NIECH ZATEM PŁONĄ WIECZNIE TE ZNICZE PAMIĘCI...

z Katedry od Twoich kolan wszechmogący Boże

idziemy jak co miesiąc spod Twoich ołtarzy

przez Krakowskie Przedmieście do Krzyża Narodu

gdzie los naszej Ojczyzny i przyszłość się waży

ci którzy zawierzyli różańcowej mocy

wiedzą że to jest droga którą Bóg prowadzi

w imię Matki szeptane różańcowe prośby

miłość i miłosierdzie które nas nie zdradzi

w tym narodowym mrocznym pochodzie historii

dźwigając naszą pamięć wokół której trwamy

idziemy by powtórzyć przysięgę wierności

może na barykadach znowu się spotkamy

gdy trzeba będzie znowu krwawymi rękami

wyszarpywać polską wolność spod przemocy zła

gdy na drodze do wolności nadziei i wiary

będzie wisieć niczym fatum wciąż smoleńska mgła

niech zatem płoną wiecznie te znicze pamięci

które gwarem modlitewnym rozcinają mrok 

niech modlitwa oraz pamięć o w wspólnocie losów

przywrócą nam nadzieję wiarę oraz wzrok

byśmy mogli odnaleźć drogę do Ojczyzny

gdy wiatr płomienie zniczy pochyla od wschodu

idziemy jak co miesiąc spod Twoich ołtarzy

przez Krakowskie Przedmieście do Krzyża Narodu

to On jest drogowskazem za którym pójdziemy

przez Weneckich Komisji kłamliwe wyroki

przez jazgot Trybunałów  nienawiść zaprzańców

ku Bogu i Ojczyźnie wiodą nasze kroki…