Kierwiński, na co, k..., czekasz ?

Podpisana 25 kwietnia 2016 roku przez Ministra Obrony Narodowej Antoniego Macierewicza Koncepcja utworzenia wojsk obrony terytorialnej (etap I 2016-2017), opracowana przez Pełnomocnika Ministra Obrony Narodowej do Spraw Utworzenia Obrony Terytorialnej dr Grzegorza Kwaśniaka. Do najważniejszych zadań wojsk obrony terytorialnej (WOT) zaliczono:

1) prowadzenie działań zbrojnych we współdziałaniu z wojskami operacyjnymi,

2) ochronę ludności przed skutkami klęsk żywiołowych,

3) udział w realizacji przedsięwzięć z zakresu zarządzania kryzysowego,

4) współpracę z elementami systemu obronnego państwa, w szczególności z administracją rządową i organami samorządu terytorialnego,

5) ochronę społeczeństwa przed skutkami dezinformacji i destabilizacji sytuacji w państwie,

6) propagowanie idei wychowania patriotycznego w społeczeństwie.

Zgodnie z koncepcją, wojska obrony terytorialnej powinny funkcjonować w strukturze dostosowanej do poziomów podziału administracyjnego kraju – na najwyższym Dowództwo WOT, na szczeblu wojewódzkim dowództwa brygad i bataliony OT oraz powiatowym dowództwa batalionów i kompanie OT. 

Koncepcja zakłada, że szkolenia pododdziałów OT będą odbywać się na trzech szczeblach: powiatowym, wojewódzkim i krajowym. Na terenie powiatu byłoby realizowane szkolenie podstawowe. Na szczeblu wojewódzkim przewiduje się szkolenia specjalistyczne w ośrodkach szkolenia, funkcjonujących przy dowództwach brygad. Z kolei na poziomie najwyższym zostaną przeprowadzone szkolenia zintegrowane na poligonowych ośrodkach szkolenia. Przewiduje się trzyletni cykl szkolenia żołnierzy i pododdziałów OT w systemie weekendowym, w wymiarze 30 dni rocznie. Żołnierze WOT, za wyjątkiem żołnierzy zawodowych, powinni przechowywać umundurowanie w miejscu zamieszkania, natomiast sprzęt i uzbrojenie w Komendzie Policji na terenie powiatu, w którym funkcjonuje dany pododdział OT lub w miejscu stacjonowania dowództwa batalionu OT.

Niewątpliwie, jako zalety omawianej koncepcji można wymienić:

1) zwiększenie ogólnego stanu ewidencyjnego Sił Zbrojnych RP czasu pokoju,

2) uwzględnienie zasobów osobowych organizacji proobronnych w procesie naboru do jednostek obrony terytorialnej,

3) proponowanie elementów oddziaływania motywacyjnego do podejmowania służby w terytorialnych jednostkach wojskowych.

Do istotnych wad koncepcji należy zakwalifikować:

1) obniżenie potencjału wojsk operacyjnych, z uwagi na duże potrzeby kadry zawodowej w nowo tworzonych jednostkach WOT58 ,

2) niewystarczające fachowe przygotowanie kadry zawodowej pozyskiwanej do dowództw i sztabów jednostek OT – adekwatne do specyfiki prowadzenia działań przez te jednostki,

3) nieuwzględnienie kwestii usprawnienia systemu naboru do terytorialnej służby wojskowej oraz zawodowej służby wojskowej, w celu osiągnięcia zakładanego do 2019 roku stanu osobowego WOT,

4) przyjęcie niewłaściwego założenia w szkoleniu pododdziałów OT na terenie powiatów, z uwagi na brak odpowiedniej bazy szkoleniowej – budowa placów ćwiczeń, czy strzelnic oprócz środków finansowych wymaga dodatkowo czasu,

5) brak infrastruktury odpowiedniej dla jednostek WOT, przewidywanych do utworzenia w latach 2017-2019,

6) nazbyt optymistyczne założenia dotyczące osiągnięcia w 2019 roku planowanej liczebności WOT.

Niezaprzeczalnym jest fakt, iż użycie wojsk obrony terytorialnej wspólnie z wojskami operacyjnymi znacząco zwiększa posiadany potencjał oraz zdolności militarnego podsystemu obronnego państwa. Podstawową siłą militarną, przeznaczoną do działań obronnych i ofensywnych są wojska operacyjne, a ich liczebność, sprawność i posiadane zdolności będą miały wymierny wpływ na przebieg i powodzenie przyszłych działań. Niezwykle istotnym wsparciem są jednostki obrony terytorialnej, odpowiednio przygotowane pod względem organizacyjnym, wyszkolenia i wyposażenia oraz możliwości realizacji określonych zadań na rzecz wojsk operacyjnych. Celem podniesienia zdolności naszych wojsk, rekomenduje się utworzenie w każdym rodzaju sił zbrojnych pododdziałów przeznaczonych do zadań maskowania operacyjnego oraz zabezpieczenia HNS – w limicie stanów osobowych przewidzianym dla wojsk OT. Nie wolno jednak formować Wojsk Obrony Terytorialnej kosztem pozostałych rodzajów sił zbrojnych obniżając jednocześnie ich dotychczasowy potencjał. Bezwzględnie wymagane jest odtworzenie zasobów osobowych wojsk operacyjnych poprzez przesunięcie do tych jednostek żołnierzy WOT – z odpowiednimi kwalifikacjami oraz umiejętnościami – posiadających odpowiednią kategorię zdrowia. Należy rozwijać posiadane przed 2015 rokiem zdolności batalionów OT i reaktywować proces ich szkolenia – podobnie jak miało to miejsce podczas ćwiczenia pk. DRAGON-15. 

PS

Ostrożnie panie Janie z tym hurra optymizmem dotyczącym zagrożenia agresora na zajętym obszarze. Obecnie zaawansowana technika i całkowicie różne przesłanki decydować będą kto kogo i za jaką cenę przyszpili przysłowiowym bagnetem...

Pozdrawiam.