25 marca Zwiastowanie Najświętszej Maryi Panny

        Za trzy dni przypada uroczystość Zwiastowania Najświętszej Maryi Panny.

      Uroczystość ta jest jednym z najstarszych świąt Matki Boskiej. Radosna wieść jaką przyniósł Maryi archanioł Gabriel, bardzo wcześnie skłoniła Kościół do uczczenia tego wyróżnienia Matki Bożej osobnym świętem. Już Ojcowie Kościoła jak św. Anzelm czy też św. Wawrzyniec Justynian mówili: „Gdy się o Maryi powie tylko, że jest Matką Boga, przechodzi to wszelką godność , którą można by po Bogu wypowiedzieć lub pomyśleć” (św. Anzelm). Z tej godności wypływa jej Niepokalane Poczęcie, jej anielska czystość dziewicza, niezmierzona pełność łask jej, wzniosłość i doskonałość jej cnót. „Ponieważ stała się Matką Boga została przez to Drabiną do nieba, Bramą niebieską, Opiekunką świata, prawdziwą Pośredniczką między Bogiem a ludźmi” (św. Wawrzyniec Justynian).

          Papież Benedykt XIV mówił, że obchodzono to święto już w czasach apostolskich. Jednakże tego nie da się dowieść, ale wiemy że już w IV wieku było to bardzo popularne święto w Kościele. Początkowo nazywano je „świętem Najświętszej Dziewicy”. Już od dawna 25 marca jest dniem tej uroczystości. Bo chociaż św. Chryzostom w kazaniu na Boże Narodzenie zapewnia, że za jego czasów zdołano z całą pewnością ustalić na podstawie aktów spisu ludności żydowskiej, znajdujących się w archiwach rzymskich, jakoby Pan Jezus urodził się 25 marca, to jednak głosi św. Augustyn, opierając się na tradycji, że Syn Boży przyjął ciało w łonie Najświętszej Dziewicy w dniu 25 marca.

         Z radosnym uczuciem chwały, uwielbieniem i wdzięcznością względem Maryi i Odkupiciela świat katolicki święci uroczystość Zwiastowania, bo ta przypomina nam wielką chwilę Wcielenia Syna Bożego. Owo cudowne wydarzenie położyło kres wyczekiwaniu ludzkości na Mesjasza, rozkrzewiło chwałę Bożą, sprawiło radość aniołów i zgotowało wybawienie człowieka. Tajemnica ta jest niezmiernie ważna dla każdego człowieka, bo stanowi o ich odkupieniu. W dniu tym to co zaprzepaściła poprzez swe nieposłuszeństwo Ewa, to naprawiła i przywróciła nam Maryja, znowu możemy być blisko Boga.

                 Dzień Zwiastowania Najświętszej Maryi Panny jest uroczystym świętem wszystkich chrześcijańskich kobiet, świętem wdzięczności względem Maryi za przyjęcie godności macierzyństwa Bożego albowiem czynem tym Maryja przywróciła poszanowanie godności kobiecej.

              W dniu tym wyjątkowo trzykrotnie dzwoni się „Anioł Pański”. Zwyczaj ten zapoczątkował w 1269r. św. Bonawentura. Papież Jan XXII potwierdził w 1318r. po raz pierwszy to nabożeństwo i udzielił 10 dni odpustu tym, którzy je skruchą odprawiali. Po dziesięciu latach ten sam Papież zarządził aby na odgłos wieczornego dzwonu odmówiono trzy razy „Zdrowaś Maryjo”. 42 lata później synod biskupi polecił, aby dzwoniono także o świcie i odmawiano trzy razy „Ojcze Nasz” i „Zdrowaś Maryjo”.

           Dzwonienie na „Anioł Pański” w południe zawdzięczamy znowu zwycięstwu nad Turkami w 1456r. w Białogrodzie. Turcy w tym czasie oblegali już miasto ponad cztery miesiące, franciszkanin Kapistran, który był duszą wojsk chrześcijańskich, wziął do ręki krzyż i wezwawszy na pomoc Najświętszą Maryję, zapalał rycerzy do boju. Rycerstwo chrześcijańskie odniosło wspaniałe zwycięstwo. Na pamiątkę tego czynu, Papież Kalikst III zarządził aby na całym świecie dzwoniono w godzinie zwycięstwa pod Białogrodem.

                Nasi pradziadowie bardzo czcili to święto, na odgłos dzwonów przerywano pracę, aby chwil kilka poświęcić skupieniu i modlitwie. Przywróćmy ten zwyczaj, on naprawdę nas dużo nie będzie kosztował i przerwijmy na kilka chwil swoją pracę aby wsłuchać się w dzwon i posłuchać co głoszą „Anioł Pański zwiastował Pannie Maryi, i poczęła z Ducha świętego!”.

                 Mało kto pamięta że święto to nosi jeszcze inne nazwy: Matki Boskiej Otwornej, Zagrzewnej lub Ożywiającej. Ludność wierzyła że tego dnia Matka Boska otwiera wiosnę, budząc przyrodę do życia.

           Stąd powstały przysłowia:

1. Na Zwiastowanie, przybywaj bocianie.

2. Na Zwiastowanie jaskółki się ukazują,

   Ludziom wiosnę zwiastują.

3.  Na Zwiastowanie, kiedy mgła w zaranie,

   Choć słonko jasno wschodzi,

   Znak niechybny powodzi.

4. Jaki dzień Zwiastowania Taki sam Wielkiejnocy.

Źródło:

1. Rok Boży w liturgii i tradycji Kościoła świętego (Wydawnictwo św. Stanisława, 1932)

2. Obrazki Świąteczne Kościoła rzymsko katolickiego (Gustaw Brake, 1901r.)