Konwencja przemocowa 6 – niebezpieczne zapisy 2 -3

 Art 4. ust 3. Konwencji:

„Wdrażanie postanowień niniejszej konwencji przez Strony, zwłaszcza rozwiązań chroniących prawa ofiar, będzie zapewnione bez jakiejkolwiek dyskryminacji ze względu na: płeć, płeć społeczno-kulturową, rasę, kolor skóry, język, religię, poglądy polityczne i inne, pochodzenie narodowe lub społeczne, przynależność do mniejszości narodowej, sytuację majątkową, urodzenie, orientację seksualną, tożsamość płciową, wiek, stan zdrowia, niepełnosprawność, stan cywilny, status uchodźcy, migranta lub inny”.

Mamy wiec mieć 4 kategorie płciowe: płeć, płeć społeczno-kulturową, orientację seksualną, tożsamość płciową.

Mowa w konwencji jest w zapisie: „Wdrażanie postanowień niniejszej konwencji przez Strony, zwłaszcza rozwiązań chroniących prawa ofiar, będzie zapewnione ... ”

Czyli chodzi o kontekst stanowienia i wykonywania prawodawstwa krajowego do ram nakreślonych konwencją.

Są to więc wytyczne dla urzędników państwowych.  

Ale nie tylko, bo również firm prywatnych i organizacji obywatelskich, które się w to zaangażują;

 bo i dla przyszłego Sejmu, Senatu, Prezydentów i Trybunału Konstytucyjnego – bo przecież trzeba będzie w ramach wdrażania konwencji uchwalić najpierw stosowne prawa. 

Mało tego – wszystkie prawa stanowione w III RP od chwili podpisania Konwencji by musiały być z nią zgodne. A to już bardzo poważne zrzeczenie się suwerenności.

Sprawa jest więc poważna. Wręcz konstytucyjna.

1. tożsamość płciowa

Po co w konwencji mowa o tożsamości płciowej? Do tej pory był to temat dla psychiatry i pacjenta. Tak na wprost, to chodzi o to, żeby urzędnik nie zwracał uwagi na to, czy jego petent ma zaburzenia psychiczne związane z tożsamością płciową. A więc, jeżeli urzędnik ma nie zwracać uwagi to kto ma zwracać uwagę, kto ma uświadamiać zainteresowanego, że coś z nim nie tak, że potrzebuje pomocy? Kto ma moc, żeby go do lekarza kierować? A może i społeczeństwo ma nie zwracać uwagi – nawet wspólnoty, w tym rodzina? A może jak przymkniemy oczy na jedną patologię, to już mamy i przymykać oczy na wszystkie? Czy urzędnik będzie musiał się wyszkolić na specjalistę od zaburzeń tożsamości, żeby przypadkiem kogoś nie urazić?

Czy nie chodzi o rewolucję w psychiatrii? O ideologiczne dyktowanie psychiatrom co jest chorobą a co nie?

Ta “tożsamość płciowa” to w praktyce tyle, że facet może powiedzieć, iż on się czuje kobietą i przez to już mu się cośtam należy co jest przywilejem kobiet, a w szczególności zwracanie się do niego w taki sposób, jak on sobie życzy. Przecież to od razu rodzi wielkie problemy, welkie konflikty, a jak się w to wda autorytet państwa, to i wielki terror.

Pozwolić takiemu na błaznowanie z płci, to i samemu wychodzić na błazna. A jak w jednej sprawie, to czemu i nie w innych, to czemu i nie spróbować przebłaznować życia?

I to państwo ma w tym kierunku ludzi degenerować? To kto to państwo powołał, czyją jest własnością i dobrem wspólnym, i komu ma służyć?

2. orientacja seksualna

Po co w konwencji mowa o orientacjach seksualnych? Przecież to tylko sprawa między dwoma osobami, które chcą uprawiać seks, jak się będą „orientowały”, czy „przeorientowywały”. Skoro jednak jest to aż w konwencji międzynarodowej, to sprawa jest poważna. Jedynym wytłumaczeniem intencji autorów konwencji w tym punkcie jest, aby przynajmniej część aktu seksualnego, np. grę wstępną móc legalnie uprawiać w przestrzeni publicznej, od obnażania się i reklamy dewiacji zaczynając... Jasne, że intencją jest doprowadzenie do powszechnej akceptacji na publiczne uprawianie seksu. W Babilonie to było. Bierzmy przykład z najgorszych?

A więc od razu, co z prawami osób w danym czasie nastawionych aseksualnie, czy o innej „orientacji”? Ale najbardziej to chodzi tu o prawa dzieci, a więc osób niedojrzałych, by sobie radzić z takim sprawami, osób, którym to może na zawsze złamać psychikę i przedwcześnie zainteresować je seksem, a tym samym odwieść i od pracy nad sobą, od dojrzewania do pełnienia odpowiedzialnych funkcji społecznych, twórczości, nauki, nawet pracy. Już widać, że to wychodzi w przestrzeń publiczną. Zamiast więc dzieci chronić, chce się na te sprawy znieczulać urzędnika? To już destrukcja państwa – w majestacie „prawa”.

3. płeć społeczno-kulturowa

Po co w przestrzeni życia politycznego taki twór czysto ideologiczny jak płeć społeczno-kulturowa?

Jak to wykazałem przy Art. 3. p. c. Konwencji płeć społeczno-kulturowa to twór uznaniowy.

To trzeba skojarzyć ze stwierdzeniem, że przekonania o istnieniu ról społecznych właściwych dla kobiet bądź mężczyzn uznawane są na gruncie feministycznej ideologii za „stereotypy”.

Nawet jakby się z tym zgodzić, to jest jeszcze pytanie, co złego w tych stereotypach, a więc które z nich są przyczyną zła? Nawet jak coś się znajdzie do podważenia, to żaden powód, żeby próbować wykorzeniać wszystkie. Trzeba by zlecić długotrwałe i kosztowne badania socjologicze.

Póki co, to takie hasło o złych stereotypach od razu trzeba odrzucić. Uznać temat  za wrzutkę obliczoną na naiwnych i samobójców, na to że podejmą się destrukcji życia społecznego nie mając innego w rezerwie.

Nadto nie tylko te „stereotypy” konwencja chce dyskredytować, ale i samą naturę.

Można więc i trzeba od razu się z tym nie zgodzić

Ludzie mają określoną płeć i jest to kwestia genetyczna.

Reguły obsadzania ról społecznych kształtowane były przez przynajmniej paręset tysięcy lat ludzkiej ewolucji.

„Są role naturalne – bo są różnice z powodu przystosowań ewolucyjnych – kobieta – opiekuje się domem,kobieta cierpliwsza, bardziej interesuje ją drugi człowiek.

Mężczyzna – typowy myśliwy, lepiej orientuje się w terenie, zapamiętuje drogę, fascynuje się bronią, ma szybsze mięśnie.

Każde z nich zna swoją rolę i nie wchodzi w kompetencje drugiego”.

Ot i cała tajemnica w „stereotypach” obsadzania ról społecznych – głęboka sensowność – specjalizacja i motywy dla uzupełniania się i współpracy. Zerwać te reguły to potrzebować pośrednika, a ten już potrafi tą przestrzeń relacji zawłaszczyć dla siebie – stać się lichwiarzem, spekulantem, pasożytem, panem nad zniewolonymi stronami...

 – jednym podpisem biurokraty miałoby nastąpić ustanowienie/akceptacja idiotyzmu, że kobiety będą teraz „samcami alfa” nad mężczyznami, „samcami zwykłymi”. Kiedy władcza matka poniża i strofuje potulnego ojca – znaczy złamała reguły obsadzania ról społecznych, wprowadziła jakiś zwierzęcy, nieprzenoszący się na ludzkie społeczności, nieludzki, uzurpatorski  porządek.

 A nad nimi jeszcze biurokrata i państwowym aparatem przemocy – razem „składanym supersamcem alfa”, w postaci  ideologów np. feminizmu, czy homoseksualizmu.  Diabelską też rolę takich ideologów odgrywają „zaklęte kręgi koleżanek” (był taki serial „W zamkniętym kręgu”). A to wszystko zakorzenione w „naturze zwierzęcej”,  wyzbytej człowieczeństwa, naturze nieludzkiej. W tych warunkach duch ludzki jest łamany superprzemocą, a człowieczeństwo staje się skazane na zagładę.

Takie reguły bezkarnie łamane być nie mogą – natura się zemści – a właściwie, to, czy już się nie mści?

Wg konwencji mamy mieć 4 kategorie płciowe: płeć, płeć społeczno-kulturową, orientację seksualną, tożsamość płciową. A tak naprawdę wciąż mamy jedną...

... zaś człowieczeństwo wymaga jednoznaczności i prostoty – jak u dzieci.

Mamy więc paradoks. Przyczyną bezpośrednią dla ustanowienia Konwencji jest jakby nadmiar płci płci, jest jakby ich za dużo na określonej przestrzeni, albo ta ich wspólna przestrzeń jest za mała, albo ilość dóbr pożądanych do podziału jest za mała bo ze sobą walczą.

Walczą oczywiście o władzę, a każda walka o władzę, kiedy jest walką motywowaną nademocjonalizmem  jest walką „za wszelką cenę”, a więc i środkami niemoralnymi, czyli na drodze przemocy.

Ta walka o władzę jest też walką o przywileje, o monopol na podejmowanie decyzji.

Ta walka o władzę jest też walką o cele życiowe – czy ma być nimi pokój, bezpieczeństwo, życie nakierowane na przyszłość.

„Inżynierowie społeczni” – ideolodzy , którzy tą „walkę płci” wymyślili jako nową formę starej „walki klas” też walczą o władzę i też „za wszelką cenę” i też środkami niemoralnymi i też przemocą. Do tego mają liczne środki dla tej przemocy, zwłaszcza skorumpowany na różne sposoby aparat państwa i Unii.  Im też za dużo ludzi – podobno zmierzają do zaludnienia Polski na poziomie 15 mln.

„Inżynierowie społeczni” zaczęli więc zamiast „redukować liczbę płci”, odwoływać się do człowieczeństwa, wartości, myślenia dalekowzrocznego, duchowego i tym samym wprowadzać pokój między kobietami, a mężczyznami, czym realnie zlikwidować motyw dla walk o władzę (a wtedy przemoc ustanie samoczynnie, bo przemoc to skutek walki o władzę środkami niemoralnymi), przez ustanowienie konwencji chcą je mnożyć. Po co?

To “redukowanie liczby płci”, które tu postuluję to nie dosłowne, a tylko retoryka dla dialogu między mężczyznami a kobietami oparta o podkreślanie ról i funkcji społecznych ponadpłciowych, czy neutralnych płciowo, to odwoływanie się do człowieczeństwa, do duchowości, do ludzkich wartości wyższego rzędu, do funkcji rodziny, jaką jest aktywizacja twórcza. Twórczość zaś potrafi poskramiać potrzeby nadmierne, zwłaszcza seksualne i przekierowywać je na konstruktywne cele życiowe.

Żeby to wdrożyć nie trzeba jakichś specjalnych konwencji – ot trochę promocji zdrowego rozsądku i stwarzanie przez państwo warunków dla rozwijania obywatelskich twórczych aktywności. Zaraz za tym na pewno szybko pójdą i aktywności zarobkowe i radość życia...

A więc chce ustawodawca likwidacji przemocy, czy nie?

4. płeć

Czy i ona nie staje się w tym temacie uznaniowa? Czy nie pójdą za tym operacje zmiany płci? I to na żądanie? A może jeszcze finansowane przez podatników?