Światowe Dni Młodzieży - Miłosierdzie.

Moja ręka ma pięć palców. Prosta rachunkowość, daleko do funkcji, różniczek, liczb urojonych czy zbiorów rozmytych. Pięć to więcej niż cztery, ale mniej niż sześć. Mogę opowiedzieć o przeszłości, obliczyć tor kamienia czy pocisku, mogę zrozumieć definicje wypowiadane przez Luhmanna i Kosseckiego. Mogę stworzyć w umyśle pewien model, odwzorowujący rzeczywistość w taki sposób, w jaki nikt wcześniej tego nie zrobił. Ale nawet gdybym mógł znacznie więcej niż mogę, nie wyjaśniłoby to podstawowej kwestii, starej jak filozofia. Co powoduje że wiem to co wiem, rozumiem to co rozumiem, jestem w stanie przekazać myśli gdzie indziej niż wewnątrz własnej głowy?

Teoria systemów wywraca cały świat, który poznałem. Zapala światła tam, gdzie nie spodziewałem się istnienia bytów. Przenosi ciężar istnienia z nas, na nas inaczej pojmowanych. Staje naprzeciw człowieka z lustrem, w którym można się obejrzeć.

Religia nadaje sens, jej funkcją jest transformacja „nieokreślalnego w dające się określić”, niewyrażalnego w dające się wyrazić. A zatem religia jest rodzajem języka, sytuującego się na granicy widzialnego i niewidzialnego świata - czyli w terminologii Luhmanna w odniesieniu do religii - na granicy systemu religijnego i jego środowiska. Religia oferuje narzędzia do przetworzenia i przyswojenia swoistej nicości tego co nieokreślalne poprzez rytuały, a współcześnie w nowoczesnych społeczeństwach zachodnich przede wszystkim dzięki dogmatyce. Zracjonalizowana dogmatyka, której abstrakcyjny rozwój dostosowuje się do wzrostu złożoności społeczeństwa, oferuje w ramach religijnego systemu interpretację przeżyć i działań odnoszących się do sfery nieokreślalności, interpretację, która niesie ze sobą znaczenie. Wymogiem tej nośności jest wiara. (Irena Borowik – „Funkcja religii” Niklasa Luhmanna, opis.)

To religia sprawia że z nicości tworzy się rzeczywistość, ta zaś wznosi się na coraz wyższe poziomy. Bóg jest elementem rzeczywistości, który po prostu jest, tak jak po prostu jest komunikacja. Jest elementem, który tę rzeczywistość wszechogarnia.

Jezus Chrystus zszedł tu, przekazał wszystko i teraz naszą rolą jest ten przekaz zrozumieć. Kościół katolicki pomaga nam w tym w najlepszy możliwy sposób. Kiedy Jezus powiedział że bramy piekielne go nie przemogą, to tak właśnie jest. Jeśli ktoś twierdzi inaczej – kłamie.

Napisałem te znaki za pomocą plastykowych przycisków, każdy z nich ma jakiś znaczek, razem tworzą słowa i zdania. Wykonam kilka operacji, umieszczę tekst w witrynie internetowej. Sekwencja znaków spowoduje że zostaną odczytane i  zrozumiane. Wywołają reakcję lub nie, jeśli wywołają będzie pozytywna lub negatywna, ale jakakolwiek by nie była, ten proces to komunikacja. Skoro istniejemy i skoro komunikacja jest możliwa, zawdzięczamy ten stan wszechogarniającemu miłosierdziu , bez tego nic nie jest możliwe, dzięki temu wszystko się odbywa. Skoro zaś jest właśnie tak, bądźmy miłosierni i my. Dziś przypominamy sobie proste wskazówki, pomagające to osiągnąć.

Uczynki miłosierdzia względem duszy:

1. Grzeszących upominać.

2. Nieumiejętnych pouczać.

3. Wątpiącym dobrze radzić.

4. Strapionych pocieszać.

5. Krzywdy cierpliwie znosić.

6. Urazy chętnie darować.

7. Modlić się za żywych i umarłych.

Uczynki miłosierdzia względem ciała

1. Głodnych nakarmić.

2. Spragnionych napoić.

3. Nagich przyodziać.

4. Podróżnych w dom przyjąć.

5. Więźniów pocieszać.

6. Chorych nawiedzać.

7. Umarłych pogrzebać.

Jeśli zaś idzie o problem uchodźców którzy uciekają przed wojną, przemieszanych z niewdzięcznymi bandytami, miłosierdzie to nie ckliwy operetkowy spektakl polityczny. Miłosierdzie wymaga roztropności. Wymaga też przewidywania i jasnego oglądu rzeczywistości. Miłosierdzie należy okazać zanim zostaną zbombardowane miasta i wioski. Zanim pazerność wielkich korporacji wyśle czołgi i samoloty tam gdzie ropa albo inne wartościowe zasoby. My Polacy, podobnie jak Francuzi, Anglicy, Niemcy, Amerykanie, Włosi, Hiszpanie, Belgowie i reszta narodów świata przełykaliśmy kłamstwa, milczeliśmy. Zabrakło odrobiny miłosierdzia wtedy, dlatego teraz potrzeba go więcej niż są w stanie zaoferować syci i wystraszeni.