Odszedł as polskiego lotnictwa myśliwskiego

 czy jakieś inne medium polskojęzyczne o śmierci znakomitego polaka poinformowało.

Jakub Bargiełowski urodził się 25 lipca 1921 r. w Garbowie, miejscowości położonej kilkanaście kilometrów na północny zachód od Lublina. Po ukończeniu szkoły powszechnej w 1936 r. w Dęblinie wstąpił do Szkoły Podoficerów dla Małoletnich w Bydgoszczy. Szkolony był na pilota myśliwskiego, m. in. tuż przed wybuchem wojny latał w Wyższej Szkole Pilotażu w Ułężu. Wraz ze szkołą został ewakuowany w stronę Rumunii, jednakże dzień po agresji Sowietów, w dniu 18 września 1939 r. trafił do niewoli. Początkowo trzymano go w areszcie w Dubnie; jako podoficer uniknął Katynia, zesłany został jednak do niewolniczej pracy w kamieniołomach Jelenowskie Rudniki nad Morzem Czarnym. Później przetransportowany został na północ, na Syberię, do robót w tajdze. W wyniku pracy ponad siły i niedożywnienia chorował na czasową ślepotę, biegunkę i paraliż szkorbutowy. W wyniku podpisania przez gen. Sikorskiego umowy o tworzeniu polskiej armii w ZSRR, Bargiełowski został zwolniony 4 września 1941 r., po czym z grupą lotników z portu w Archangielsku odpłynął do Greenock w Szkocji. Fatalny stan zdrowia uniemożliwił mu natychmiastowe szkolenie. Dopiero po całkowitym wyleczeniu, 20 stycznia 1943 r. rozpoczął szkolenie w 16 SFTS w Newton, potem latał (w ramach praktyki) w 41 OTU w Hawarden jako pilot ciągnący rękawy do treningowego strzelania w powietrzu. 28 września 1943 r. w 61 OTU w Rednal rozpoczął ostateczne szkolenie na pilota myśliwskiego. 24 stycznia 1944 r. otrzymał przydział do 315 Dywizjonu Myśliwskiego "Dęblińskiego", w którym latał wpierw na Spitfire'ach V, a po przeszkoleniu na wiosnę 1944 r. - na Mustangach III. Na tych ostatnich odniósł swe największe sukcesy: 12 czerwca 1944 r. nad Francją zestrzelił dwa Focke-Wulfy; 24 czerwca uszkodził Bf 109; 18 sierpnia, w czasie słynnego "Rodeo 385", w rejonie Beauvais strącił kolejne dwa FW 190, a dwa inne uszkodził. W lecie 1944 r. 315 dywizjon zwalczał także niemieckie bomby latające V-1 - Bargiełowski zniszczył trzy z nich, wszystkie samodzielnie. Swój piąty samolot, dający mu honorowy tytuł asa, zestrzelił 2 grudnia 1944 r. w czasie eskorty Beaufighterów nad Norwegię.

1 kwietnia 1945 r., po ponad rocznym okresie latania bojowego, Bargiełowski odszedł na odpoczynek do Blackpool. 2 maja 1945 r. skierowano go jako instruktora do 61 OTU. 24 lipca 1945 r. wrócił do 315 dywizjonu, jednak 17 listopada przeniesiony został do 303 dywizjonu, w którym pozostał aż do rozwiązania tej jednostki, które miało miejsce 11 grudnia 1946 r. w Hethel. Wojnę Bargiełowski zakończył jako starszy sierżant (w angielskim stopniu Warrant Officera). Odznaczony został Krzyżem Srebrnym Orderu Wojennego Virtuti Militari (nr 10762), trzykrotnie Krzyżem Walecznych, Brązowym Krzyżem Zasługi z Mieczami oraz angielskim Distinguished Flying Medal.

W maju 1948 r. Bargiełowski wyemigrował do Australii, gdzie zajął się poszukiwaniem szlachetnych kamieni, ich szlifowaniem i handlem nimi. Obecnie mieszka w Oyster w Australii.

Zniszczony na pewno 5
Zniszczony prawdo-podobnie 0
Uszkodzony 3

Wojciech Zmyślony

Źródła:
Cynk J. B., Polskie Siły Powietrzne w wojnie 1943-1945,AJ-Press, Gdańsk 2002
Cynk J. B., Polskie Siły Powietrzne w wojnie 1943-1945,AJ-Press, Gdańsk 2002
Hasiński M. J., Szkoła Podoficerów Lotnictwa dla Małoletnich, Poznań 1993
Matusiak W., Gretzyngier R., Wiśniewski P., 315 Squadron,Mushroom Model Publications, 2004

źródło : http://www.polishairforce.pl/bargielowski.html

pozdrawiam

............................

"Pozwól mi Panie bym stał się narzędziem Twej sprawiedliwości"
http://andruch.blogspot.com/