Co się wydarzyło 13 grudnia?

Polacy nie mają pamięci historycznej i odwagi w podejmowaniu ważnych tematów.

13 grudnia duchowi opiekunowie rządzących dziś w PRL II elit ducha Magdalenki zdławili ruch, który naprawdę mógł zmieść komunizm z powierzchni Polski (straszenie sowietami, którym spuszczono wtedy lanie w Afganistanie, na wypadek upadku komuny, ma tę samą wartość, co

strachy

przed przegraną Platformy, bo wówczas wybuchnie wojna z Niemcami i resztą świata). Jaruzelski Wolski myślał, że odniesie totalne zwycięstwo, bo miał w garści Wałęsę, znanego SB jako Bolek. Lecz zdarzył się cud. Wałęsa uwierzył w swoją gwiazdę i stanął okoniem. Jaka szkoda, że wykreślił tę opowieść ze swego

CV

zaprzeczając faktom! Paweł, który zaprzeczałby, że nigdy nie był Szawłem, byłby śmieszny. Nadęty jak paw Wałęsa jest nie tyle śmieszny, co tragiczny. Ale wracając do 13 grudnia – nie brak sondaży, z których wynika, że większość uważa wprowadzenie stanu wojennego za słuszny krok. Po co im wolność?

Lekki ciężar odpowiedzialności:

http://www.youtube.com/watch?gl=PL&hl=pl&v=IG4SbX26G60

Post scriptum: na taki wynik sondaży komuniści pracowali wspólnie z okrągłym stołem. Sceny zbratania Jaruzelskiego i Kiszczaka z Michnikiem wbiły się w pamięć zbiorową.

Pewien ważny polityk ze wczesnych lat 90. przekonywał mnie o tym, że strajk generalny Solidarności wywołały inwazję rosyjską. Dziś każdy myślący człowiek wie, że było to niemożliwe. Gdyby to było możliwe, to Rosjanie weszliby do PRL już dużo wcześniej (pomijając fakt, że i tak już tam byli).

Dyktatura się opłaca. Im bardziej krwawa, tym większa wola pojednania (uczucie ulgi, odprężenie).

13 grudnia napiszę, w czyim domu mieszka Jaruzelski.