I co teraz? Czy od razu okupacja, czy najpierw stan wojenny?

Pies gryzie gdy się boi. Jaruzelski ogłosił stan wojenny, bo wiedział dobrze, że sowieci, nawet jeśli by nie weszli do Polski, to jemu nie darowaliby, że dopuścił do rozmydlenia się komunizmu w tak ważnym dla nich kraju, jak Polska. Analogia tego, co obecnie się w Polsce dzieje do tamtych czasów jest oczywista. To odezwanie się von der Leyen pod adresem Tuska, kiedy życzyła sobie oglądać go jako premiera był aż nadto wymowne. Musiał dopisać. Wprawdzie nigdy by tego osiągnęła PO mająca swój elektorat wiadomego pochodzenia. Ale nic nie jest tak trwałe jak więzi gangu oparte na wspólnych interesach. A wywiązać się wobec zobowiązań wobec Niemiec pomogli Tuskowi ludzie przypadkowi w polityce, skupieni w tzw. partiach istniejących na bazie ambicji politycznych ludzi, którzy w normalnym społeczeństwie bez garbu rozbiorów i kilku okupacji nie byliby nawet dostrzegani na rynku publicznym. W tym bałaganie, w jakim tkwi Polska po „grubej kresce” mogli pojawić tacy nuworysze jak Hołownia, rozbitkowie z dawnej Nowoczesnej z panią Lubnauer na czele, Kosiniak-Kamysz, różnego rodzaju Tomczyki, Budki, a obok nich starzy wyjadacze jak Schetyna, wreszcie sam Tusk, którego po prostu Niemcy złowili jako „danzigera”, podobnie jako Sikorski, który z kolei zaplątał się w sieci zarzucone przez Kreml.

To jest coś podobnego do Centralnego Komitetu PZPR i Biura Politycznego lat 1980/81. W 2023 r. w sukurs przyszły wybory de facto wygrane przez owe cztery „kanapówki”, same w sobie nic nie znaczące, ale korzystające z zaprzedania się Platformie, a właściwie osobiście Tuskowi, a w rezultacie siłom za wszelką cenę starającym się unicestwić znacznie Polski w Europie. I tu właśnie tkwi ogrom zdrady i trudnego wprost do nazwania występku, który tym ludziom nigdy nie powinien być zapomniany. Ich haniebna rola w brudnej transakcji Tuska z lewacko-libertyńskimi kołami UE znaczy ich piętnem zdrady Polski.

Zatem zrozumiałe jest, że ta nowa władza zaczęła od stanu wojennego. I podobnie jak Jaruzelski, od obezwładnienia tej części Polaków, którzy Polsce postanowili dochować wierności. Zaczęli więc od opanowania mediów. Dlaczego? Nie trzeba wyjaśniać. Polacy nie mają znać prawdy na temat demontażu niepodległości i suwerenności. Dokładnie tak jak w komunie. Tusk nawet nie stworzył własnego scenariusza. Dlatego, podobnie jak w sierpniu 1980 musi narodzić się „Solidarność i jak po „13 grudnia” podjąć walkę. Ta „Solidarność” jest o tyle nowa, że mamy do czynienia nie a jednym, wewnętrznym wrogiem Polski, ale z jego partnerami euro-niemieckimi. To, że Niemcy występują w tej roli nikogo z nas nie powinno cieszyć. Była możliwość by wreszcie można było mówić o dobrym sąsiedztwie, ale to renegaci, rożnego rodzaju „danzigery” (pojęcie o szerszym zastosowaniu) sprawili, że znowu odżyła stara śpiewka: Drang nach Osten”.

Teraz więc wszystko zależy od tego, co Polacy przeciwstawią stanowi wojennemu Tuska i jego ferajny.

Wszystko będzie zależało od tego, w jaki sposób obecne Biuro Polityczne będzie kontynuować to usypywanie owej „kupy kamieni”. O której kiedyś mówił obecny minister kultury i dziedzictwa narodowego (śmieć się czy płakać?) pan Sienkiewicz, autor skoku na media i zarazem ojciec nowej „demokracji”?

Dlatego trzeba wskazać na pewne wzorce postaw Polaków, a nie PO (pełniących obowiązki Polaków jak to kiedyś bywało). Oto jeden, ale jakże wymowny wzorzec: „Ponieważ Donald Tusk został premierem wystąpiłem z żądaniem pilnego przyjęcia mojej dymisji – poinformował wojewoda mazowiecki, Tobiasz Bocheński. Polityk dodał, że "każda chwila instytucjonalnego kojarzenia z takim premierem jest dla niego dyshonorem”. Rzecz jasna, powinna być dla każdego Polaka, gdyż jak dodał pan Bocheński: „Kierowałem się przy obejmowaniu zaszczytnej funkcji wojewody mazowieckiego troską o przyszłość naszej Ojczyzny oraz poczuciem dobra wspólnego. Pańskie poglądy, działania, zaniedbania, wybory życiowe, jak i przyświecające Panu wartości stanowią zaprzeczenie wszystkiego co winno leżeć nie tylko u podstaw dobrego rządu, ale również być spoiwem polskiego życia publicznego. Każda chwila bycia instytucjonalnie kojarzonym z takim premierem jak Pan jest dla mnie dyshonorem”.

Niemiecki doradca Tuska Klaus Bachmann spóźnił się z udzieloną mu na łamach „Berliner Zeitung” wskazówką, która brzmi: - „Jeśli nowy rząd naprawdę chce rządzić, musi skierować całą siłę państwa policyjnego przeciwko PiS i prezydentowi”. Bachmann widocznie wie jak to robili Hitler, Himmler i Goebbels

Nie tylko o przemoc i działanie wbrew Konstytucji i prawu obowiązującemu w Polsce chodzi, chociaż uruchomiono na tym odcinku godne takiej roboty narzędzie w postaci Adama Bodnara jako ministra sprawiedliwości. Nawiasem mówiąc, jego nominacja, jak i oddanie szkolnictwa pod „opiekę” Barbary Nowackiej, mającej z dziećmi tyle wspólnego, że od lat walczy o prawo do dowolnego pozbawianie ich życia jeszcze w łonie kobiety (nie używam słowa matki, tu wysoce niewłaściwego), jest swoistą dość prymitywną, ale wymowną prowokacją dla wszystkich, którzy uporczywie trwają na stanowisku, że prawo ma służyć państwu i społeczeństwu, a nie jakiejś określonej grupie interesów i że prawo do życia przysługuje człowiekowi, także temu w łonie kobiety i że mord jest mordem w każdej sytuacji. Obie wymienione osoby są zaprzeczeniem tych zasad.

- „Suwerenna Polska będzie wnioskowała o to, aby rozpocząć w parlamencie debatę nad wotum nieufności wobec prof. Bodnara. Źródłami prawa w RP są konstytucja, ustawy, ratyfikowane umowy międzynarodowe oraz rozporządzenia. Rozporządzenie nie może regulować treści orzeczeń i nie może określać, kto może orzekać, kto nie”. Bodnar chce swoim „autorytetem” przekreślić wymienione zasady prawne.

Zupełne zdumienie budzi jednak wypowiedź Schetyny, którego ani pochodzenie, ani doświadczenie i niekiedy manifestowana rozwaga nie usprawiedliwiają tego, co powiedział: „To przede wszystkim strach, śmiertelny strach, zwierzęcy strach przed konsekwencjami tego, co zrobili - za zdemolowanie praworządności, za zniszczenie trójpodziału władzy. Oni wiedzą, że za to odpowiedzą nie tylko politycznie, ale także prawnie”.

posądzać Schetynę, że przespał te 8 lat, że wierzy. iż jego środowisko jest ostoją praworządności, że praworządne jest to co ono teraz robi, i że PiS powinno się bać. PiS niczego bać się nie musi, bo pozostawiło Polskę w stanie, w jakim od lat nie była. To rządy PO/PSL winny być rozliczone, ale PiS chciał być delikatny, zapominając, że cham wspaniałomyślność uzna zawsze za słabość. Boi się obecna władza. I ten właśnie strach dyktuje brutalny i urągający praworządności skok na media. Boją się, by ludzie nie poznali prawdy, boją się, by na jaw nie wyszyły łajdactwa wielu z nich. Dlatego zlikwidować Komisję Smoleńską, CBA, IPN, popalić resztę kompromitujących dokumentów, urządzić szopki komisji śledczych, by się nimi zasłonić i móc nimi zastąpić twórcze rządzenie, wypełnianie obietnic wyborczych. Nie ma tam ludzi do rzetelnej pracy, a tylko krzykacze sejmowi i uliczni. Tego się Polska dorobiła w czasie swej niepodległości teraz też wystawionej na sprzedaż.

A więc stan wojenny. O poddaniu się nie może być mowy. „Wolnej Europy” czas trzeba przywrócić. Wolny i prawdę zawierający głos musi skądś płynąć. Telewizja TRWAM nie wystarczy, choć w tej chwili będzie jedyną obok RRPUBLIKI polską telewizją. Prawica w sejmie nie ma sensu, podobnie jak nie miały: Znak, PAX, ChSS, PZKS w sejmie PRL. Pełniły rolę przyzwoitek. Takiej roli przedstawiciele 7,5 miliona wyborców wobec dyktatu stanu wojennego pełnić nie powinni, bo władza ustawodawcza i wykonawcza jest zobowiązana wobec Konstytucji i prawa. Obecna władza z tej drogi zeszła.