Kolega Tusk i czy mózg potrafi odrastać?

Wstyd się przyznać, ale tego, że Henryka Krzywonos była legendarną działaczką sierpnia 1980 r. dowiedziałem się dopiero trzydzieści lat później, w czasie rocznicowego zjazdu Solidarności.

Chyba wszystkie media wtedy komentowały jej nie uzgodnione wystąpienie.
Nie uzgodnione w zasadzie częściowo, bo tylko z organizatorami zjazdu. Ale, jak wynikało z nagrań telewizyjnych – z Premierem Tuskiem i Prezydentem Komorowskim uzgodnione jak najbardziej.
Samo nazwisko nie było mi obce, jak każdemu, kto czytał „Ogniem i mieczem” lub oglądał ekranizację tej powieści. Bo jak można by zapomnieć tak plastycznie przedstawioną przez Sienkiewicza postać okrutnego kozackiego atamana Maksyma Krzywonosa.

Gdy ją zobaczyłem, zaraz sobie pomyślałem, czy to przypadkiem nie rodzina?
Henryka Krzywonos weszła na podest, przebiła się przez organizatorów (niestety takiej masy nie da się zatrzymać przy pomocy samych rąk) i mimo ich sprzeciwu zabrała głos.
Wtedy już nie miałem żadnych wątpliwości.

Oprócz ataku na pogrążonego w żałobie Jarosława Kaczyńskiego (zjazd odbył się cztery miesiące po tragedii smoleńskiej) „niezłomna” tramwajarka wzięła w obronę m. in. Premiera Tuska, wygwizdanego przez uczestników zjazdu - mówiąc:
„Kiedy tutaj stanął Donald Tusk, wy wygwizdaliście człowieka, który dla was pracował i jest waszym kolegą”.
Mieć takiego kolegę – to musiało zaboleć. Pomyślałem, że straszna tramwajarka okazała się godna swojego przodka. O tyłku nie powiem ani słowa.
Henryka Krzywonos była tak autentyczna i przekonująca, jak nie przebierając Premier Tusk, kiedy mówi o wysokich standardach Platformy.

Podczas przemówienia zrobiła jednak coś jeszcze. Siłą swoich strun głosowych namaściła na głównego bohatera sierpnia - Bogdana Borusewicza i to musiało mieć dalszy ciąg.
Każdy mieszkaniec naszego globu przecież wie, kto obalił komunę i że zrobił to w pojedynkę.
A teraz co? Przecież jeśliby pozwolić na takie mnożenie się głównych bohaterów sierpnia 80, to wkrótce w Polsce zabrakłoby lotnisk, aby ich upamiętniać. Dlatego nie dziwię się, że Lech Wałęsa tak jednoznacznie zareagował. Nawet świętego by ruszyło, a przecież wiadomo powszechnie, że Wałęsa święty nie jest.

Malkontenci mogą się wprawdzie dziwić, dlaczego Wałęsa tak ostro zareagował dopiero po trzech latach, ale zastanówmy się. Prezydent Wałęsa to człowiek z doświadczeniem - profesjonalny mędrzec, a nie jakiś raptus gołowąs. Widać potrzebował czasu, by to wszystko przemyśleć, a że pamięć ma jeszcze znakomitą, to nie zapomniał i dał w odpowiednim czasie odpór fałszywym bohaterom. Zresztą, co tu się czepiać - inni w jego wieku, to już nawet nie pamiętaliby w którym miejscu przeskoczyli stoczniowy płot.

A Lech Wałęsa jakby złapał drugą młodość. Nie tak dawno „pousadzał” w Sejmie po nowemu homoseksualistów. Teraz odkrył zapomniane sekrety Marszałka Borusewicza i tramwajarki, której w czasie strajku zatrzymał się tramwaj.
W Radiu Zet u Moniki Olejnik powiedział o tamtych czasach tak:
„Henryka Krzywonos była bez mózgu, to dla niej przywódcą był Borusewicz”.

Jeśli mędrzec Wałęsa ma rację, to przypominając sobie zachowanie i późniejsze wypowiedzi Henryki Krzywonos, np. te o Jarosławie Kaczyńskim – nie daje mi spokoju jedno pytanie.
Czy mózg dorosłego człowieka potrafi odrosnąć?