Wywiad z Zenonem Kwoką - kulisy śmierci Jana Samsonowicza

Napisałem notkę o tych nagłym jak na rozkaz ujawnianiu się opozycji w stanie wojennym, w tym wywiadzie jest część odpowiedzi na te moje podejrzenia zawarte w mojej notce.

http://www.niepoprawni.pl/blog/1906/ujawniali-sie-na-rozkaz

Wywiad z Zenonem Kwoką - niekwestionowanym bohaterem strajku w Stoczni. W tle kulisy śmierci Jana Samsonowicza - którego śmierć przeszła bez najmniejszego echa. Dlaczego ??

Zobacz sam!

Część 1.

Część 2.

Część 3.

Na ten temat i ludzi, o których mówi Zenon Kwoka mam już od dawna wyrobioną opinię i swoje zdanie.
Dlatego po 16 sierpnia 1980 roku, a szczególnie w stanie wojennym miałem się na baczności i raczej od nich stroniłem i stronię do dziś.
Dlatego jako jedna z nielicznych moja prywatna drukarnia nie wpadła w łapy komuszych służb ani tych od TW Bolków co mnie razem z SB poszukiwali w stanie wojennym.
Natomiast opowiadanie Zenona Kwoki o strajku i pacyfikacji w grudniu 1981 r. różni się z tymi, które miały miejsce z moim osobistym udziałem na Sali BHP Stoczni Gdańskiej.
Zapewne i samego Antoniego Macierewicza towarzyszącego razem ze mną w jednej dwójce (szedł po moje lewej stronie tj. od zewnętrznej względem drogi i mostu pontonowego w czasie doprowadzenia nas wraz z innymi stoczniowcami przez ZOMO z GSR do Sali BHP Stoczni Gdańskiej im. Lenina.
Dziwne jest dla mnie i to, że Zenon Kwota nie wspomina nic ani słowem o dużo liczniejszym strajku w Gdańskiej Stoczni Remontowej w grudniu 1981 r., tak jakby jego tam wówczas nie było lub był w innej przestrzeni strajkowych wydarzeń.
Na terenie byłej Stoczni Gdańskiej im. Lenina po pierwszej pacyfikacji było około 120-180 ludzi z różnych zakładów i uczelni, gdy tymczasem w GSR było około 3.000 strajkujących stoczniowców, których pojmano i wyprowadzono z GSR dopiero około południa 16 grudnia 1981 r.
Za to o grudniowym strajku 1981 roku, który miał miejsce w Stoczni Gdańskiej im. Lenina napisano niejedną zmyśloną legendę, bo nie ma bata na kłamców tak jak na TW Bolków.
Dziwne jest to dla mnie bardzo i na tym kończę mój komentarz o tych wspomnieniach strajku grudniowego w stoczniach gdańskich Z. Kwoki.