Pożegnanie z Bronkiem - Powitanie z Tadziem

A miało to być piękne pożegnanie Bronka, który niespodziewanie odszedł w mroki historii. Miało to być pożegnanie godne wybitnego Męża Stanu, Nauczyciela Bigosowania, Wielkiego Twórcy Czekoladowego Orła, Niechybiającego Nigdy Snajpera, Pogromcy Krzeseł Japońskiego Parlamentu i Strażnika Żyrandoli. Słowem – pożegnanie w Bulu i w Nadzieji, że Bronek jeszcze do Pałacu powróci na swym Białym Kaszalocie. Tymczasem Bronek ostatecznie „skończałsa”, jak mówią na wschód od Ruskiej Budy…

A miał to być masowy spektakl z udziałem niekończących się tłumów obywateli, uczestniczących w uroczystościach pożegnalnych Bronisława a zarazem tryumf demokracji, przekazany nam przez Bronka już zza politycznego grobu ! Czyli kolejny powód do dumy i uzasadnionej satysfakcji po 25-latach od odzyskania niepodległości !

To miał być kolejny Dzień Naszej Wolności, zasługujący na zasadzenie dęba i wypuszczenie w niebo tysięcy różowych baloników – tym razem przez E. Kopacz, skoro Bronek nie pozostawił po sobie żadnego następcy…

Ja nie będę powracać do tego dnia, z poczucia wstydu i zwyczajnego zażenowania. Bo przecież – patrząc na frekwencję - w tych uroczystościach nie uczestniczyli nawet wszyscy członkowie partii z ich rodzinami, ani też nawet wszyscy członkowie licznych Komitetów Wyborczych Bronisława ! Frekwencja poniżej ośmiu procent, na uroczystościach, do których pretensje miał też muzyk punkowy, ujawnia zatem mizerną zawartość urny po Bronisławie. Była to pusta urna...

Bo przecież zdarzyły się i komisje, do których nikt nie przyszedł przez cały, Boży dzień w niedzielę 6 września 2015 roku. Nikt nie pofatygował się, by choć jednym swoim głosem wyrazić swą wdzięczność za to, co Bronisław zrobił dla partii, dla rządów Donalda i Kopacz, oraz dla społeczeństwa, nad którym Bronisław niejednokrotnie się pochylał. Jedyną spuścizną, która Bronku pozostała – to pusta urna, którą bezskutecznie usiłował napełnić Bronisław w agonalnych drgawkach przed drugą turą wyborów prezydenckich. Zwłaszcza dlatego, że miał za sobą całą partię obywatelską, zawsze wiernego Marszałka oraz oddanych mu senatorów naszej, obywatelskiej partii.  A nawet popierającego ten spektakl za 100 mln złotych muzyka punkowego…

Dziś o zawartości urny po Bronisławie nikt nie chce rozmawiać. Ani prezeska Rady Ministrów, ani Marszałczyna i Marszałek ! Pod ziemię zapadł się Rutnicki, Tomczak się gdzieś ukrył – zamilkła nawet wymowna Mucha. Stefek zaś zapewne powrócił do zakładu…

I tak oni wszyscy będą teraz usiłować zamieść pod dywan dzień, który miał być świętem demokracji i tryumfem Bronisława, który niesłusznie przegrał wybory. Niestety dla pamięci po Bronisławie i tonącej Platformy - dzień 6 września 2015 roku, zakończył się kompromitującą tej władzy i gigantycznym wstydem, którego echo poniesie się po świecie…

Ale oni się z tego wstydu szybko otrząsną i znów lansować będą kolejną nadzieję tzw. obywatelskiej partii na wyborczy tryumf. To Michał Mazowiecki – dziedzic ś.p. Pana Tadeusza, który nam „grubą kreskę” wprowadził i z Kohlem się pojednał. Ale czy jeden dziedzic uratuje to feudalne państwo, opanowane przez rodziny członków partii i sojuszniczego stronnictwa ?

W tej dręczącej sytuacji – gdy Bronisław nie pozostawił dziedzica, który mógłby kontynuować wielką spuściznę ojca, a zarazem Wielkiego Wuja – aż korci, by zapytać prezeskę Rady Ministrów, dlaczego na listach wyborczych zabrakło innych, wielkich nazwisk ? Czyżby premier wszystkich aferałów, a zarazem doradca E. Kopacz nie posiadał jakiś potomków, którzy mogliby dokończyć prywatyzację i wreszcie sprzedać te lasy, aby zaspokoić żądania Żydów ? Dlaczego na listach PO znalazł się dziedzic Wałęsy, a zabrakło Kasi Tusk i słynnego Józefa Bąka, którego nazwisko wypłynęło na fali „innowacyjnego biznesu” pt. Amber Gold ? Czyżby Król Europy znalazł się w niełasce E. Kopacz ? To doprawdy byłoby niepokojące…

Ja się tylko pytam, jako obywatel, czyli właściciel Platformy Obywatelskiej, której sama nazwa wskazuje – należy do obywateli….