Embargo na pszenicę, miód i braterstwo?

Ukraińska prasa szeroko się rozpisała o konflikcie zbożowym z przyjazną jej Polską. Wydaje się, że "miesiąc miodowy" już upłynął, romantyzm ustąpił problemom dnia codziennego, po czasach słodkiej marchewki nastąpiły czasy twardego kija, pierniczki zostały zastąpione batogiem. Ukraina poszła bezpośrednio do Unii Europejskiej na skargę, z Polską nie będzie już rozmawiać.

Cytat z ukraińskiej Prawdy:

16 kwietnia polski rząd ogłosił całkowity zakaz eksportu ukraińskich produktów rolnych, a także ich tranzytu. Nielegalność tej decyzji została szczegółowo opisana w tym artykule.

Oczywiste jest, że ta decyzja została przygotowana wcześniej w Warszawie. Dlatego właściwie od razu podobne zakazy ogłosili inni sąsiedzi Ukrainy: najpierw Węgry, potem Słowacja, a potem Bułgaria i Rumunia.

Czechy były jedynym państwem członkowskim UE z Europy Środkowej, które odmówiło wprowadzenia takich ograniczeń.

Taka jedność znacząco wzmacnia pozycję negocjacyjną Polski i jej sojuszników w obronie takiego zakazu na szczeblu unijnym – teraz wygląda to już nie na przedwyborczą inicjatywę partii rządzącej w Polsce, ale na wspólne stanowisko niemal wszystkich państw Region.

Jednocześnie Warszawa wykazała gotowość do pewnych ustępstw. W szczególności bardzo szybko zgodziła się na zniesienie zakazu tranzytu - oczywiście, aby w ten sposób uspokoić Kijów.

To ostatnie jednak wyraźnie zawiodło – zamiast zadowolić się zachowaniem tranzytu, Kijów uciekł się do konfliktu, podnosząc kwestię zakazów na szczebel unijny.

Jeden zakaz zamiast pięciu

Dlaczego negocjacje w sprawie wstrzymania eksportu nie miałyby być prowadzone z Warszawą, Budapesztem, Bratysławą czy innymi stolicami krajów, ale z Komisją Europejską?

Po pierwsze Ukraina nie ma odrębnych umów o wolnym handlu z Polską, Węgrami czy innymi krajami. Umowa ta jest podpisana z UE i powinna obowiązywać na całym terytorium Unii Europejskiej bez wyjątków.

I tu Kijów ma wszelkie powody, by mówić o łamaniu umowy stowarzyszeniowej – zakaz wprowadzono bez niezbędnych dochodzeń i dowodów na fakt masowego importu, który zagraża krajowym producentom.

Zauważ, że byłoby to bardzo trudne do udowodnienia. Choćby dlatego, że przedsiębiorstwa, które produkują co najmniej połowę odpowiednich produktów w UE, muszą takie zagrożenie deklarować.

I po drugie,

obecna sytuacja stała się wyzwaniem dla UE w nie mniejszym stopniu niż dla Ukrainy.

Prawo europejskie przewiduje, że kwestie handlowe zostały przekazane przez rządy krajowe do struktur europejskich. W związku z tym tylko Komisja Europejska ma prawo wprowadzać ograniczenia, a zatem decyzja pięciu krajów Europy Środkowej podważa autorytet Brukseli.

Odpowiednie negocjacje trójstronne (Komisja Europejska, Ukraina, „piątka”) odbyły się 19 kwietnia. Osiągnięty wynik może jednak wydawać się wyjątkowo negatywny dla Kijowa.

Komisja Europejska oferuje 100 mln euro ze swoich środków na rekompensaty dla rolników za straty. Ale co najważniejsze, zamiast jednostronnych ograniczeń, UE wprowadzi „środki zapobiegawcze” wobec części ukraińskiej produkcji rolnej.

Proponuje się wprowadzenie do czerwca zakazu eksportu czterech pozycji ukraińskiego rolnictwa (pszenicy, kukurydzy, rzepaku i słonecznika) i umożliwienia ich tranzytu.

Nie jest to ostateczna decyzja Komisji Europejskiej, a jedynie propozycja – rządy „pięciu” krajów mają czas do wtorku 25 kwietnia, aby ją zaakceptować lub odrzucić.

Jednocześnie to nie przypadek, że wszystkie kraje zgodzą się na tę propozycję, bo Polska chce w tym wykazie uwzględnić kurczaka, jajka, owoce, cukier i miód, Węgry – także kurczaka i miód, a także mąkę, a Bułgaria - mąka i olej.

Ukraińscy negocjatorzy są przekonani, że jeśli ten kompromis zostanie osiągnięty, problem zostanie częściowo rozwiązany. Przecież teraz Kijów będzie miał do czynienia nie z pięcioma różnymi rządami, ale z Komisją Europejską, z którą dużo łatwiej będzie negocjować.

Jeśli jednak negocjacje będą się przeciągać, KE będzie musiała wywrzeć presję na państwa członkowskie, używając teraz nie tylko „piernika”, ale i „bicza”.

https://www.eurointegration.com.ua/articles/2023/04/21/7160260/

(tłumaczenie automatyczne)

Ukraińska grupa lobbystyczna, zrzeszająca producentów mleka, Unia Przedsiębiorstw Mleczarskich Ukrainy, zażądała działań odwetowych względem towarów polskich. Informacja została podana do wiadomości na stronie SMPU (СПІЛКА МОЛОЧНИХ ПІДПРИЄМСТВ УКРАЇНИ):

W Warszawie zakończyły się dwudniowe rozmowy przedstawicieli ukraińskiego rządu z polskimi odpowiednikami w sprawie wprowadzonego na okres od 15 kwietnia do 30 czerwca zakazu importu ukraińskich produktów rolno-spożywczych do Polski oraz ich tranzytu. Efektem negocjacji było porozumienie o wznowieniu tranzytu przez Polskę od 21 kwietnia.

Związek Przedsiębiorstw Mleczarskich Ukrainy jest rozczarowany takim wynikiem negocjacji. Nie zmienia to sytuacji z zakazem eksportu nabiału i tym samym zagraża krajowemu przemysłowi mleczarskiemu.

Żądamy od naszego rządu ochrony krajowego przemysłu mleczarskiego poprzez wprowadzenie lustrzanych środków: zakazu importu polskich produktów mleczarskich na Ukrainę na czas obowiązywania zakazu importu ukraińskich produktów mleczarskich do Polski.

SMPU przypomina, że decyzję o ograniczeniu handlu może podjąć wyłącznie Komisja Europejska. Liczymy na wsparcie rządu Ukrainy i europejskich kolegów, którzy mogą przywrócić stosunki handlowe naszych krajów na grunt prawodawstwa europejskiego.

https://uadairy.com/smpu-vymagaye-vid-uryadu-ukrayiny-vvesty-zaboronu-importu-molochnoyi-produkcziyi-z-polshhi/

Podlascy rolnicy: zalewają nas zboża, mleko i mięso z Ukrainy.