Zawsze mieliśmy jakieś tradycyjne elity, dziś i tego nie mamy. Dobrobyt jest dzieckiem wielu twardych uwarunkowań państwowych, w naszym wykonaniu jest ideą pustą w środku. Nie mamy dla siebie żadnych punktów odniesienia. Wszystkie już nas zawiodły, a II RP wciąż brzydzimy się, i to wciąż po bolszewicku.

Rozgrywki w Polsce mają związek z najbliższymi wyborami w UE, a w dalszej kolejności w Stanach Zjednoczonych.