Raj zamachowca Nadżiba

Nadżib leżał w łożu. Przed nim stało siedem nagich dziewcząt, najpiękniejszych jakie widział w życiu. Przed chwilą właśnie został zastrzelony w Londynie bo zabił trzy osoby, teraz jest tutaj. Oszołomienie i szczęście spowodowało przypływ rządzy, wskazał jedną z dziewcząt, ta podeszła i legła przy nim. Zespolił się z nią, rzeczywiście była dziewicą, krzyknęła z bólu, potem ulegle poddawała się woli Nadżiba. Kiedy skończył, zobaczył plamę krwi w pościeli. Wyciągnął się i kazał dziewczynie masować swe ciało, robiła to sprawnie i delikatnie. Pozostałe patrzyły nie ruszając się z miejsca. Wybrał jeszcze dwie inne, rozłożył się wygodnie i pozwolił ich palcom pieścić swoją skórę. Leżał szczęśliwy i dziękował Allachowi. Po pewnym czasie pożądanie wróciło, wziął druga dziewczynę, ta również była dziewicą. Kiedy sprawdził wszystkie dziewczęta i wszystkie okazały się dziewicami, zasnął.

Następnego dnia obudził się. Dziewczęta stały obok łoża. Czuł podniecenie więc wezwał pierwszą z brzegu i stwierdził że jest dziewicą. Zdumiał się. Kiedy po pewnym czasie wziął ją drugi raz, nie miała błony. Tak spędził tydzień na szaleńczej orgii. Cokolwiek by nie zrobił, następnego poranka wszystkie były dziewicami. Przez cały ten czas nic nie jedli i nic nie pili, jednak nie czuł głodu ani pragnienia.

Dziewczęta spełniały wszelkie jego życzenia, oddawały się bez oporu, ale nie przejawiały też entuzjazmu. Na pytania odpowiadały tak, mój Panie albo nie, mój Panie. Gdy chciał się dowiedzieć czegoś więcej słyszał – nie wiem, mój Panie. Pewnego dnia pobił dotkliwie jedną z dziewcząt prętem, który wisiał nad łóżkiem obok szabli. Płakała i błagała o litość ale się nie broniła. Widać jednak było że cierpi i jęczała z bólu gdy z nią był. Następnego dnia rano wyglądała jednak świeżo i zdrowo.

Pozostałe dziewczęta obserwowały chłostę z chłodnym zainteresowaniem. Były posłuszne i uległe. Nadżib odkrył że jedynie ból spowodowany biciem wywołuje żywą reakcję. Bił więc dziewczęta przed zbliżeniem, te jęczały z bólu i to sprawiało mu przyjemność. Z czasem i to mu się znudziło. Któregoś dnia w przypływie szaleństwa zdjął ze ściany szablę i zabił jedną z dziewcząt. Ta padła i leżała obok łoża, pozostałe mijały ją jak krzesło, bez emocji.

Następnego dnia martwa dziewczyna stała w szeregu nałożnic żywa, zdrowa i dziewicza. Chwilami wydawało mu się to makabryczne, chwilami śmieszne, korzystał jednak z sytuacji ciesząc się że to sam Allach daje mu nagrodę za jego czyn. Czasami wieczorem zabijał wszystkie dziewczęta po długich torturach, rano zdrowe, dziewicze i uległe stały w rzędzie. Wiedział że tak będzie całą wieczność, ale powoli przyzwyczajał się do tej myśli. Ostatecznie nie było tak źle. Wprawdzie pokój z łożem i nałożnicami był całym jego światem, ale on był tu panem.

Minął rok, Nadżib spał, gdy przyszedł do niego Szatan i powiedział -zmiana.

Nadżib został Alaf – Dziewicza. Stoi nago w rzędzie z sześcioma innymi dziewicami, gotowymi służyć na każdy gest pana. Na łożu leżał Raszid, wysadził się w Bagdadzie zabijając dwanaście osób. Spojrzał na Alaf i wezwał gestem.