Próby zablokowania reformy szkoły

Ponieważ ilość lat nauki pozostaje taka sama, to nie o zwalnianie nauczycieli tu chodzi, co najwyżej dyrektorów. Nauczycieli można zresztą sensownie "zagospodarować" tworząc mniejsze klasy i wprowadzając dodatkowych opiekunów, tam gdzie są dzieci z różnymi dysfunkcjami, w tym społecznymi.

nie tylko w Polsce i nie tylko po wojnie - były zdominowane przez socjalistyczne lewactwo.

Tak samo było w II Rzeczypospolitej, podobnie w krajach Europy Zachodniej.

Moi duńscy teściowie (oboje nauczyciele) skarżyli się, że lewacka większość wszędzie decydowała.

A co do ZNP - tam też tak było - od lat! I zapewne - nieprędko się zmieni.

Jeszcze "ciekawostka" z UK - z Walii. W jednej z małych wsi (chcielibyśmy takie wsie mieć w Polsce!) funkcjonowała urocza wiejska szkoła, z blisko stuletnią tradycją. Lokalne "władze" wspomagały finanse szkoły z budżetu gminnego, oprócz oczywiście dotacji państwowych, rodzice-wolontariusze angażowali się w działalność szkoły, dzieci miały blisko i komfortowe warunki nauki. I zmieniła się "dyrektorka" - zamiast "starej" - przyszła "nowa", "młoda, ambitna". Założyła (sobie), że likwidacja szkoły pozwoli jej "przenieść się" do miasta, na stanowisko "prawdziwego dyrektora". Zrobiła "wszystko" aby "zbankrutować" szkołę. "Udało się". Dzieci jeżdżą "do miasta", jest oczywiście autobus za który płaci gmina, tyle że "dyrektorka" żadnym dyrektorem nie została.

Jak wielu takich "ambitnych" mamy obecnie w Polsce?