Wieża Babel i Jeźdźcy Apokalipsy

Wielokrotnie podejmowałem próby kreślenia scenariuszy rozwoju wydarzeń w najbliższej przyszłości, podkreślając fakt, że przyszłość jest nieprzewidywalna i może się pojawić dowolne wydarzenie, które zmieni dotychczasowe tendencje. Natomiast pewne wydawało się, że dużą rolę może odegrać czynnik tradycyjny czyli jeden z Jeźdźców Apokalipsy.

No i właśnie przygalopował do nas jeden z tych jeźdźców w postaci koronawirusa. Można się było tego spodziewać, bo jeźdźcy tylko czyhają na nadarzającą się okazję i nie zdarzyło się w tym przypadku nic nadzwyczajnego, bo jeźdźcy zwykle galopowali ze wschodu na zachód wykorzystując szlaki handlowe.

W tym wypadku czynnikiem prowokującym jeźdźców okazała się globalizacja będąca owocem rozwoju systemu konsumpcyjnego. Jednocześnie, dopiero teraz sobie uświadomiłem, że globalizacja także nie jest niczym nowym – jest powtórką starego motywu budowy wieży Babel. No i widać, że nastąpił atak jeźdźca na współczesną wieżę Babel. 

A nie wolno zapominać, że u podnóża wieży czeka wcześniejszy jeździec – imigranci.

Konsumpcjonizm jest systemem złożonym i totalnym, u podłoża którego leży to samo przekonanie, które żywili budowniczy wieży Babel, iż wszystko jest mozliwe, że technologia może wszystko, że wszystko da się wyprodukować, by zaspokoić wszelkie ludzkie zachcianki.

W wielu notkach zamieszczonych w s24 opisałem rozmaite aspekty systemu konsumpcjonistycznego i jego główne mechanizmy – finansowy, przypominający jazdę na rowerze i marketingowy. Oba te mechanizmy zakładają mozliwość produkcji niezbędnych dla działania systemu czynników. W ten oto sposób sektor finansowy produkuje kapitał bez potrzeby jego akumulowania przez kapitalistę. Kapitalista stał się zbędny. Z kolei zaś sektor marketingu i reklamy produkuje drugi niezbędny dla utrzymania systemu czynnik – konsumenta.

Drodzy Państwo, nie jest tak jak się wam wydawało do tej pory – podstawą systemu nie są konkretne jednostki – kaptalista i klient. Oni odeszli w niebyt. Podstawą są mechanizmy obywające się bez wolnych jednostek, podmiotów podejmujących samodzielne decyzje, takich jak kapitalista reagujący na potrzeby klienta. A więc mamy do czynienia z systemem totalnym, który w sensie politycznym można uznać za totalitarny, a w którym ludzie zostali urzeczowieni i poddani działaniu mechanizmów. 

Ta totalność sięga daleko. Przyjrzyjmy się mechanizmom marketingowym. Żeby marketing odniósł sukces niezbędne jest wdrożenie mechanizmu absolutnie wszechogarniającego i mającego potężną moc oddziaływania. Takim czynnikiem jest ludzka seksualność i ten czynnik został wykorzystany do stworzenia mechanizmu marketingowego angażującego kobiece ciało do reklamy jako bodziec konsumpcyjny. 

Seksualność jest czynnikiem instynktownym i automatycznym uniezależnionym od wolnej woli i i w tym momencie widać jak system przejął totalną kontrolę nad człowiekiem. Już widzimy skąd się biorą zjawiska pochodne, takie jak seksualizacja dzieci, wychowania, ideologie gender czy lgbt, będące produktem ubocznym tego mechanizmu.

No i teraz mam pytanie do Państwa – czy prowokacja seksualna obecna na codzień w mediach może być społecznie akceptowalna ? 

Wszyscy lubimy widok pań, szczególnie tych skąpo odzianych i dlatego wpadliśmy w sidła. Jeżeli popatrzymy na programy telewizyjne nawet w TVP, szczególnie w Dwójce, to widzimy, że w PNŚ głównymi tematami są kwestie urody i mody kobiecej, a prowadzące program panie ścigają się jeśli chodzi o minimalizm noszonych mini. A jeśli nie mini to długie suknie z dekoltem do pasa i rozcięciem od podłogi do bioder. W każdym razie jak panie siadają na kanapach, to nogi widać w całej rozciągłości.

Więc mam apel do ślicznej pani Marceliny prowadzącej program PNŚ – proszę nie przekonywać mnie, że ma pani śliczne, długie nogi skracając coraz bardziej noszone mini. To zbędne, bo widzę to na odległość, jako że każdy mężczyzna ma wbudowany w mózg moduł rozpoznawania kształtu klepsydry. A zatem wystarczą albo obcisła suknia z dzianiny dowolnej długości albo dopasowane dżinsy. Moduł zadziała automatycznie. Proszę też mieć wzgląd na Tomka Wolskiego, który może nie wytrzymać i zamiat konsupmpcji w kuchni dojdzie do konsumpcji na kanapie.

Na marginesie, mam jednak także kamyczek do męskiego ogródka. Zastanawiam się patrząc na Tomka Wolskiego i innych prowadzących i ich odzienie, ile czasu zajmuje im poranne wbicie się w te wąskie rurki, a potem ich ściąganie, które może wymagać współdziałania innych domowników. Wiem czym to grozi, bo sam, skuszony promocją, nieroztropnie nabyłem spodnie w rozmiarze „slim” zamiast „regular”. 

Brzmi to może, w wymiarze indywidualnym, zabawnie, ale w dużej społecznej skali przestaje być do śmiechu. Coś z tym faktem będziemy musieli zrobić, żeby zdemontować ten system, bo koronawirus to tylko ostrzeżenie. A wpływ na system mamy tylko przez ignorowanie w pierwszej kolejności bodźców seksualnych, a w drugiej – pokus konsumpcyjnych.