Inkwizytorzy i reformatorzy (inaczej zwani protestantami)

Tekst sięgający w zamierzchłą przeszłość, choć nie pozbawiony odniesień do współczesności.

   Nie ulega wątpliwości, że czarny PR Świętemu Officjum zrobili wszelkiej maści protestanci. To nie potomkowie ofiar, nie  Żydzi – często padający ofiarą inkwizytorów – nie sataniści, czarownice i heretycy. To nasi bracia w wierze chrześcijańskiej zrobili sobie z inkwizycji rzymskiej ulubione exemplum okrucieństwa i bezwzględności Kościoła katolickiego.

   A nie zapominajmy, że protestantyzm zaczął się od Henryka VIII, który gorąco oprotestował niechętny stosunek papieża Klemensa VII do rozwodów.   Na wszelki wypadek dodam, że to żart.

   Wśród wszelkich możliwych inkwizycji najgorszą prasę zyskała sobie Inkwizycja Hiszpańska, powołana do życia w 1480 przez parę Arcykatolickich Królewskich Mości. Działała ona aż do 1820 roku, ale okres jej największej „świetności” przypadł na lata 1480-1530. Torquemada i takie tam sprawy…

   To półwiecze kosztowało około dwóch tysięcy ofiar „uspokojonych” na stosach, co daje średni wynik ok. 40 stosów rocznie. Gwoli ścisłości trzeba dodać, że terror ów miał raczej charakter polityczno-ekonomiczny niż stricte religijny. Arcykatolickie Królewskie Mości nie lubiły Żydów, starzy katolicy nie lubili nowych katolików (marranów), a konfiskowane majątki heretyków były nie do pogardzenia…

   A teraz nasi kochani protestanci. Jeden z najwybitniejszych, Jan Kalwin, założył był w Genewie protestancką republikę. Nie poszło łatwo, za pierwszym razem Kalvina z Genewy pogonili. Miejscowi libertyni poczuli się szczególnie urażeni utworzeniem tzw. Konsystorza Genewskiego, który chętnie zaglądał obywatelom nie tylko pod pierzyny. Zabroniono genewczykom tańca, śpiewania sprośnych piosenek, lektury romansów…

   Udało się za drugim razem. Po powrocie do miasta w 1542 roku Kalwin dopiął swego. Ale trochę to Genewę kosztowało…W latach 1542-1546 spłonęło na stosie 58 osób, co daje średnią 14,5 stosu rocznie. O wygnanych nie wspomnę…

   Gdzie mu tam do Torquemady… Ale Wielki Inkwizytor Hiszpanii nie zabraniał tańczenia i swawolnych przyśpiewek, a zakazaną lekturą były u niego tylko księgi czarnoksięskie i „talmudystyczne”… Kalwin jednak zdecydowanie przewyższał Torquemadę w kwestii przestrzegania parytetów…płci. Można by nawet rzec, że faworyzował kobiety, które stanowiły aż 34 spośród owych 58 ofiar.

   A teraz poważnie. Działalność inkwizycji rzymskiej stanowi niechlubną kartę w dziejach Kościoła katolickiego. Ale ilekroć ktokolwiek ją przywołuje, to należy pamiętać, że inni też mają swoje niechlubne karty. Nikt już dzisiaj nie dojdzie, ile ofiar pochłonęła inkwizycja, tak samo, jak nikt już dzisiaj nie dojdzie, ile ofiar pochłonęły protestanckie prześladowania religijne.

   Ale jedno nie ulega wątpliwości. W stosunku do ofiar ludobójstwa - ludobójstwa Zulusa Czaki, tureckiego ludobójstwa Ormian, nazistowskiego ludobójstwa Żydów, niemieckiego i sowieckiego  ludobójstwa Polaków, stalinowskiego ludobójstwa obywateli ZSRR, maoistowskiego ludobójstwa Chińczyków, czerwono-khmerskiego ludobójstwa Khmerów, etc. etc., że przywołam tylko przykłady z ostatnich dwóch wieków – ilość ofiar inkwizycji była znikoma.

   My, katolicy – przepraszam za to uogólnienie wszystkich, obecnych tu przedstawicieli innych wyznań –  powinniśmy jednak zachować w pamięci słowa, które przypisano legatowi papieskiemu Armandowi Amaury, który kierował wyprawą krzyżową przeciwko katarom w Beziers. Miasteczko zamieszkiwali także katolicy i Żydzi. Zapytany przez krzyżowców, jak mają odróżnić katarskich heretyków od reszty, odrzekł: „Zabijcie wszystkich. Bóg odróżni swoich.”

   Zapamiętać ze wstydem i ku przestrodze.

PS. A swoją drogą, teraz to chyba mamy inkwizytorów połączonych z reformatorami. I heretyków prześladuję, i lektur oraz przyśpiewek co poniektórych zabraniają. Pod pierzynę też zaglądają, co by się tam jakowyś heteroseksualizm nie zalągł…

PPS. Autor nie ponosi odpowiedzialności za uproszczenia historyczne i terminologiczne, które – siłą rzeczy – były zamierzone.