Płonąca prawda

Od ponad dwóch lat dochodzą do nas strzępy informacji na temat katastrofy smoleńskiej. Piszę "strzępy", bo każdy fakt trzeba wydzierać z magmy matactwa, fałszerstw i niedopowiedzeń.

Obraz, który dzięki determinacji Zespołu Parlamentarnego pod przewodnictwem niezłomnego i zachowującego zimną krew Antoniego Macierewicza, wytrwałości blogerów i niezależnych dziennikarzy wyłania się z smoleńskiej mgły jest przerażający.

Trudno jeszcze raz wymienić wszystkie, bagatelizowane przez rząd i zaprzyjaźnione media, ustalenia, prowadzące do nieodpartego przekonania, że ukrywa się przed Polakami straszliwą zbrodnię, przygotowaną z bezprecedensową w historii perfidią. Doszliśmy chyba do punktu, czy może raczej ściany, której przekroczenie wydaje się niemożliwe.

Rząd i prokuratura wojskowa, kreująca pozory śledztwa, zaprzeczają wszystkiemu, a kompromitując się na każdym kroku, udają, że "nic się nie stało". Z drugiej strony, znaczna (niestety większa) część społeczeństwa jest już "zmęczona tym Smoleńskiem", z czego wynika kompletny brak zainteresowania nowymi, kluczowymi ustaleniami. A ci, którzy nie wiedzą, zadufani w swoją ignorancję, deklarują poparcie dla rządu i zaufanie do prezydenta Gajowego.

Trudno się dziwić, że ani ustalenia profesora Biniendy, ani kluczowe przecież wnioski Grzegorza Szuladzińskiego o wybuchu na pokładzie Tupolewa nie wstrząsają opinia publiczną, ani nie prowadzą do masowych dymisji i aresztowań zhańbionych urzędników państwowych.

Jak w świetle tych faktów odbierać kolejne bulwersujące wieści o paleniu na terenie Ministerstwa Spraw Zagranicznych, ocalonych z katastrofy rzeczy Tomasza Merty? Sprawa jest na tyle zagmatwana, że wdowa po ministrze kultury, Pani Magda Merta nie jest już przekonana, co naprawdę się wydarzyło, kto mówi prawdę, co usiłuje się ukryć i jakie fałszerstwo, jaka mroczna tajemnica, kryje się za nieprawdopodobną i surrealistyczną wręcz sytuacją rozpalania na terenie posiadłości rządowych ogniska i palenia w nim dowodów w sprawie smoleńskiej.

Myślę, że widmo tego stosu jest symbolicznym obrazem oficjalnego śledztwa, kondycji polskiego państwa, w którym w majestacie prawa wypala się prawdę i suwerenność.

http://vod.gazetapolska.pl/1986-msz-palilo-rzeczy-sp-tomasza-merty

Zapraszam także na stronę
www.nessundormablog.com