MAŁO NAS!

MAŁO NAS!

Instrukcja dla nowożeńców...

(czyli, jak to się robi) ... :-)

Zanurzyć się w miłość i chłonąć jej ciepło,

Wspinać się do raju po wzgórzach rozkoszy,

Nasycić swe oczy, wszystkim co urzekło,

Zagłębić swe dłonie w rozrzucone włosy.

Przesliznąć ustami, po jej gładkiej skórze,

Jedwabnej i wonnej jak oddech dziecięcia.

Na powrót swe usta w jej ustach zanurzyć,

Gdyż żar najgorętszy – jest żarem poczęcia!

Całować jej łono, chłonąć zapach życia,

Które w mateczniku – krwią matki karmione,

Zaczyna swą drogę, miłością ścielone,

Rodziców – z oznaką szczęścia na obliczach.

W podzięce dopieścić żony ciało zgrabne

Ramiona toczone, gładkie i ponętne,

Jej piersi dwa wzgórza - pagórki powabne

I uda sprężyste, i jej łono giętkie

Jej plecy prześliczne, i szyję kochaną,

Znów łono i piersi, wchłonąć całym sobą...

I usnąć z modlitwą... Akt poświęcić Bogu.

W ramionach małżonki obudzić się rano...