Odnośnie wpisu Łazarza - słówko o socjotechnice

*Miałem umieścić swoją notkę na blogu Łazarza, ale zaczęło mi wychodzić coś dłuższego, a (nieskromnie) chciałbym też, aby może więcej osób przeczytało...*

Zgadzam się, że artykuł Łazarza bardzo ładnie podsumowuje sytuację.
NIE zgodzę się natomiast z "wysokimi słupkami poparcia" dla Komorowskiego.

Sondaże - oficjalne - o czym już kilka razy pisałem są elementem propagandowym i służą manipulacji. I tak jest już od lat. Wszyscy myślący, teoretycznie, zdają sobie z tego sprawę, ale jednak coś pozostaje...

Nie wierzcie w te brednie, proszę! Ja też już wiele lat obserwuję tzw. (tfu!) "scenę polityczną" w Polsce, nie obudziłem się 10 kwietnia (aczkolwiek chwała i tym, do których wtedy coś dotarło).

I widzę jedną, fatalną, rzecz, która dalej pokutuje w świadomości ludzi, mówię o tych o prawicowych poglądach. Media nie przekonały, ale przynajmniej zaszczepiły w nas świadomość: mało nas. Mało nas, wstydźmy się naszych poglądów, bójmy się, myślmy: nie wygramy z wiatrakami (PO).

To są bzdury!

Popatrzcie dookoła, posłuchajcie ludzi na ulicach, niekoniecznie ograniczajcie się do Waszego kręgu znajomych, który, być może, jest jaki jest.

Polacy zaczęli myśleć samodzielnie, czy naprawdę 1.700.000 nic Wam nie mówi?

Czy paniczne wręcz poczynania marketingowe Platformy nie bawią Was? Bo mnie - bardzo. Oni przekroczyli już poziom dopuszczalnej głupoty politycznej, uporczywe stosowanie tych samych chwytów (które, swoją drogą, kiedyś doprowadzały nas do frustracji) jest już li tylko amatorszczyzną. I to NIE DZIAŁA!

Otarłem się kiedyś w moim życiu (dość mocno swoją drogą) o psychologię społeczną - możecie mi wierzyć lub nie ale technicznie rzecz biorąc socjotechnika stosowana aktualnie przez PO woła o pomstę do nieba. Zamiast nastawić się na działania mające na celu UTRZYMANIE swojego elektoratu, próbują aktywnie walczyć o przebudzonych "śpiochów". To jeszcze nie tragedia, ale dalej stosują te same co kiedyś metody. A właśnie tego typu uprzednie działania zestawione ze wstrząsem 10 kwietnia wzbudziły u wielu odruch buntu w stosunku do polityków, mediów i innych "autorytetów".

Ktoś pisał tutaj bardzo trafnie o "przedawkowaniu" nienawiści. Święta prawda.

Popatrzcie, zestawmy pewne hasła:

- pojednanie z Rosjanami (jak to wygląda na tle skandalicznych zaniedbań rządu co do śledztwa!)
- Polska spokojna i niepodzielona (to znaczy my, którzy opłakiwali Prezydenta już nie liczymy się jako Polacy??)
- widmo IV RP (ale większość - tak - już zapomniała o "strasznych konotacjach" tego terminu)
- wykorzystywanie żałoby (tzn. jeśli mnie zginie tragicznie brat, nie mam prawa go opłakiwać??)
- sondaże pokazują przytłaczającą przewagę Komorowskiego (ale "wy" kłamiecie, czemu tym razem mielibyście mówić prawdę??)

Mógłbym pewnie wymieniać dalej, ale trochę czasu mi brak - tekst nie będzie specjalnie uporządkowany, wybaczcie... ;)

Zauważcie natomiast JAK tego typu chwyty odbierać będzie przeciętny, niespecjalnie politycznie zaangażowany, obywatel Polski...

Im dalej w las, tym gorzej dla PO (a lepiej dla nas).
Ciężko im porzucić pewne schematy PR'owskie - no przecież dotąd działały, co się stało?
Sami sobie kopią grób... i oby tak dalej!