Biedni analitycy w labiryncie zmyłek

Stałem sią oto, za sprawą niefrasobliwych analityków polskich procesów społeczno-politycznych, zupełnie mimowolnym łowcą fałszywych symetrii. To jest jakaś plaga umysłowa, której uniknęła jakimś cudem tylko kobieta, Joanna Lichocka w swojej recenzji najnowszej książki RAZa w "Do rzeczy". Ale nie o Lichockiej chciałem tu pisać, lecz o Pawle Wawrzyńskim, który w jednym z poprzednich numerów "Do Rzeczy" dołączył do klubu autorów uprawiających sztukę hodowli fałszywych symetrii, popełniająć artykuł "Jak powstają republiki kolesiów". Abstrahuję tu od innych treści tekstu, z którymi nie sposób się nie zgodzić.

Proszę popatrzeć na kluczowe cytaty:

1. "Cokolwie głupiego i szkodliwego zrobiłaby dla Polski Platforma Obywatelska, i tak będzie najlepszą alternatywą dla PIS. Cokolwie głupiego i szkodliwego robiłoby Prawo i Sprawiedliwość, i tak będzie najlepszą alternatywą dla PO. Dwie powiastki dobrze ilustrują to jak, jak ta sytuacja fatalnie wpływa na jakość debaty publicznej w Polsce i, co za tym idzie, jakość rządów."

2. "Obie największe partie tworzą sytuację, w której rozliczenie ich z jakiejkolwiek zapowiedzi jest niemożliwe."

Gdyby aotor na tym nie poprzestał, byłoby w porządku. Ale poprzestał i mamy oto typowy przykład hodowcy fałszywych symetrii. Autor, tak jak inni członkowie tego klubu, ogranicza się do bardzo powierzcownych obserwacji z najbardziej dostępnego laikom poziomu zależności, ignorując poszukiwanie danych z głębszych poziomów zależności. Nie pojawia się więc w tekście nawet wzmianka ani o układzie postkomunistycznym, ani o systemie sfunkcjonalizowanych patologii przez ten uklad wygenerowanym.

Istotny jest tu, jak we wszystkich procesach społecznych, czynnik czasu - ile lat rządził PIS, a ile Platforma? I wreszcie - kogo reprezentuje PIS a kogo Platforma ? Czyli mówiąc innymi słowy - jaka jest prawdziwa struktura władzy, a nie tylko struktura partyjna, w Polsce ? I jeżeli ustalimy te dane, to wraca ponownie kwestia czynnika czasu i pytanie - ile czasu miał układ na opanowanie całego systemu społecznego w Polsce ? Wychodzi, że 25.

A najbardziej ujawnia bezradność autora ten oto zwrot z drugiego cytatu:

"Obie największe partie tworzą sytuację,..."

Co to znaczy i jakim sposobem owe partie "tworzą sytuację" ? Na czym polega "sytuacja" ?

Nic dziwnego, że po lekturze takiego tekstu czytelnicy mogą się poczuć głupsi niż przed lekturą.  Bez poprawnej metodologii nie da się powiedzieć nic sensownego, można tylko blablać. Czemu przypisać tę fatalną ignorancję ? Dziennikarze powinni korzystać z dorobku nauk politologicznych i socjologicznych, które powinny zajmować się strukturą władzy w Polsce. Ale system postkomunistyczny, który opanował wszystkie sfery życia publicznego w Polsce, w tym szkolnictwo i naukę, nie jest zainteresowany finansowaniem badań, które ujawniłyby jego najskrytsze tajemnice. Wręcz przeciwnie, wprowadził wielostopniową cenzurę.