Po co nam taki Sejm?

   Nasza Konstytucja okazuje się już „przedpotopowa”, nie pasuje do rzeczywistości, choć i tak platformersko-pawlakowo-palikotowa większość parlamentarna w wielu punktach jej nie zachowuje, np. co do naszej suwerenności lub bezpłatności edukacji, leczenia, itd. I nikt się nie odważył postawić przed Trybunałem Stanu tych, którzy z pełną świadomością pogwałcili ten najwyższy akt prawny (choć bardzo niedoskonały) obowiązujący w Polsce? Chciałoby się też sarkastycznie zapytać: a po co nam Konstytucja RP? Przecież około 70 procent prac ustawodawczych naszego Sejmu przejęła UE, a Konstytucja UE – zwana obecnie Traktatem Lizbońskim – ma być obowiązującym, najwyższym aktem prawnym w Polsce. Tak to widzą Francuzi, Niemcy – dwie największe potęgi UE. W ogóle po co nam parlament? Czy nie wystarczy mała komisja do spraw przyjmowania dyktatów z UE i ewentualnie jakaś poradnia prawna dla … ciemnych Polaków? Tu się przyznam, iż byłem i jestem przeciwnikiem naszego członkostwa w UE i takie rozwiązanie mnie nie satysfakcjonuje. 
   Niestety, prawie wszystkie kodeksy prawne czekają na zasadnicze nowelizacje. Są niespójne, zagmatwane, a przede wszystkim oparte na założeniach liberalistycznych, które zmierzają do szerzenia chaosu. Więc parlament jest jednak potrzebny. Ale marszałkowi Sejmu – Ewie Kopacz ciężko jest wyciągnąć z „zamrażarki sejmowej” projekty zmian dotyczących tych kodeksów, albowiem złożyło je przed paru laty opozycyjne ugrupowanie PiS, a większości parlamentarnej trudno popracować nad nimi, gdyż te projekty są nazbyt polskie, nazbyt restrykcyjne wobec nieuczciwych platformersów, pawlaków i palikotowców i ich kolesi ze sfery biznesu, – dodajmy – biznesu „uczciwego inaczej”. Zatem dalej trwa jakiś niedowład w sądach, trybunałach i prokuraturach i bardzo często nie można pojąć zasadności ich wyroków, postanowień i decyzji. Teoretycznie wspinamy się do obiektywizmu anglosaskiego, lecz faktycznie wychodzi wszystko raczej po sowiecku, jak za czasów zbrodniczego komunizmu, kiedy to żyliśmy w PRL-u, a wymiar sprawiedliwości – daleki od niezawisłości – wypełniał wolę rządzących towarzyszy z PZPR-u – sługusów Moskwy.

Satyr   
________________________ 
"I złe to czasy, gdy prawda i sprawiedliwość nabiera wody w usta".   (ks.J.Popiełuszko)