KAMIENIE PAMIĘCI...

znowu miastem umarłych

tłum skupiony przeciąga

cienie wielkie się chwieją

w drzew wyniosłych chorągwiach

progi grobów zdeptane

światło leje się złote

idą żywi do zmarłych

poprzez życia Golgotę

i wciąż nowe napisy

kuje człowiek w marzeniach

by choć dźwiękiem pozostał

w ukwieconych kamieniach...

to tak łatwo zapomnieć

tych pod skórą ziemi

co odeszli i leżą

w ramionach korzeni

i nie przyjdą nie staną

w prostokącie drzwi

by powiedzieć że przecież

przyrzekałeś i...

że zdradziłeś i teraz

ich to jeszcze boli

gdzie patrzą poprzez kwiaty

z podziemnej niewoli

że oddali ci życie

gdy na tamten brzeg

odchodzili z nadzieją

byś pamięci strzegł...