Kilka refleksji na rocznicę Tuska (bądź po wyborze Obamy) (cz 1)

Jak można domyśleć się po przeczytaniu tytułu, wpis ten poświęcony będzie kilku prawidłowością funkcjonowania świata politycznego, które można było zaobserwować w Polsce (wschód Europy, młoda niedojrzała demokracja) przy okazji ubiegłorocznych wyborów parlamentarnych i w USA (całkowite przeciwieństwo Polski – supermocarstwo, bardzo dojrzała demokracja ) podczas ostatniej elekcji prezydenckiej.

Mediokracja

Sprawa pierwsza (chyba najbardziej oczywista) to ogromny wpływ mediów na wyniki wyborów. Wszyscy wiemy, że współcześnie prasa i telewizja jest czwartą (pierwszą) władzą. Media kreują rzeczywistość.

Zjawiskiem, które warto podkreślić jest (szczególnie w Polsce) zmiana charakteru podstawowego celu mediów z relacjonowania, na bycie stroną w politycznym sporze. Słowa Jarosława Kaczyńskiego o wielkim medialnym froncie w skład którego wchodziły : Nie, Wyborcza, TVN, Agora itd. nie są całkowicie bezpodstawne. Oczywiście po drugiej stronie było np. Radio Maryja, tak więc można by na sprawę machnąć ręką i powiedzieć, że każdy ma kogoś po swojej stronie, zachowana jest pewna równowaga. Problem w tym, że dla przeciętnego polskiego wyborcy proPiSowość Radia Maryja była jasna, a jednoznaczne określenie polityczne TVN-u, Polsatu, TOK FM-u itd., ich brak obiektywizmu już niekoniecznie.

Wybory = Telezakupy Mango Gdynia

Wszystko wskazuje na to, że XXI wieczna demokracja przekształciła się w jedne wielkie, ogólnospołeczne zakupy. Święto demokracji nie różni się dzisiaj prawie niczym od Telezakupów: dla każdego coś się znajdzie, wieczna promocja, cudowne opakowania, produkt polecany i sprzedawany przez medialne „gwiazdy” i... nikt nie wie co jest w środku. Jedyna różnica to konsekwencja nieprzemyślanego zakupu. Nie jest wielkim dramatem stracenie 200 złotych, co innego gdy państwo traci bezpowrotnie kolejne zmarnowane lata.

Populizm

Do niedawna określanie przeciwnika populistą było domeną środowisk liberalno – lewicowych. Przy okazji różnych wyborów byliśmy straszeni przeróżnymi prawicowymi, nacjonalistycznymi i innymi populistami. Coś co do niedawna było batem na konkurentów politycznych, dziś jest orężem w ręku dawnych ostrzegających. Zresztą proszę samemu ocenić i wybrać które z określeń jest większą kwintesencją populizmu: „Change we need !” czy „By żyło się lepiej...Wszystkim!”.

PR-yzacja

I tak okazuje się, że można współcześnie wygrywać wybory bez żadnego spójnego programu politycznego. Wystarczy umieć chwycić wyborców za serce, rozpalić ich emocje. Co więcej, wszystko wskazuje na to, że w ten sposób da się też „rządzić”. Wystarczy kierować się sondażami, mieć dopracowane medialnie każde posunięcie, każde przemówienie. Nie kierować się dobrem państwa, tylko uważać na swój wizerunek.

Reasumując. Dzisiejsza demokracja ewoluowała w stronę mediokracji, czy też może PiaRokracji. Ludzie nie wybierają swoich przedstawicieli w sposób racjonalny i odpowiedzialny, nie dlatego, że są „ciemnym ludem”, ale dlatego że nie mają do tego żadnych podstaw, media (w swej znakomitej większości) nie relacjonują rzetelnie tego co się dzieje w sejmie, nie spełniają funkcji informacyjnej.

Jak myślicie, co będzie dalej? W którą stronę to wszystko zmierza?