Na podział przyjdzie czas później

Poniżej słowa, których aczkolwiek nie jestem autorem, są mi tak bliskie, że najchętniej uznałbym je za moje własne. I mam cichą nadzieję, że nie tylko ja.

Żyję już na tym Świecie lat blisko 56, dzięki czemu przeżyłem już Masakrę na Wybrzeżu (1970), Zimę Stulecia (1979), największe strajki w dziejach Polski (1980) i Stan Wojenny (1981), Katastrofę Czarnobylską (1986) i upadek komunizmu (1989). Przeżyłem też Powódź Tysiąclecia (1997) oraz śmierć Papieża (2005), a także kilka pomniejszych tragedii, klęsk i dramatów, jakie dotknęły naszą umiłowaną Ojczyznę, przez co posiadam pewien subiektywny osąd nas Polaków. Wiem, że będę się powtarzał, ale to zdanie musi tu paść.

Zawsze w sytuacjach skrajnych i dramatycznych my Polacy zawieszamy podziały na prawaków i lewaków, biednych i bogatych, mądrych i głupich i ramię w ramię walczymy z żywiołem, albo wspólnie opłakujemy śmierć duchowego przywódcy. Dziś znów od tygodnia nie deliberujemy już nad plagami Tuska i miesięcznicami Kaczyńskiego i nie prześcigamy się w wyliczaniu liczby afer, które zaistniały w ostatnich 30 latach i nie bijemy się o to, ile z nich to sprawka Platformy, a ile PiS-u.

Połączył nas niewidoczny gołym okiem drobnoustrój, którego siła rażenia znacznie przewyższa wszystkie dotychczasowe ustroje, jakie panowały w ostatnich dziesięcioleciach. I znów solidarność powoli bierze górę nad zacietrzewieniem i znów zaczynamy odzywać się do tych, którym jeszcze do niedawna życzyliśmy wszystkiego najgorszego,, a nawet pomagamy sobie jak się da, nie bacząc na polityczne poglądy i moherowe lub inne nakrycia głowy. Kiedy zniszczymy na dobre tego cholernego wirusa - mordercę? Tego nie wie nikt. Czy po wszystkim znów weźmiemy się za fraki i będziemy się z dziką pasją dzielić? Oczywiście, że tak!

Może więc przeznaczmy ten trudny czas zarazy na zatrzymanie w sobie i pielęgnowanie tej ludzkiej empatii i życzliwości, jaką teraz mamy niemal wszędzie wokół nas. Niech ta ogólnoświatowa tragedia w końcu nas czegoś dobrego nauczy i... obyśmy się w komplecie spotkali, kiedy już dym opadnie...

(Sławomir Orwat facebook)

Warto, by sobie do serca powyższe wzięli szczególnie ci, dla których każda okazja jest dobra, byleby móc dołożyć PiS i rządzącemu Prezydentowi.

Bo jeśli się nie opamiętają kiedy tylko dym opadnie może się okazać, że rozpłynęli się wraz z nim będąc jedynie mgłą, tumanem jakimś…

16.03 2020