Pośrednicy

  Jeszcze nie przebrzmiało moje upomnienie się o naszą niepoprawność w związku z aliansem z fejsbukiem, a tu znowu akcja naszej odnowionej Administracji z którą nie można się pogodzić, a że ma szeroki wydźwięk i to polityczny, to i wyrażam to w formie wpisu.

Akcja formalnie w obronie naszych praw autorskich. Akcja to dziwna, bo nieskuteczna, gdyż nie zabezpiecza przed rzeczywistym naruszaniem praw autorskich przez złoczyńców – z niewielkim wysiłkiem tekst się daje skopiować.

Myślę, że jak tekst jest znany w internecie, czy z innych przesłanek wynika do czego tekst się odnosi – starczy we wpisie zaznaczyć go cudzysłowem albo wytłuszczeniem – i już autor wpisu (czy komentarza) jest tu wolny od oskarżania go o próbę zawłaszczenia danego fragmentu tekstu, a zainteresowany łatwo dotrze do źródła i autora danego dzieła. Przynajmniej ja to tak praktykowałem i nie widzę sensu tego zmieniać.

Żeby nie spamować, sens ma dopiero podawanie pełnego adresu i autora obszerniejszego cytatu, wyrażającego jakąś oryginalną myśl, żeby nie było przypisywania sobie ich autorstwa, ale i dla dobra samej prezentacji tematu, żeby czytelnik miał od razu odniesienie do innych tekstów tego autora.

No i oczywiście konieczne jest podawanie autora danej sentencji jeżeli tekstu nie ma w internecie (albo się o tym nie wie).

W przedstawionym nam rozwiązaniu  sami ponosimy koszt niewygód – np nie można z fragmentu tekstu zrobić tytułu komentarza, nie można zrobić fragmentu odpowiedzi, a nadto trzeba cierpieć zakolorowanie tekstu.

Inne utrudnienie, to niemożność skopiowania linku – trzeba wracać do źródła.

Weźmy przykład: chcę skopiować link

]]>http://prawy.pl/z-kraju/7712-piwar-ruska-ku-ewko-rozpie-dole-ci-czaszke-]]>...

Źródło: http://niepoprawni.pl/polecanka/piwar-ruska-kuewko-rozpiedole-ci-czaszke-grozby-po-krytyce-frondy-i-gazety-polskiej
© Niepoprawni.pl | Dziękujemy! :) <- Bądź uczciwy, nie kasuj informacji o źródle - blogerzy piszą za darmo, szanuj ich pracę.

-      Po co tu przywieszka o prawach? Po co przywieszka o prawach przy każdym skopiowaniu choćby słowa?

I nie chodzi tu o spam pod cytatem, czy linkiem zajmujący miejsce na serwerze – to już problem Administracji, ale przede wszystkim o nerwy czytelników, o rozpraszanie uwagi, o stratę czasu na czytanie tego, co nie jest aktualnie potrzebne. Nawet jak będziemy to wycinali, to serwer możemy chronić przed przeciążeniem, ale co ochroni nas? Co uchroni naszą świadomość, że nie tylko brniemy w bzdurę, ale i na nią się godzimy? Co nam zwróci czas?

Nie chciałbym myśleć, że przyczyną tej akcji którą nam znów funduje Administracja jest nowy atak na naszą niepoprawność.

Że tym to sposobem włączamy się w poprawnopolityczną akcję – akcję promocji wcale nie autorów, jak by wynikało z definicji zwrotu „prawa autorskie”, a promocji tych, co stawiają się na pozycji pośredników między autorem, a jego adresatem.

Że tym to sposobem popieramy liczne patologie z tym związane, kiedy to np. sami autorzy nie chcą żadnych korzyści związanych z ich „prawami autorskimi”, a odbiorcy, czy ci, co działają w ich imieniu płacić muszą, więc korzyści finansowe przejmuje „pośrednik”, traci zaś i autor, na ograniczeniu zasięgu jego pracy „dla dobra wspólnego”, czy dla reklamy, traci i odbiorca, który mając płacić, często zrezygnuje z takiej wiedzy, czy przyjemności.

Znane są przypadki konieczności płacenia za dostęp do publikacji naukowych, czy za wykonywanie utworów, których autorzy nie żyją. Znany jest paradoks, że uprawnienia do pobierania „praw autorskich” przypisała sobie nawet nie rodzina, a kancelaria adwokacka (z Niemiec) i teraz jej trzeba płacić za prezentację piosenki „Czerwone maki na Monte Cassino” (choć i rodzina nie powinna praw autorskich dziedziczyć).

Że tym to sposobem jako Niepoprawni włączamy się w wielką, już światową akcję zobojętniania naszego człowieczeństwa na patologię. Akcję manipulacji naszą świadomością, w której to „prawa autorskie” stają się jakimś „oczywiście oczywistym tabu” wyłączającym rozsądek myślenia. Akcję uznawania za naturalne „praw pośredników” (w sensie praktycznych pasożytów).

Szukając rozwiązania problemu trzeba odwołać się do dobra wspólnego. Kiedy jakieś dzieło autorskie jest przeznaczone do rozpowszechniania, to rzeczywiście – w pierwszym okresie autor decyduje o tym kiedy i gdzie, czy przez kogo będzie rozpowszechniane i może pobierać za to opłaty. To może być miesiąc, czy rok, ale raczej nie dłużej.

Bo jednak szybko dzieło zostaje spopularyzowane, staje się przez  to dobrem wspólnym narodu, a więc ewentualne roszczenia autora ma zaspokajać państwo. Po to państwo jest. Ma służyć swojemu właścicielowi – narodowi, ma tępić pośredników-pasożytów, co sobie uzurpują uprzywilejowane pozycje nad narodem. Ma dbać o sprawiedliwość, ma promować nieskrępowany rozwój twórczości tak naukowej, jak artystycznej, czy literackiej. Kopiować i powielać po tym pierwszym okresie już każdy może. Jedynie co jest potrzebne, to ochrona przed plagiatem.

Oczywiście bywają i pośrednicy użyteczni – np. gdy po jednej, czy po drugiej stronie jest duża ilość podmiotów naraz.  Ale patologią jest zawsze odgórna, czy obligatoryjna konieczność korzystania z pośrednictwa – to zawsze wymuszenie, często mafijne. Patologią jest zawsze pozostawienie procesu pośrednictwa poza kontrolą, w tym dopuszczenie do wytworzenia się jakiegoś łańcucha pośrednictwa, co wprost prowadzi do zniewolenia uczestników wymiany przez pośredników.

Myślę, że nie tylko nie powinniśmy promować, choćby pośrednio takich „pośredników-pasożytów”,  ale, że istotą naszej, jako niepoprawnych misji jest takich pośredników tępić.

Tepić nie tylko w życiu codziennym, tępić w naszych tekstach na forum, ale i zachowywać wielką czujność, by w tym nie uczestniczyć, choćby przez bierność, by stronić od związanych z tym procesów choćby pośrednio..