Czego brakuje mi w expose nowego premiera?

Mam świadomość, że niewielu jest tutaj blogerów świadomie pamiętających sierpień 1980 roku: były tam postulaty niematerialne oraz te dotyczące portfela - przeciętnego pracownika. Były pisane w czasach, kiedy podobno budowaliśmy (pod patronatem, a raczej przywództwem PZPR) socjalizm, więc i postulaty były na miarę socjalizmu: dotyczyły w sferze ekonomicznej "klasy robotniczej". Dzisiaj wiadomo to każdemu pracującemu, świadczącemu swoją pracę fizyczną czy też intelekt, że dotyczy to każdego przeciętnego zatrudnionego. Różnica była taka, że - w ówczesnych czsach - paszportu nie trzymało się w domu, bo jak głosiło powiedzenie "jeżeli otwarto by granicę na zachód trzeba pamiętać, aby ostatni zgasił światło".

Ten scenariusz (ostatni gasi światło) realizuje się od 1989 roku: dzięki możliwościom danym przez nowy ustrój rzesze Polaków, młodych i często dobrze wykształconych - opuściło Polskę, aby szukać szansy na godne życie poza granicami kraju. Nie spełniły się obietnice ustępującego premiera o drugiej Irlandii, a obrazem tego pustosłowia jest statystyka obrazująca ciągłą emigrację kolejnych rzesz tych, którzy w kraju nie widzą dla siebie miejsca aby godnie żyć. W końcu: ile można tworzyć intratnych posad w szeregach rosnącej rzeszy urzędników? Poza tym - urzędnicy to tylko koszty w budżecie, więc i poszukiwanie przez fiskus kolejnych źródeł wyciągania od tych, którzy ten budżet faktycznie tworzą.

W expose premier Kopacz zabrakło mi sensownego argumentu tworzenia pomocy dla rodzin, o której była mowa. A sensowny argument za tym przemawiający to - głęboki ukłon w stronę przedsiębiorców, dający im możliwość zatrudniania za sensowne pieniądze swoich pracowników. Także (jest to niezbędne) zmiany w prawodastwie, mające na celu zlikwidowanie zatrudniania na tzw. umowy śmieciowe - to interesuje przeciętnego zjadacza chleba pani premier.

"16-04-2014 , ostatnia aktualizacja 12-05-2014 16:12 ... Oznacza to, że przeciętne wynagrodzenie "na rękę" wyniosło w marcu 2865 zł netto." Przeciętne, więc prawdopodobnie większość ma daleko do przeciętnej, która wynosi ok. 715 EURO na miesiąc, czasami będąc jedyną pensją dla rodziny... Licząc dalej: dzieląc tą średnią przez 168 godzin - wypada trochę ponad 4 EURO na godzinę, dla przeciętnej pensji, gdy najniższa płaca oficjalna (dla tych zatrudnionych na umowę) wynosi 1181,38 zł (w pierwszym roku pracy 80% - 945,10 zł), czyli 295 EURO (1,76 EURO/godzinę) lub 236 EURO (1,40 EURO/godzinę)... Hmmm - droga pani premier: pani bajanie o pracy nad poprawą życia rodziny to prawdziwe bajanie, jeżeli znów nie pójdą za tym konkrety przekładające się na portfel

"1. Odbudowanie zaufania Polaków – do rządu, polityków i polityki. – Polacy nie chcą rewolucji, ale każdy z nich oczekuje zmiany – stwierdziła Ewa Kopacz. Podstawowym celem rządu będzie troska o bezpieczeństwo polskich rodzin."

I tutaj nie ma pani racji: moim zdaniem - Polacy oczekują rewolucji, w sferze gospodarczej. Oczekują od rządu takich posunięć, które zbliżyłyby Ich w sferze zarobków do Europy. A to - leży w gestii rządu, pani premier: bajek o podstawowym celu rządu (tego rządu, biorąc pod uwagę rządy PO) którym jest troska o bezpieczeństwo polskich rodzin - Polacy nasłuchali się dosyć. Czas zacząć odchudzać urzędy i zmniejszyć wszelakie zbędne obciążenia dla Polskich przedsiębiorców (tutaj przydałby się także mądry system taniego kredytu, z polskich banków), pozwalając im na spokojne zakładanie przedsiębiorstw oraz możliwość podwyższania płac, czego Polakom i sobie życzę. A kiedy już Polak, przeciętny, zacznie zarabiać minimum kilka EURO na godzinę netto, kiedy zaczną zanikać strefy bezrobocia - możemy podyskutować na wejście do strefy EURO, gdyż wówczas może mniej będziemy wstydzić się sąsiadów i tych wszystkich, którzy nie doczekawszy się tutaj drugiej Irlandii - udali się za chlebem do tej pierwszej...

P.S.

Niestety - nie ma już możliwości wrócić do okresu sprzed okrągłego stołu: wypadało wówczas odciąć od koryt uwłaszczającą się komunę i zabronić wszelkim PZPR-owcom podejmowania decyzji, przez conajmniej 15 lat, o gospodarce kraju.  Okrągły stół to Pyrrusowe zwycięstwo, którego następstwa gospodarcze jeszcze długo będziemy odczuwać - uwłaszczoną komunę również