Walka o prawdę i wolność się nie kończy

  Na blogu http://niepoprawni.pl/blog/archiwum-x/mowa-nienawisci-w-polsce ... stanął temat aktywności i walki o prawdę. Tu małe rozważanie.

Przeżywamy dziś czas ataku ataku przeciw człowieczeństwu ideologii lewackich. Lewactwo zaś to nie tylko faszyzm, a więc strach i zniewolenie, ale i satanizm, który wyraża się przede wszystkim atakiem na prawdę.

Prawdę poznajemy przez wiarę lub rozumem. W obu przypadkach aby prawdziwie odnaleźć i przyjąć prawdę, żeby budować na prawdzie trzeba zejść na poziom rzeczywistości, a aby to uczynić, trzeba samemu stanąć na poziomie pokory, przestać widzieć zdarzenia pod kątem własnej interesowności, a przeciwnie – swoim poznaniem objąć i historię własnej osoby, jej tożsamość, dokonania i zaniechania jako przyczyny grożących skutków.

Bo prawda to istota bycia sobą i robienia swojego, istota pokory. Tak, pokory, bo zaczynać trzeba od siebie, od sprawdzenia, czy zrobiłem już wszystko, co w mojej mocy, by być człowiekiem prawdy, by wszystko, co mnie bolało, iż z prawdy (odpowiednio z natury, dobra, czy ludzkiej godności) nie jest, zostało przezwyciężone, bym dotarł do źródeł bólu w sobie, potraktował jako źródła moich chorób i je uleczył. Jak sam nie potrafię, szukał pomocy, budował związki z innymi, by łączyć siły z podobnymi sobie.

“Boli bo ma boleć” – to mądrość, która jest drogowskazem na drodze każdego wyleczenia. Nie starczy prawdę usłyszeć, trzeba ją jeszcze podjąć, zrozumieć, uczynić przedmiotem działania, punktem wyjścia działań i celem jednostki, by stała się punktem wyjścia, ku wyleczeniu ludzkich wspólnot, a więc wspólnot ludzi dobrych, by w dalszej kolejności stała się takim punktem wyjścia przemiany świata, by uczyniła nas wolnym prawdziwie, czyli wolnymi ku czynieniu dobrze, tak w wymiarze wspólnotowym, jak i jednostkowym.

Ale najpierw to musi być wola, żeby ją głosić. Bo prawda czyni nas wolnymi – “poznajcie prawdę, a prawda was wyzwoli” – tylko nie przez samo to, że ją usłyszymy, tylko sami staniemy się bojownikami o to, by była ona fundamentem wszelkich ludzkich konstrukcji czyli dzięki głoszeniu prawdy staniemy się głosicielami wolnego świata.

Prawda okazuje się być remedium nie tylko na satanizm, ale i na faszyzm, a razem to na lewactwo i w ogóle na każdą ideologię. Bo prawda to początek świata idei, najbardziej fundamentalna z cnót składających się na sprawiedliwość, początek świata ludzkich wartości, początek dla ludzkich celów, które mają szansę być konstruktywnymi.

Żeby podjąć działania trzeba jednak więcej jak pokory refleksyjnej – trzeba poczuć się upokorzonym, skrzywdzonym, a więc i zapragnąć odzyskać ludzką godność, odzyskać Honor, odzyskać odpowiedzialność, a więc i nieodłączne od niej wolność i własność.

Podjąć walkę w obronie prawdy to zostać kontrrewolucjonistą i to niezależnie od zakresu czekających nas bojów. Kiedy staniemy się kontrrewolucjonistami względem wszelkich ideologii, wszelkiego zła, kłamstwa i zdrady żeby przyjąć prawdę, żeby budować na prawdzie to musimy się zdobyć na taką aktywność, by na jej bazie zmieniać wszystko w naszym życiu, usuwać z niego wszelki fałsz, wszelką jałowość i bierność, inaczej mówiąc, wyruszyć w daleką drogę – poważnie i odważnie.

Zdrada zahamowała nasz wielki zryw do walki o prawdę i wolność. Zdrada trwa, Polska płonie. Kolejne bitwy przegrywamy, ale ducha nie gasimy. Bo ta walka się nie kończy. Świadomości raz rozbudzonej nie da się cofnąć.

Zaczęło się w 1980-tym. Solidarni śpiewali:

“Solidarni, nasz jest ten dzień,

a jutro jest nieznane,

lecz czyńmy tak,

jak gdyby nasz był wiek,

pod wolny kraj

spokojnie kładź fundament.

A jeśli ktoś nasz polski dom zapali,

to każdy z nas gotowy musi być,

bo lepiej, byśmy stojąc umierali,

niż mamy klęcząc na kolanach żyć.

Solidarni, nasz jest ten dzień,

zjednoczmy się, bo jeden jest nasz cel!”