Dług nam rośnie - starzy mrą

 Gdy otworzymy zegar długu,

Wzrasta ciśnienie, włos się jeży.

Jedna sekunda - tysiąc złoty,

Taką wartością czas go mierzy.

Próbuję liczyć obrazowo,

Bo suche liczby mniej wzruszają.

Ile by trzeba emerytów,

Którzy tą kwotą obracają??.

Jena godzina - miasto małe,

A doba ma dwadzieścia cztery.

Jelenią Górę, lub Nowy Sącz,

Obdarzyć można do cholery.

Nie liczę dalej, bo mnie trzęsie,

Jak można rządzić, spać spokojnie,

Gdy dług narasta lawinowo,

Jak kontrybucja gdzieś po wojnie.

Jest taki jeden w Polsce  gracz,

Co od murawy już zzieleniał.

A powiem więcej, nie ukrywam,

Że mózg to nawet już  zszrszeniał.

To jego rządy  zezwalają,

Aby wycinać miodne roje.

Kąsać i straszyć nas PiStonem,

Aby we wszystkim wyjść na swoje.

Polska umiera - uwiąd starczy,

Więcej umiera niż się rodzi.

Kto ten dług spłaci?? - starzy umrą,

A za granicę, czmychną młodzi.

zapraszam na bloga - http://jankosmar.blogspot.com