Śmiać się czy płakać?

Takiego galimatiasu w świecie i na naszym podwórku, jak to obecnie jest, jeszcze nie było. Można jednocześnie i płakać i śmiać się z tego samego, choć tak po zastanowieniu się do śmiechu bynajmniej nie ma powodu. Oto, co czytam na jednym z portali: „Nazistowskie przyśpiewki w Gdańsku. „To prowokacja. Środkowy palec za domaganie się przez nas reparacji. W mojej opinii to prowokacja, pokazująca środkowy palec. „Chcecie reparacji? Proszę! Zaśpiewamy wam pewną pieśń…” – tak to widzę - mówi nam o skandalu w Gdańsku polityk Prawa i Sprawiedliwości z Pomorza Aleksander Mrówczyński.

Z tym „środkowym palcem” dajmy sobie spokój, bo to pachnie słownictwem Tuska i jego czcicieli. Oni są przekonani, że im więcej gnojówki się wylewa, tym bardziej jest się przekonującym. Nadto nie wiem, doprawdy, czy taki typowy Zecherlied jak Ein Heller und ein Batzen można nazwać przyśpiewką nazistowską. To coś podobnego jak nasze Pije Kuba do Jakuba. Piosenka ta, powstała w XIX wieku, znana jest u nas głównie z filmów. Czy ona była rzeczywiście tak często śpiewana przez maszerujący Wehrmacht, tego nie wiem. Jako śpiew hitlerowski jakoś nie była znana, mimo tego heili, heilo, zamiast Heidi, Heida. Mnie uczono w szkole niemieckiej śpiewów hitlerowskich, ale tego tu wspomnianego wśród nich nie było. Przyznaję jednak, że śpiewanie jej dziś, zwłaszcza w Gdańsku, było nietaktem ale czy tamci śpiewacy mieli na myśli reparacje, tego też nie wiem. Natomiast sam Gdańsk sprawia czasami wrażenie, jak gdyby tam nie było Polaków, ale czekało się na to, by był on znowu eine deutsche Hansestadt lub Freie Stadt Danzig. Wiadomo dlaczego tak jest i Gdańszczanie powinni zadbać o to, by miastem rządzili Polacy z prawdziwego zdarzenia.

W przeciwieństwie do tego co zdarzyło się w Gdańsku, smutkiem napawa wypowiedź przewodniczącego Europejskiej Partii Ludowej, Manfreda Webera. W wywiadzie dla telewizji ZDF mówi on o... "zwalczaniu" PiS, a także, iż "każda partia musi zaakceptować państwo prawa; to jest zapora przeciw przedstawicielom PiS-u w Polsce, którzy systematycznie atakują państwo prawa i wolne media".

Mając taki bagaż, jaki mają Niemcy na grzbiecie, pouczać Polskę jak powinna być państwem prawa, to wyjątkowa bezczelność. Z drugiej strony jest to wizytówka Tuska, który w oczach Niemców jest eingedeutscht, co bynajmniej nie czyni go gwarantem państwa prawa, daje zapewnienie, że Polska będzie posłuszna Berlinowi miast bronić własnej suwerenności, będącej zawsze solą w oku Niemiec.

Można się zatem z tych śpiewaków w Gdańsku raczej uśmiać niż tragizować. Natomiast nie śmiałbym się z tego, co o wojsku polskim naszych czasów mówił senator Marek Sawicki z PSL. Gołym okiem, każdy nawet najmniej zorientowany w tej materii widzi, że armia polska rozmontowana niemal całkowicie za rządów PO/PSL, a więc z udziałem wymienionego senatora, wraca jako znacząca siła zbrojna w tej części Europy. Co więc mógł mieć na myśli? Niechęć do premiera Morawieckiego, czy przypodobanie się „Europejczykom” brukselskim, którzy ochrzcili obecny rząd polski mianem faszystowsko-militarystycznego, a przy okazji niepraworządnego. Przykro mi, bo uważałem pana Sawickiego zawsze za rozsądnego człowieka i znaczącą osobę w mało znaczącym PSLu.

Troską napełniają też obrazki, na których Tusk przechadzając się ględzi sam nie wiedząc o czym, a wysłuchuje tego tłumek, który z tego ględzenia kształtuje swe myślenie polityczne. To tak jak oklaski dla „gwiazd kabaretu”. Też nie wiadomo czy płakać czy śmiać się. A przeciez tu chodzi o politykę, o coś co ma decydować o naszym być albo nie być?