Jak nie przepłynąłem przekopu

PiS bu­du­je prze­kop dla mnie — bym nie mu­siał pły­nąć z El­blą­ga do Gdań­ska Szkar­pa­wą na sil­ni­ku, bym nie mu­siał masz­tu kła­ść, tyl­ko mó­gł ca­łą dro­gę, jak Pan Bóg przy­ka­zał, po­ko­nać na ża­gla­ch. No i dobrze — to ma sens, to ro­zu­miem, to się mi zwró­ci, bo na ża­gla­ch mam ta­niej niż na sil­ni­ku. Ro­bią mi do­brze za mi­liar­dy, to się cie­szę.

  Wpłynąłem na przekop Mierzei Wiślanej i zamiast posmakować fal Bałtyku, zalała mnie fala hejtu. Nie odczułem tego od razu. Na przekopie był ład i porządek, było spokojnie, było bezpiecznie. Hejt mnie zalał w Sieci, gdy wróciłem do domu. Jam, nie chwa­ląc się, to spra­wił:

  Tak go­ści wi­ta­ją? Za­mia­st mnie cho­ciaż ka­wą po­czę­sto­wać i dać ulot­ki pi­sow­skie, oni mnie prze­pę­dza­ją! I jesz­cze fil­mi­ki krę­cą tak zmon­to­wa­ne, by mo­tło­ch na mnie szczuć! Już ni­gdy na PiS nie za­gło­su­ję! Ta­ka ich psia mać go­ścin­no­ść. W nor­mal­nym kra­ju nie do po­my­śle­nia! Ale 17 wrze­śnia bę­dę i zobaczę, jakie bę­dą wy­czy­niać cu­da, by nie po­zwo­lić, bym był pierw­szy.

  Ten film moż­na stre­ścić tak: ka­pi­ta­nat prze­ko­pu trą­bi na ca­łą oko­li­cę: „Jacht Ko­li­ber, jacht Ko­li­ber, pro­szo­ny o opusz­cze­nie te­re­nu bu­do­wy”, a tym­cza­sem jacht Ko­li­ber nie słu­cha i pły­nie na ślu­zę chcąc do­trzeć na Bał­tyk. Nie re­agu­je na ko­mu­ni­ka­ty, igno­ru­je zna­ki za­ka­zu, ole­wa za­sa­dy bez­pie­czeń­stwa, wpły­wa nie­le­gal­nie. Aż na­gle za­wra­ca i od­pły­wa, bo wi­dzi, że na ślu­zie są za­mknię­te wro­ta.

  No to na­pi­szę, jak to by­ło z mo­jej per­spek­ty­wy. Rejs za­czą­łem w Gdań­sku. A po­tem wie­czo­rem pew­ne­go dnia lip­ca 2022 do­tar­li­śmy do Ką­tów Ry­bac­ki­ch. Ra­no zwie­dzi­li­śmy mu­zeum Za­le­wu Wi­śla­ne­go. No i po po­wro­cie na łód­kę pla­nu­je­my co da­lej. Wy­szło, że pły­nie­my do Kry­ni­cy Mor­skiej, a tam pój­dzie­my na mor­ską pla­żę. No to mó­wię, że bę­dzie­my pły­nąć bli­sko prze­ko­pu, więc war­to tam za­wi­nąć, by zro­bić kil­ka zdjęć. Wi­dzę na ak­tu­al­nej ma­pie Na­vio­nics’a, że te­ren prze­ko­pu ozna­ko­wa­ny je­st ja­ko „Cau­tion Area”, a nie „Pro­hi­bi­ted Area”, a za­tem moż­na tam pły­nąć, ale trze­ba za­cho­wać czuj­no­ść. "Cau­tion Area" to ob­szar, na któ­rym trze­ba uwa­żać, bo mo­gą być spe­cjal­ne ostrze­że­nia, świa­tła, zna­ki czy in­for­ma­cje mó­wią­ce o ja­kichś nie­bez­pie­czeń­stwa­ch.

  No to pły­nie­my. Im bli­żej pły­nie­my prze­ko­pu, tym le­piej wi­dzę, że nic nie­bez­piecz­ne­go się nie dzie­je. Żad­ny­ch pły­ną­cy­ch stat­ków, żad­ny­ch ostrze­żeń, żad­ny­ch świa­teł, żad­ny­ch zna­ków za­ka­zu, żad­ny­ch ogra­ni­czeń. Z da­le­ka do­strze­głem zna­ki ozna­cza­ją­ce wej­ście do ka­na­łu przed ślu­zą. A za­tem są już przy­go­to­wa­ni, moż­na wpły­nąć. Wpły­wam więc do ka­na­łu i wi­dzę, że ke­ja prze­zna­czo­na dla jach­tów ocze­ku­ją­cy­ch na otwar­cie ślu­zy je­st już w peł­ni go­to­wa, nie je­st w re­mon­cie i sto­ją już przy niej jach­ty. My­ślę więc, że pew­nie po­zwo­lą mi bez pro­ble­mów za­cu­mo­wać na chwi­lę, wyj­ść na ląd i zro­bić kil­ka zdjęć i od­pły­nąć.

  Tuż przed ślu­zą wi­dzę czer­wo­ne świa­tła ozna­cza­ją­ce, że nie wol­no wpły­wać do ślu­zy. Tak to wi­dzę:

  Na dzia­ła­ją­cej ślu­zie czer­wo­ne świa­tła ozna­cza­ją, że trze­ba po­cze­kać, aż ło­dzie ze ślu­zy wy­pły­ną (po to je­st ke­ja, by przy niej cze­kać). Po­tem za­pa­la się świa­tło zie­lo­ne, co ozna­cza, że moż­na do ślu­zy wpły­wać. Te­raz oczy­wi­ście nie li­czy­łem, że za­pa­li się świa­tło zie­lo­ne, bo ślu­za je­st nie­czyn­na, otwar­cie ma na­stą­pić 17 wrze­śnia, więc nie oba­wia­łem się te­go, że mi na­gle ze ślu­zy wy­pły­nie du­ży sta­tek czy du­żo jach­tów – zresz­tą wi­dać by­ło, że ślu­za je­st pu­sta. Nie by­łem pe­wien czy wol­no mi bę­dzie przy­cu­mo­wać, ale za­uwa­ży­łem, że przy kei stoi sa­mo­chód, a obok ja­cyś ro­bot­ni­cy, więc po­sta­no­wi­łem do ni­ch pod­pły­nąć i spy­tać, gdzie mi wol­no za­cu­mo­wać. Oni sta­li tro­chę za li­nią ty­ch czer­wo­ny­ch świa­teł. No ale wo­la­łem spy­tać niż sta­wać przed świa­tła­mi bez py­ta­nia. Ry­zy­ka żad­ne­go nie by­ło.

  Pod­pły­ną­łem więc do ni­ch i py­tam, gdzie mo­gę za­cu­mo­wać – wska­za­łem wol­ne miej­sce przy dra­bin­ce po dru­giej stro­nie i mó­wię: „mo­że tam?”. Ro­bot­ni­cy od­po­wie­dzie­li, że tu ni­gdzie nie wol­no cu­mo­wać i że­bym od­pły­nął. No to za­wró­ci­łem i od­pły­ną­łem. Tro­chę się za­wio­dłem, ale wszyst­ko to by­ło dla mnie nor­mal­ne, na­tu­ral­ne, czę­sto spo­ty­ka­ne. Tak by­wa, że wpły­wam do ma­ri­ny, a wol­ne miej­sca są już za­ję­te czy za­re­zer­wo­wa­ne – cu­mu­ję gdzieś i idę do bos­ma­na spy­tać, czy wol­no mi tu stać. Cza­sem po­zwa­la stać przez chwi­lę, na­wet kil­ka go­dzin, ale na noc ka­że od­pły­nąć, a cza­sem ka­że od ra­zu od­pły­wać. A cza­sem mo­gę stać do ra­na. Tu by­ło du­żo miej­sca do ma­new­ro­wa­nia, więc nie mu­sia­łem za­cu­mo­wać, by się spy­tać – mo­głem po­ga­dać z wo­dy. Od­pły­ną­łem i do­tar­łem do Kry­ni­cy Mor­skiej.

  Tak wy­glą­dał ca­ły ten in­cy­dent z mo­jej per­spek­ty­wy. Gdy wró­ci­łem do do­mu, za­czą­łem czy­tać not­ki na Salonie24, w tym not­kę Siu­ku­ma Ba­la­my o prze­ko­pie: ]]>Gdyby natura chciała...]]> – i tam do­strze­głem link do fil­mi­ku na YouTu­be. Film za­czy­na się od ko­mu­ni­ka­tu przez me­ga­fon na mo­ście: „Jacht Ko­li­ber pro­szo­ny o opusz­cze­nie te­re­nu bu­do­wy”. Bar­dzo mnie to zdzi­wi­ło, bo prze­cież nic nie sły­sza­łem, żad­ny­ch me­ga­fo­nów nie by­ło, żad­ny­ch ostrze­żeń na wo­dzie nie by­ło sły­chać. Oni to krzy­cze­li da­le­ko na mo­ście, a to na ka­nał nie do­cie­ra. Ja te­go nie sły­sza­łem na­wet wte­dy, gdy pod­pły­ną­łem do ty­ch ro­bot­ni­ków i z ni­mi roz­ma­wia­łem. Oni na­wet w tej roz­mo­wie nic o ko­mu­ni­ka­ta­ch z me­ga­fo­nu nie po­wie­dzie­li, nie po­wo­ła­li się na nie – pew­nie sa­mi z brze­gu też ich nie sły­sze­li.

  A po­tem prze­czy­ta­łem ca­ły ten hejt, ja­ki się na mnie wy­lał pod tym fil­mem. Gdy­bym nie wcho­dził do In­ter­ne­tu, to bym na­wet nie wie­dział, że wzbu­dzi­łem w lu­dzia­ch ta­ką nie­na­wi­ść, bo wra­że­nia z wo­dy, mi­mo że nie uda­ło się za­cu­mo­wać, mia­łem ra­czej po­zy­tyw­ne – nic złe­go się nie sta­ło i nie mo­gło stać, a tro­chę zo­ba­czy­łem. Ca­łą nie­na­wist­ną ro­bo­tę, wszyst­ko to, co spo­wo­do­wa­ło na­szczu­cie na mnie zwo­len­ni­ków PiS, wy­ni­ka­ło z te­go jak zmon­to­wa­no film – naj­pierw te ostrze­że­nia z me­ga­fo­nu, a po­tem ob­raz z dro­na jak pły­nę.

  Na tym wy­jeź­dzie by­łem w Gdań­sku, So­po­cie, Mal­bor­ku, Kry­ni­cy Mor­skiej, płynąłem po Zatoce Gdańskiej, Wiśle, Szkarpawie, Nogacie i Zalewie Wiślanym – to wie­lo­kroć le­piej bym za­pa­mię­tał, niż to wpły­nię­cie do prze­ko­pu, gdy­by nie ten fil­mik i hejt, ja­ki wy­wo­łał. Moż­na po tym znie­na­wi­dzić wy­bor­ców PiS-u, nie?

  Bar­dzo do­bit­nie po­ka­za­ło mi to, co wiem od daw­na – me­dia mo­gą tak zma­ni­pu­lo­wać prze­kaz, po­ka­zu­jąc praw­dzi­we zda­rze­nia, że wi­dz bę­dzie miał kom­plet­nie myl­ny, nie­praw­dzi­wy ob­raz ca­ło­ści. No i też dobitniej zro­zu­mia­łem, jak waż­na je­st na­sza cy­wi­li­za­cyj­na za­sa­da, że przed oce­ną fak­tów za­wsze na­le­ży wy­słu­chać wszyst­ki­ch stron sporu czy świadków zda­rze­nia. Dla­te­go tak waż­ne je­st to, że umy­sł czło­wie­ka ja­ko ga­tun­ku dys­po­nu­je dru­gim i dal­szy­mi stop­nia­mi in­ten­cjo­nal­no­ści, a za­tem nie­któ­rzy po­tra­fią pa­trzeć z per­spek­ty­wy in­ny­ch i to wielopoziomowo. Ci hej­te­rzy, któ­rzy mnie ob­ra­zi­li i na­wy­my­śla­li róż­ne nie­stwo­rzo­ne teo­rie spi­sko­we, są na po­zio­mie szym­pan­sa, ich mó­zg nie po­tra­fi my­śleć na wyż­szy­ch po­zio­ma­ch in­ten­cjo­nal­no­ści, więc za­cho­wu­ją się jak zwie­rzę­ta – coś wi­dzą i war­czą jak im się nie po­do­ba.

  Do­dat­ko­wo po raz ko­lej­ny zo­ba­czy­łem, ja­ka je­st ko­lo­sal­na róż­ni­ca mię­dzy że­gla­rza­mi, i ogól­nie ludź­mi mo­rza, a szczu­ra­mi lą­do­wy­mi. Hejt na mnie wy­la­li głów­nie lu­dzie niema­ją­cy po­ję­cia o lo­cji, bez­pie­czeń­stwie na wo­dzie czy in­ny­ch kwe­stia­ch że­glar­ski­ch. Ci, co się zna­ją, któ­rzy pły­wa­ją, oce­ni­li zda­rze­nie do­ść obiek­tyw­nie. No i oczy­wi­ście oli­wy do ognia do­da­je też at­mos­fe­ra po­li­tycz­na ostat­ni­ch de­kad w Pol­sce, czy­li to, że po­li­ty­cy PO i PiS bu­du­ją swo­je po­par­cie na wza­jem­nej nie­na­wi­ści, na szczu­ciu Po­la­ków na sie­bie. To po­wo­du­je, że ich wy­bor­cy nie tyl­ko sie­bie nie­na­wi­dzą, ale hej­tu­ją wszyst­ko, co się do­oko­ła ni­ch dzie­je. PO i PiS, to je­st naj­gor­sze, co się mo­gło Pol­sce przy­da­rzyć. Czy­li je­st jak zwy­kle.

Grzegorz GPS Świderski

PS. Notki powiązane:

• ]]>Stopień intencjonalności]]>
• ]]>Żeglarze]]>
• Przysrywanki internetowych mend