Precz!

W tym szczególnym dniu -  dniu kanonizacji Papieża – Polaka, żądam oczyszczenia Najjaśniejszego Sejmu Rzeczpospolitej Polskiej ze wszystkich gnieżdżących się w nim wrogów Katolickiego Narodu Polskiego!

Niech, choćby tego dnia, który będzie świętem dla Polski, obecność bolszewików, nie bezcześci miejsca, które naród polski posiadł na skutek przeobrażeń społecznych zainicjowanych i wspieranych przez Jana Pawła II

Wyobrażam sobie, że przygotowuję ogromny transparent i drżącą z emocji ręką wypisuję hasło.

Wyobrażam sobie, że idę z nim przed Sejm i ustawiam się naprzeciwko głównego wejścia. Wyobrażam sobie liczne głowy posłów tłoczące się w oknach. Wszyscy patrzą, czytają, przyjmują do wiadomości.

 W wyobraźni swojej zauważam przemykających chyłkiem palikotowców, odwracających wstydliwie wzrok od transparentu.

Wyobrażam sobie tłumy rodaków ustawiających się przy mnie, wspierając tym inicjatywę i potęgując jej wymowę.

 Wyobrażam sobie podobne akty sprzeciwu we wszystkich miastach i wioskach na terenie Rzeczypospolitej Polskiej, a nawet wszędzie tam na świecie, gdzie żyją rodacy.

 Papież – duma wszystkich Polaków. Głowa Kościoła Katolickiego - człowiek, który przełamywał bariery i wiekowe obyczajowości, jednocząc i godząc zwaśnione religie, i niwelując podziały, a komunistów i bezbożników błogosławił torując im drogę do zbawienia, teraz, za przyczyną garstki lewackich zaprzańców, nie ma prawa być godnie uczczony w polskim Parlamencie?

Grupka  zdegenerowanych frustratów uzurpuje sobie prawo do decydowania o tym, co ma się dziać tego dnia w Polsce!

Wara! Won na grilla! Tam wasze miejsce! Żryjcie sobie "święte" spagetti i pijcie zimnego lecha z puszki. Zejdźcie nam z oczu tego dnia!

 Wyobrażam sobie, że tak się stanie.

  Tyle mi zostało. W demokratycznym kraju mogę tylko marzyć o proteście i wyobrażać sobie, że to coś da...