Hazard osobistego męstwa - Bitwa pod Olszynką Zaborowską

W okresie międzywojennym cyrklem nakreślone zostało koło w miejscu bohaterów owej bitwy.

Miała ona miejsce w Budach Zaborowskich położonych w Puszczy Kampinoskiej. Nazwano ją wówczas Bitwą pod Budami Zaborowskimi. Będąc natchniony przykładem uczniów nazwałem tą bitwę Trzecią Olszynką Powstania Styczniowego tzn. Bitwą pod Olszynką Zaborowską. Wiosną 1863 r. tymczasowy Rząd Narodowy rozważał możliwość odbicia dwóch ważnych więźniów z Cytadeli Warszawskiej. Byli to Jarosław Dąbrowski - naczelnik Komitetu Miejskiego partii Czerwonych i Bronisław Szwarce. Przekazali oni plan odbicia cytadeli. Dzięki grypsom i całej podziemnej konspiracji ustalono jaka jest liczebność wojska Rosyjskiego w Cytadeli, jak rozłożone są korytarze, które bramy są do zdobycia, a które oblegane.

Zaplanowaną akcję postanowiono zabezpieczyć trzymanym dotychczas w bezpiecznej odległości tzw. Pułkiem Dzieci Warszawy. Była to szczególna jednostka, organizacja wojskowa skupiająca tych wszystkich, którzy dziesięć dni wcześniej w noc styczniową uciekli przed branką przez Puszczę Kampinoską. Zostali oni zebrani przez Majora Maliszewskiego, który zaczął ich szkolić.

Grupa liczyła ok. 300 osób. Tworzyli ją licealiści, studenci, czeladnicy, rzemieślnicy oraz młodzież kupiecka. Można w niej było znaleźć również przedstawicieli chłopów i szlachty. Mieli oni ujawnić się, wyjść z lasu, podejść na obszar Powązek. W nocy z 10 na 11 przewidywano atak na Cytadelę była to Wielka Sobota. Panowało wówczas przekonanie, że po obrządkach cerkiewnych, lud opije uroczyste Alleluja i będzie łatwiej rozbroić.(...)

http://www.radiownet.pl/#/publikacje/hazard-osobistego-mestwa-bitwa-pod-olszynka-zaborowska