Kaczmarski antysemitą, czyli lewactwo okłada przeciwników słowami pieśni...

„W sferze publicznej nie ma miejsca na (…) piosenki pełne antysemickich stereotypów (audycja Arsenał Kultury, Radio Poznań, 2017)” - takimi słowami grupa lewicowych artystów, w tym między innymi Agnieszka Holland, Krystyna Janda i tegoroczna noblistka Olga Tokarczuk, sprzeciwiała się powołaniu Piotra Bernatowicza na dyrektora Centrum Sztuki Współczesnej. Chodziło o puszczenie przez niego w programie radiowym utworu Jacka Kaczmarskiego "Opowieść pewnego emigranta". Tzw. "artyści" uznali więc Jacka Kaczmarskiego za antysemitę, którego utwory trzeba cenzurować. To co najmniej dziwne, bo sam Kaczmarski, biorąc pod uwagę jego twórczość, nie należał do artystów którzy bezkrytycznie chwalili by dzisiejsze rządy. Ale, w odróżnieniu od "lewicowych artystów" potrafił jednak tworzyć bez zacietrzewienia i uczciwie odnosić się do otaczającej rzeczywistości i historii. Ale "artystom" przecież nie chodziło o Kaczmarskiego, ale o Bernatowicza. A, że przy okazji dostało się narodowemu bardowi? No cóż, dlaczego tworzył utwory, które podobają się dyrektorowi Centrum Sztuki Współczesnej? Sam sobie winien...

Za komentarz do zarzutów, które pojawiły się zapewne jedynie dlatego, że piosenkę puścił niewłaściwy człowiek, niech odniesie się cytat z piosenki samego barda, Jacka Kaczmarskiego, pt. "Testament '95":

"Sczezł ustrój, a słowami pieśni
Wciąż okładają się współcześni."

Za ]]>Niezalezna.pl]]>