A PO nadal krzyczy, że wygrał nasz rodak

"W tym zamieszaniu spadły pisma i układy. "Zdrajcy!" krzyczano, lecz do kogo, trudno rzec. Polityk przecież w ogóle nie zna słowa "zdrada", A politycznych obyczajów trzeba strzec. Skłócony naród, król niepewny, szlachta dzika Sympatie zmienia wraz z nastrojem raz po raz. Rozgrywka z nimi to nie żadna polityka, To wychowanie dzieci, biorąc rzecz en masse. Dlatego radzę: nim ochłoną ze zdumienia Tą drogą dalej iść, nie grozi niczym to; Wygrać, co da się wygrać! Rzecz nie bez znaczenia, Zanim nastąpi europejskie qui pro quo!" "Reytan czyli raport ambasadora" Jacka Kaczmarskiego Wygrana Tuska i PO w Brukseli poprzez złamanie traktatowych zasad unijnych, przy pomocy zmobilizowanych sił niemieckich i innych państw przeciwko polskiemu rządowi, osamotnienie i waleczna postawa premier Szydło wobec nich, to wszystko przywodzi mi na myśl słynny obraz Matejki i pieśń Kaczmarskiego, której fragment zacytowałem wyżej jako motto. Ale po kolei. Merkel zrobiła objazd po Europie robiąc kampanię dla Tuska, by narzucić przedłużenie mu kadencji przewodniczącego Rady Europejskiej. Wymogła ona poparcie go przez liderów poszczególnych krajów, którzy nie chcąc toczyć wielkich wojen o przysłowiową pietruszkę odpuszczali. Merkel zmusiła szefa Partii Ludowej, frakcji PE, w której rządzą Niemcy, Josepha Daula, by wyrzucił - mimo "wieloletniej przyjaźni" - Jacka Saryusz-Wolskiego. Daul i Weber, przewodniczący EPL, przeprowadzili serię rozmów dyscyplinujących z liderami państw należących do ich frakcji. Media niemieckie w Niemczech i w Polsce włączyły się bardzo aktywnie w tę kampanię na rzecz Tuska i przeciw rządowi Polski. Tusk zignorował rząd w Warszawie. Merkel z satysfakcją, na kilka godzin przed szczytem Rady Europejskiej, ogłosiła w niemieckim Bundestagu wiktorię Tuska. Powiedziała, że Tusk jest dla Niemiec ważny, by dalej było tak jak było. Bo miło jest z nim współpracować, bo on niczym nie zaskoczy. Będzie stabilizacja. Nie może to dziwić, skoro Tusk język niemiecki ma w genach, dobrze rozumie i zdaje się odgadywać wręcz myśli Merkel. Jak powiedział Ludwig Wittgenstein: "Granice mojego języka oznaczają granice mojego świata" (Die Grenzen meiner Sprache bedeuten die Grenzen meiner Welt.). Potem w Brukseli nastąpiło automatyczne wykonanie berlińskiej decyzji. Osamotniona premier Polski do ostatniej minuty walczyła niczym Reytan, by nie godzono się na przypieczętowanie jej wbrew woli Polaków. Jej upór wzbudził wściekłość. Premier Belgii pozwolił sobie na słowa o infantylizmie, "dziecinnym podejściu" polskiego rządu, jak w piosence i skrytykował sprzeciwianie się dominującym mocarstwom. Prezydent Francji powiedział Beacie Szydło, która mówiła o zasadach UE: "Wy macie zasady, my mamy fundusze strukturalne" i tak zadźwięczały monety, przypomnienie o władzy mamony, o przekupstwie. "Rozsypał się monet stos", a przewodniczący Tusk zmilczał te słowa i tylko patrzył spode łba. Z kiepsko skrywaną satysfakcją patrzył na obrażanie polskiej premier. Rok temu jeszcze premier Beata Szydło pytała w sejmie, czy tzw. opozycja totalna chce, by decyzje o Polsce zapadały poza Polską. Chciała. Wczoraj prezes Jarosław Kaczyński mówił o tym, że stała się ona "partią zewnętrzną". A ta partia nadal krzyczy, że wygrał nasz rodak. Posłuchaj Kaczmarskiego: ]]>https://www.youtube.com/watch?v=pe6mqxaclyI]]> ]]>https://www.wprost.pl/kraj/10045854/Merkel-nie-zostawila-Szydlo-zludzen-...]]> ]]>http://www.rp.pl/Rzad-PiS/160529972-Szydlo-do-opozycji-podwazacie-polska...]]> ]]>http://www.rmf24.pl/fakty/swiat/news-za-kulisami-ostra-wymiana-zdan-mied...]]> ]]>http://www.rmf24.pl/fakty/swiat/news-za-kulisami-ostra-wymiana-zdan-mied...]]>