Jak instytucje państwa chronią wolność katolików

Państwo zapewnia wiernemu katolikowi wolność, w tym wolność wyznania.

Przestrzeń publiczna jest przestrzenią wspólną i musi zapewniać wolność i wykluczać zachowania agresywne skierowne przeciw obywatelom.

Tymczasem w przestrzeni publicznej mnożą się celowo organizowane zachowania stanowiące pogwałcenie wolności wyznania i wolności słowa - pojawiają się bowiem głosy i działania skierowane przeciwko katolikom, kwestionujące ich wolny wybór i atakujące w sposób agresywny, chamski, wulgarny i wyzywający, ich przekonania. Nie mamy tu do czynienia z wyrazem wolności słowa danej strony sporu, lecz z atakiem skierowanym przeciwko innym, naruszającym sferę wolności katolików.agresywny, chamski,

Mamy do czynienia z agresywnymi i wyuzdanymi zachowaniami, agresywnym językiem, agresywnymi obrazami, wyszydzaniem, osmieszaniem, znieważaniem uczuć i symboli stanowiących tożsamość katolików. Mamy więc do czynienia z atakiem na jądro kultury i wspólnoty, na tożsamość jednostki i tożsamość wspólnoty. Działania te zmierzają celowo, z premedytacją, do poniżenia mojego umysłu, moich władz poznawczych, moich uczuć i emocji i moich praktyk religijnych. 

Jest wolność słowa, ale nie ma wolności dla agresywnych i wyuzdanych zachowań skierowanych przeciwko innym ludziom. 

Należy też pamiętać, że religia jest ostoją ładu społecznego i działania w nią wymierzone stanowią zagrożenia dla ładu społecznego. 

Oprócz działań przestępczych i czynników wymienionych wyżej warto uwzględnić jeszcze kolejne, umykające obserwatorom. 

Mamy tu także do czynienia z uzyciem przemocy finansowej. Ktoś te działania skierowane przeciwko ładowi społecznemu finansuje i organizuje, by z premedytacją realizować założone cele. Wierni katolicy nie posiadają środków finansowych na organizowanie kampanii przeciwdziałających tym naruszeniom, więc muszą to robić powołane do tego instytucje państwa, odpowiedzialne za utrzymanie ladu społecznego. Środowiska lewackie wykorzystują swoje mozliwości organizacyjne do finansowania rozmaitych przedsięwzięć skierowanych przeciwko katolikom, takich jak film "Kler" czy film Siekielskiego. 

Drodzy Państwo, je nie jestem ani konsumentem usług, ani klientem instytucji państwowych, ja jestem głosem suwerena i domagam się by państwo pilnowało mojej wolności i zapobiegało takim ekscesom ją naruszającym jak wyżej wymienione. 

Z kolei prezydenci Trzaskowski czy Dulkiewicz wykorzystują swoją oficjalną pozycję instytucjonalną do wspierania i brania udziału w zachowaniach przestępczych skierowanych przeciwko katolikom i w ten sposób biorą udział w organizowaniu przemocy instytucjonalnej wobec wiernych Kościoła.

Warto na zakończenie odnieść się do kwestii zasad merytorycznych stanowiących podstawę ładu społecznego. Religia, jak stwierdziłem powyżej, jest kluczowym elementem ładu społecznego i ład ten nie może być kwestionowany przez grupki ludzi motywowanych dewiacyjnymi zaburzeniami seksualnymi.