Autor książki o Wołyniu: Środowiska ukraińskie w Polsce otwarcie dążą do narzucenia swojej narracji ws. ludobójstwa

wPolityce.pl: Czy któryś z ukraińskich katów Polaków na Wołyniu odpowiedział za swoje bestialskie zbrodnie?

Marek A. Koprowski: Większość katów z Wołynia nie została nigdy ukarana. Wielu w spokoju dożyło późnej starości. Pierwszy szef zbrodniczej bezpieki OUN Mykoła Łebed´ pracował w strukturach amerykańskiego wywiadu jako specjalistą do spraw Europy Wschodniej. Szkolił pracowników CIA i wysyłał agentów na tereny Europy Wschodniej. Prowadził w Nowym Jorku placówkę kultury ukraińskiej, która w rzeczywistości była instytucją finansowaną przez CIA. Co roku rząd Stanów Zjednoczonych przekazywał miliony dolarów na tę placówkę. Instytucja zajmowała się analizowaniem prasy w całym obozie socjalistycznym i przygotowywaniem ekspertyz.

Najostrzej dowódców UPA ścigali Sowieci.

Głównodowodzący UPA Kłym Sawur został zlikwidowany przez Sowietów. Sowieci tępili bezlitośnie również niższych dowódców oraz funkcjonariuszy bezpieki UPA. Ale tak było tylko w pierwszej fazie. Wprowadzano amnestie, żeby ich wyciągać z lasu. Późniejsze wyroki były na tyle niskie, że wielu ze zbrodniarzy szybko wróciło na Ukrainę. W miejscowościach, w których popełniali zbrodnie ich ukraińscy sąsiedzi nie życzyli ich sobie. Bezpieka UPA, czyli Służba Bezpieczeństwa Organizacji Ukraińskich Nacjonalistów w opinii wielu historyków zamordowała więcej Ukraińców niż Gestapo. Wykonywała wyroki śmierci i stale szukała wrogów.