DWIE RÓŻE (EuroPean#15)

>>>>>
>>>>>>
>>>>>>>
>>>>>>>>>>>>>>>
>>>>>>>>>>>>>>>>
>>>>>>>>>>>>>>>>>
>>>>>>>>>>>>>>>>>>
>>>>>>>>>>>>>>>>>
>>>>>>>>>>>>>>>>
>>>>>>>>>>>>>>>
>>>>>>>>>>>>>>
>>>>>>>>>>>>>
>>>>>>>>>>>>
>>>>>>>>>>>

Były raz dwie Róże, a obie białogłowy,
choć sprawy tak różne zaprzątały ich głowy
Obie ponoć mądre, lecz niestety czerwone,
Ideologią zgubną po uszy skażone

Jedna to wojująca socjaldemokratka,
druga rys-to-kratka z partii cienkiego Radka
Obie za granicą nieustannie działały,
rządy w swoich państwach obalać próbowały

Pierwsza ostrzegała, że nie bierny fatalizm 
(drugą zajmuje raczej zgubny materializm)
przewodnią jest rolą partii rewolucyjnej,
nie przekonała EROpoślicy naiwnej

Obie uważały: rząd wykończy ulica,
a jak sił nie stanie, pomoże zagranica
Ta Luksemburska niegdyś z zachwytu aż piała,
że Łódź rewolucyjnie tak cała kipiała

„Była ogniskiem ciągłych strajków, demonstracji, 
walki z żołdactwem”, blokad, różnych perturbacji
Jarzmo kapitału miało być pokonane,
robotniczej masy potęgą stratowane.

Dziś tej drugiej się marzy krwawa rewolucja,
a pretekstem niby łamana Konstytucja
Z lubością stosują tamte metody walki
kobiet atrapy, lesby – nie żadne Westalki

„Najszybciej się człowiek nauczy, ucząc innych!”
Ile w tym czasie istot polegnie niewinnych?
Pierwsza teksty Marksa rozumiała opacznie,
druga sama myśleć chyba nigdy nie zacznie

„Socjalizmu zdrowego nie ma bez demokracji”
Thun ni w ząb nie kuma wyłożonych tak racji 
Serwuje Trockiego i Lenina lekarstwo –
gorsze jest niż choroba, potworne to łgarstwo

„Wolność tylko dla członków partii, dla stronników,
choćby ich nawet było naprawdę bez liku,
NIE jest wcale wolnością!” – ta pierwsza wołała;
tylko pierwszą część zdania druga usłyszała

„Przemysł polski stał się wywozowym przemysłem
do Rosji” – co wcale nie jest dobrym pomysłem. 
Druga Róża za Rosją chyba nie przepada –
za niemieckim panem mocno się opowiada

Kocha LGTBe, uchodźców – co źle wróży,
jej ustrój ideałem nie jest starszej Róży, 
gdzie z „czystym sumieniem” wszyscy by się kochali,
nie wspominając wspólnoty węgla i stali

 „Socjalizm czy barbarzyństwo?” – dziś pyta ciebie;
sama zdecydowała i jest w siódmym niebie.
Z czasem Różyczkę zetną, i się ją zasuszy,
jej słowa kłuć będą, długo raniąc twe uszy...

Róża Luksemburg & Jacek Kaczmarski in memoriam

Poprzedni EuroPean: RZYĆ ALBO NIE ŻYĆ

Więcej rymowanek w blogu: RymyNaTenczaS