Nim usiądziemy do stołu,
nim pierwsza gwiazda zaświeci.
Zanim nas śpiew Aniołów
zawoła śród zamieci,
by do Stajenki ruszyć
i złożyć dary serca.
Zanim się moc pokruszy,
rozpadnie w uśmiechu Dziecka.
Zanim klękniemy w tłumie
Pasterzy, co byli pierwsi,
bo serca ich czyste, ufne,
gdy my nieznośnie dzisiejsi.
Zanim nam przyjdzie ujrzeć
Maryi radość świętą,
wespół z Józefem trudzić,
by w szopie...