Debata Śląska - "Co nas łączy co nas dzieli".

Dostałam tez taki list:

Dobrze, że chociaż Pani ich zastopowała. Tadeusz musi zmienić styl ataku, a ja - zmieniać miejsce siedzenia, bo mnie obsiedli, prowokowali, rozpraszali, a ten prowadzący zamiast mnie oddał głos temu młodemu z mniejszości niemieckiej, który cały czas - na spółkę z drugim, łysym - za mną siedział, zaczepiał, prowokował... Ogólnie, czuję się psychicznie poturbowany, ale Ci z Rudy Śląskiej mnie na poniedziałek zapraszali do domu kultury na ul. Niedurnego o 10-tej. Zastanawiam się, może się pozbieram... Mam ten tekst, którego dziś nie mogłem wykorzystać i z dzisiejszej dyskusji wyłapałem, czego nie poruszyli ani prelegenci, ani dyskutanci z sali: do czego ta cała RAŚistowska akcja zmierza. Chodzi o tą ich tzw. "mapę drogową": w wywiadzie dla "Faktów i Mitów" z 15-21 IV 2011 Gorzelik mówił: "gdy w połowie ubiegłego roku tworzyliśmy strategię RAŚ i mapę drogową do jej realizacji, zaznaczyliśmy dwa pierwsze kamienie milowe: wejście do sejmiku województwa oraz wprowadzenie tematu autonomii do ogólnopolskiej debaty publicznej. Dotarliśmy do obu. Pierwszy osiągnęliśmy ciężką pracą, drugi - szczęśliwym zbiegiem okoliczności, czyli dzięki nieocenionej pomocy wyświadczonej przez Kaczyńskiego. (...) Koncepcja, którą uważamy za realną w przewidywalnej przyszłości, to model zbliżony do hiszpańskiego, czyli wspólnoty o zróżnicowanym zakresie autonomii. Docelowym i najlepszym rozwiązaniem byłaby natomiast federacja, ale powinna ona zostać przyjęta i zaakceptowana przez poszczególne wspólnoty jako efekt ewolucji państwa regionalnego. Krótko mówiąc, chciałbym dla Polski takiej ewolucji ustrojowej: 2020 r. - sytuacja jak w Hiszpanii; 2070 r. - jak w Szwajcarii".
Wydaje mi się, że jak się dajemy mu zepchnąć na dykusję o historii, to on zawsze odbije jakąś ripostą, jak ta o Mackiewiczu i granicach sprzed wojny. Trzeba rozbroić koncepcyjnie tą "mapę drogową". I jeszcze jedno: on tam podał, że "RAŚ ma około 7 tys. zarejestrowanych członków, ale znacząca ich część to raczej sympatycy niż aktywiści. O obliczu i kierunku działania naszego Ruchu decyduje 200 osób. Już po wyborach samorządowych staraliśmy się raczej powstrzymać masowy napływ członków (...). Jeśli ktoś posiada pełnię praw członkowskich, a niekoniecznie ma ochotę działać aktywnie i woli pozostać kibicem, może to utrudniać bieżące funkcjonowanie organizacji. Dlategoteż staramy się przemodelować stowarzyszenie w kierunku organizacji bardziej kadrowej".
Na czym to w praktyce polega domyślałem się już wcześniej. Dziś usłyszałem od znajomej, która pracuje w Siemianowickim Centrum Kultury: "W Siemianowicach RAŚ tworzą wszyscy ci z mniejszości niemieckiej"... To samo widzę w Świętochłowicach: szefową jest ta doktor Monika Kassner z mniejszości niemieckiej, która jednocześnie od grudnia 2011 r. jest redaktorką naczelną tej ich "Jaskółki Śląskiej". Podobnie - według mojego rozeznania - wygląda w Chorzowie, czyli, że wśród tych 200 "kadrowych" organizatorów, większość prawdopodobnie stanowią ci z mniejszości. Co dało się dziś zauważyć na sali, zwłaszcza w górnych rzędach, gdzie Gorzelik miał największą klakę (i skąd - nawiasem mówiąc - mi za plecy przesiadało tych dwóch, z których jeden się na koniec opowiedział jako Niemiec). Jego koncepcja strategiczna - co słyszałem przed miesiącem na spotkaniu z ekologami w Katowicach - opiera się na akceptacji tzw. mikronacjonalizmu (promowanego przez Unię), w przeciwstawieniu do tzw. starego nacjonalizmu (opartego o państwa narodowe). Uzupełnieniem są teksty Dariusza Dyrdy z tego ich "Ślonskigo Cajtunga". W sierpniu 2012 pisał tak w kontekście koalicji z PO: ""Chcemy uznania nas za narodowość (a przynajmniej grupę etniczną), chcemy uznania naszej godki za język a nie polską gwarę. Chcemy czytelnych sygnałów, że sojusznik nie jest wrogiem naszej drogi do autonomii. I chcemy jego zgody na promowanie prawdziwej historii Śląska, na mówienie o tym, kim się czujemy i jak postrzegamy Polskę"... Trzeba się zastanowić, jak mu wejść w te tematy, których unika, kiedy dyskusja się kanalizuje na sprawach historycznych. Trzeba pokazać, jak instrumentalnie jest wykorzystywana ta nowa narracja o historii Śląska do realizacji tej "mapy drogowej". Tylko czy obecnie te debaty nie są graniem na bębenku RAŚ, żeby im pomóc zmobilizować tych nie-kadrowych RAŚistów i sympatyków RAŚ przed wyborami samorządowymi? Rozpracowywanie tej ich strategii i mapy drogowej trzeba więc połączyć z mądrą taktyką, żeby im nie pomagać się mobilizować. Muszę też pogadać z synem i z niektórymi związkowcami, czy na kolejne debaty nie dałoby się zebrać kilku-kilkunastu takich naszych od robienia szumu. Dopóki im czegoś takiego nie zafundujemy - będą się po nich czuli coraz silniejsi. Tyle moich przemyśleń na szybko po Siemianowicach (o których bym chciał jak najszybciej zapomnieć).
z pozdrowieniami
Roman

PS: Gdyby się komuś miało przydać, to mogę przesłać te moje przykłady kolonialnej eksploatacji Śląska i Ślązaków przez Prusy, a później kajzerowskie Niemcy.

Jeszcze Polska nie zginęła / Isten, áldd meg a magyart