Zmarł prof. Bogusław Wolniewicz. R.I.P.

Wykładał między innymi na Wyższej Szkole Pedagogicznej w Gdańsku i Uniwersytecie w Chicago. Krytykował warunki akcesji Polski do Unii Europejskiej

Zainicjował Społeczny Niezależny Zespół ds. Etyki Mediów, wszedł w skład Komitetu Obrony Dobrego Imienia Polski i Polaków. Był ostrym krytykiem publikacji Jana Tomasza Grossa. Za wybitne zasługi dla nauki polskiej, został odznaczony Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski

Prof. Wolniewicz urodził się 22 września 1927 r. w Toruniu. Był synem działacza narodowego zamordowanego przez Niemców. Uczeń Henryka Elzenberga, tłumacz i komentator Ludwiga Wittgensteina. Prof. Uniwersytetu Warszawskiego. Przez wiele lat pracował w Katedrze Filozofii Wyższej Szkoły Pedagogicznej w Gdańsku, a potem na Uniwersytecie Warszawskim. Od 1955 roku był członkiem PZPR. Postanowieniem prezydenta Aleksandra Kwaśniewskiego z 11 listopada 1997 został odznaczony Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski za wybitne zasługi dla polskiej nauki.

Krytykował warunki akcesji Polski do Unii Europejskiej. W wyborach parlamentarnych w 2005 bez powodzenia kandydował do Sejmu z listy Platformy Janusza Korwin-Mikkego. W 2006 wraz z o. Mieczysławem Krąpcem i ks. Czesławem Bartnikiem zainicjował Społeczny Niezależny Zespół ds. Etyki Mediów, który postawił sobie za cel „informować rzetelnie opinię publiczną w kraju i na świecie o wszelkich poczynaniach w mediach i wokół nich, które zagrażają bądź obyczajności, bądź swobodzie publicznej dyskusji”.

Pod koniec 2007 zaangażował się w akcję zainicjowaną przez dr. hab. Jerzego Roberta Nowaka, profesora WSKSiM przeciw książce Strach Jana Tomasza Grossa opisującej stosunki polsko-żydowskie podczas II wojny światowej. Wolniewicz uczestniczył w kilku spotkaniach, na których ostro krytykował publikację Grossa.

Pod koniec lat 90. XX w. związał się ze środowiskami skupionymi wokół Radia Maryja, na antenie którego występował jako komentator wydarzeń społecznych, kulturalnych i politycznych.

PAP