Czyj koalicjant?

Chciałem wybadać, czy istnieje szansa na koalicję z Konfederacją i wybrałem się na spotkanie z kandydatami na posłów z tego ugrupowania. Usłyszałem od lat powtarzany slogan Michalkiewicza o tych, co "kopią się po kostkach, ale krzywdy sobie nie zrobią" (czy Smoleńsk był kopaniem po kostkach?), że to "partie okrągłostołowe, które się umówiły i wymieniają się co parę lat". "Straszyli nas pandemią, której nie było, a teraz straszą Rosją", dlatego "trzeba wywrócić stolik" i przewietrzyć scenę polityczną.
Ale były też konkretne propozycje programowe – zlikwidować "rozdawnictwo" (trzynasta i czternasta emerytura, 500+) uprościć i obniżyć podatki (państwo ma być "tanie"), usunąć "obce wojska" i prowadzić politykę "wielowektorową" jak Turcja i Węgry. Poza tym należy prowadzić mądrą politykę (a nie głupią), trzeba zrobić porządek, aby była normalność, a rządzić powinni ludzie kochający Polskę.
Dowiedziałem się także, że ukraińskie dzieci mają pierwszeństwo przy przyjmowaniu do szpitala, ukraińskie rodziny dostają mieszkania w pierwszej kolejności przed Polakami, we Wrocławiu już jest więcej Ukraińców niż Polaków, a PiS rozbroił Polskę wysyłając całą broń na Ukrainę.
Na moje pytanie o Brauna spotykającego się ze Swirydowem usłyszałem, że "jeszcze można się spotykać z kim się chce". Okazało się, że konfederaci uważają, że Rosja nam nie zagraża, bo nie ma do nas pretensji terytorialnych (jak Ukraina czy Niemcy), a najlepszym zabezpieczeniem są przyjazne kontakty i wspólne interesy. Chciałem jeszcze zapytać, czy to jest dobry czas na "wywracanie stolika" i destabilizację, gdy nasza suwerenność wisi na włosku, ale zrezygnowałem i wyszedłem.

Ogrom demagogii i pustosłowia zapierał dech, a gwałtowne ataki na rząd wskazywaly, że ewentualna koalicja z PiS -em nie jest brana pod uwagę w gremiach kierowniczych partii. Nie atakuje się taki sposób potencjalnego koalicjanta. Już wcześniej jakaś tajemna siła sterująca zadbała o "neutralizację" takich przywódców Konfederacji jak Winnicki i Bąkiewicz, którzy mogli sprzyjać koalicji stronnictw niepodległościowych.
Niestety ludzie nie zdają sobie sprawy, że nie ma u nas normalnego życia politycznego z partiami od lewa do prawa, gdzie można sobie wybrać ugrupowanie najlepiej odpowiadające naszym przekonaniom. Naszą scenę polityczną budował gen. Kiszczak, a ustrój, który wytworzyli komuniści po swoim "upadku", gwarantował im ciągłość władzy. Ustrój ten do złudzenia przypominajacy demokrację (z wyborami, walką partyjną itp) brytyjski sowietolog Christopher Story nazwał "demokratyzmem", a jego istotą jest, że w każdych wyborach wygrywa kandydat KGB, bo wszyscy kandydaci - niezależnie od barw partyjnych, są nominatami KGB. Najlepszym przykładem były wybory prezydenckie z 1995 roku, w których mogliśmy wybierać między tajnym współpracownikiem TW "Bolkiem", a TW "Alkiem".
W 1990 roku gen. Kiszczak nauczał swój personel o konieczności powoływania partii politycznych, aby zapewnić sobie „możliwości oddziaływania, kreowania ich działalności i polityki”. To dlatego Kiszczak w pierwszych wolnych wyborach w 1991 roku wprowadził do Sejmu 64 swoich agentów, którzy byli rozprowadzeni po całym spektrum politycznym (z wyjątkiem partii Kaczyńskiego!) - byli oni gwarantem ciągłości władzy komunistów niezależnie od wyników wyborów.

Dziś mamy podobną sytuację; faktycznie są tylko dwie partie – PiS, który „nie ma zdolności koalicyjnych” i cała reszta, która połączy siły, aby „przywrócić demokrację”. Choć trudno sobie wyobrazić rząd, w krórym zasiadać będzie Braun obok Biedronia, taki rząd może powstać. Różnice programowe koalicjantów są nieistotne, bo rząd będzie realizował ustalenia zagranicznych centrów decyzyjnych, a nie mało istotne obietnice wyborcze.
Perspektywa utraty niepodległości za pomocą kartki wyborczej (!!!) niestety jest bardzo realna.