Mityczny związek

Czyżby istniał związek przyczynowy

między śmiercią studenta UJ – Stanisława Pyjasa

a śmiercią rektora UJ Mieczysława Karasia ?

W kwietniowym numerze Kuriera Wnet ukazał się list p. Jadwigi Wronicz ‚ O profesorze Karasiu’ w którym autorka broni dobrego imienia b. rektora UJ Mieczysława Karasia w niezbyt korzystnym świetle przedstawionego w pamiętniku prof. Karola Estreichera cytowanym przeze mnie w artykule ‚ Dezubeklizacja uczelni ‚ [ Kurier Wnet z marca 2018 r.] Rektor Karaś zdaniem Karola Estreichera usiłował zamienić Uniwersytet Jagielloński w Instytut Propagandowy Polskich Komunistów. Co moim zdaniem w niemałym stopniu się udało i skutki tego są odczuwalne do dnia dzisiejszego. [ UJ za rektora Mieczysława Karasia, czyli zamiana Uniwersytetu Jagiellońskiego w Instytut Propagandowy Polskich Komunistów. –]]>https://lustronauki.wordpress.com/2009/11/14/uj-za-rektora-mieczyslawa-k...]]>.

Z rektorem Karasiem miałem jedyny osobisty kontakt podczas milczącej wizyty rektora na okoliczność  ‚gospodarskiego’ posiedzenia Senatu UJ [1975 ?) w moim doktoranckim pokoju na Oleandrach 2 ( Instytut Nauk Geologicznych UJ).

Faktem jest jednak, że rektor Karaś podczas swojej kadencji pozbawił mnie miejsca w Nowym Żaczku ( akademik z miejscami dla doktorantów] czego nie odbierałem jako przejaw bezinteresownej życzliwości ze strony rektora – z której podobno rektor był znany w opinii p. Jadwigi Wronicz, lecz jako dotkliwą dla mnie decyzję administracyjną w końcowym okresie realizowania pracy doktorskiej. Nie wiem jak dla polonistów, ale dla geologów kawałek pokoju do mieszkania się przydaje. Wynajmowanie pokoju na mieście i to w Krakowie, to dla kieszeni doktoranta stanowiło poważny problem.

Moje – tj. młodego wówczas człowieka, dopiero zaczynającego pracę na UJ – widzenie sytuacji na UJ w połowie lat 70-tych ubiegłego wieku, było zbliżone do opisów w Dzienniku Wypadków prof. Karola Estreichera, człowieka wówczas wiekowego i doświadczonego.

Najbardziej mnie jednak zaintrygowała opinia czytelniczki, że między śmiercią Stanisława Pyjasa a śmiercią rektora UJ ( w wieku 53 lat) zachodzi związek przyczynowy.

Autorska listu twierdzi, że rektor M. Karaś okazał się życzliwy dla studentów – kolegów Pyjasa udostępniając im uniwersytecki autobus na pogrzeb zamordowanego kolegi, co spowodowało wezwanie do KC PZPR – po czym wkrótce zmarł w Rabce.

Czy ta sprawa była jakoś badana w licznych śledztwach na okoliczność śmierci Stanisława Pyjasa i zjawisk towarzyszących autorka listu nie pisze.

Sugeruje, że jakieś wydarzenia w KC PZPR na tle śmierci Pyjasa miały wpływ na jego przedwczesną śmierć.

Mieczysław Karaś zmarł nagle 10 sierpnia 1977, czyli jednak kilka miesięcy po śmierci Stanisława Pyjasa, ale kilka tygodni po tajemniczej śmierci Stanisława Pietraszki, który jako ostatni widział swojego przyjaciela Stanisława Pyjasa żywego i sporządził portret pamięciowy prawdopodobnego zabójcy i który według wszelkich poszlak został zamordowany. ]]>https://pl.wikipedia.org/wiki/Stanis%C5%82aw_Pyjas]]>

Ten postulowany przez czytelniczkę związek przyczynowy między śmiercią Mieczysława Karasia a śmiercią Stanisława Pyjasa raczej jest mityczny.

Corocznie w Krakowie 7 maja w kolejne rocznice śmierci Stanisława Pyjasa pod tablicą Jego pamięci, na ul. Szewskiej 7, odbywają się spotkania jego przyjaciół i opozycji antykomunistycznej, co w ostatnich latach dokumentuję, [ostatnie spotkanie – ]]>https://niezlomnym.wordpress.com/2018/05/07/41-rocznica-smierci-stanisla...]]> nikt rektora Mieczysława Karasia na tę okoliczność nie wspomina.

Ulica im Mieczysława Karasia ( obecnie Romana Ingardena) w Krakowie została zdekomunizowana już u zarania III RP, co chyba winno dawać nieco do myślenia w okresie trudnego procesu dekomunizacji przestrzeni publicznej po niemal 30-latach od medialnego obalenia komunizmu.