Wybory 2015 - dogrywka roku 1989

Dopiero po napisaniu poniższego tekstu widzę, że mam oto kolejny dowód dezawuujący popiskiwania Plaformy i środowisk związanych z układem postkomunistycznym na temat sukcesu, jakim miałaby być czeciaerpe, szczególnie w okresie jej rządów. Pasmo przekrętów i gigantyczne zadłużenie, pomimo dopływu funduszy europejskich, sprawły, że skorzystał z tego pewien procent cwaniaków i współpracujących z nimi z koneczności rozmaitych firm i zatrudnionych w nich ludzi, ale naród jako całość jest w fatalnej sytuacji. A do tego stoją przed nami zagrożenia, o których nikt nie mówi, a o czym starał się wczoraj w studio wyborczym przekonać słuchaczy reprezentujący dość obiektywny punkt widzenia prof.Kleiber.

Stoimy po prostu w miejscu, a kampanię wyborczą i wybory 2015 należy potraktować jako dogrywkę roku 1989, w nieco tylko zmienionych dekoracjach i przy nieco zmienionej z racji upływu czasu i zdziwionej widowni. Ujawniły się nam namacalnie dwa, a właściwie trzy, procesy:

1. Nastąpiła eliminacja ze sceny zewnętrznej, partyjnej, starej, zużytej wyborczo i wizerunkowo komuny
2. Nastąpiło przegrupowanie się układu postkomunistycznego w poszukiwaniu nowej wizerunkowo reprezentacji partyjnej - N-Petru, która byłaby bardziej atrakcyjna dla naiwnych młodych
3. Trwa nadal, w szeregach elektoratu, poszukiwanie posiadaczy czarodziejskiej różdżki, która załatwiłby sprawy polityki za przeciętnego wyborcę. Czyli mamy do czynienia z klasycznym mieszaniem herbaty bez dodania cukru.

Młode generacje mają dość starej komuny, nie mają z nią żadnych związków ani wspólnych interesów. Młodzi stawiają na zmianę prawdziwą czyli na PIS, Kukiza, KORWiNA. Natomiast establishment postkomunistyczny, w obliczu utraty poparcie przez Platformę, zmuszony został do przeorientowania się, odejścia od lewackiej ideologii i wykreowania nowej partyjnej reprezentacji w postaci N-Petru. Zamast ideologii spoiwem reprezentacji układu postkomunistycznego mają być finanse, co jest istotne dla segmentu finansowych grup interesu w gospodarce czeciejerpe. Ideologia stała się obciążeniem wikłajaćym układ w w zbędne spory, ale zabrakło idei atarkcyjnej dla młodych wyborców.

Widać było wyraźnie w mediach reżimowych w ostatnich tygodniach, że oprócz rutynowego dmuchania w słupki Platformy, starano się rozdrobnić poparcie elektoratu poprzez windowanie Nowackiej i intensywnie nadmuchiwanie Platformy Bis Petru. Potwierdza to też casus partii Razem - gdy układ zorientował się w jego potencjale, usiłował naprawić błąd po debacie i intensywnie dmuchać, ale było już za późno.

Niezależnie od liczb, można jednak uznać, że, mimo zwycięstwa PIS, układ postkomunistyczny wprawdzie nie umocnił się, ale wyszedł z konfrontacji, dzięki przewadze medialnej, dość obronną ręką. Jeżeli elektorat biało-czerwony nie może zdecydowanie przekroczyć granicy 50% głosującego elektoratu, jest to objawem społecznej choroby. Polski elektorat nadal sprawia wrażenie poszukiwaczy czarodziejskiej różdżki, pzy pomocy której dałoby się załatwić szybko, tanio i bezboleśnie wszystki błędy postkomuny. Wystarcze wyjść z domu i popatrzeć na zakres marek samochodów, co pokazuje do jakiego stopnia Polacy mają tożsamość zametkowaną, zmanipulowaną marketingowo. Środowiska bbiałoczerwone muszą więc dalej pracować nad integracją. Posunęliśmy się niewiele do przodu, a złudzenie ruchu bierze się tylko ze zmiany pokoleniowej, bo z mentalnością nadal mamy kłopoty.

Otwarta pozostaje, moim zdaniem, kwestia wiarygodności liczenia wyników a kampania wyborcza i same wyniki nadal pokazują siłę rażenia mediów reżimowych kreujących wirtualne iluzje. Jak zwykle, komenatorzy medialni koncentrują się na zewnętrznej warstwie poczynań polityków, ignorując procesy spoleczne, których wyrazem są przemiany w reakcjach elektoratu i jego różnych grup. Jedyna poważna, merytoryczna debata w studio wyborczym odbyła się z udziałem prof.Kleibera.