Celtycki bastion padł, czyli radosny pęd ku knechtschaft'owi..

Socjalistyczna propaganda zawsze święciła największe sukcesy w czasie kryzysów, nie inaczej jest w raczkującym postorwellowskim Eurosocu. Co prawda zmieniona forma; egzaltowanego, zajeżdżającego gorzałką, młodego komisarza w skórzanej kurtce o powiedzmy śródziemnomorskich rysach i z naganem w dłoni zastąpiły ładne dziewczęta odziane w kuse ubranka w barwach Eurosocu, brudne czerwone szmaty wywieszone na ciężarówkach, z powypisywanymi na nich wywrotowymi hasłami zastąpiły bilboardy i plazmowe tablice reklamowe. Ten socjalizm nie śmierdzi już a pachnie, nie straszy a kusi, nie szokuje nędzą i obleśnością a wabi przepięknym opakowaniem. Do tego warunki związane z kryzysem; bezrobocie po okresie wzrostu, który oczywiście wyłączną zasługą sojuza był. Więc aby powrócił, sojuz umocnić trzeba- w prostej głowie proste rozumowanie propagandą wsparte, proste wnioski rodzi. No i fundusze na przekonywanie swoją rolę niebagatelną spełniły; wszak i Ganley i Sinn Feinn "wyprztykać" się w końcu musieli, ale sojuz zlota na priorytetowe cele skąpić nie może.
A więc Celtowie podbici, stało się.
Formalnie tereny jeszcze nie zajęte to Germania, Sarmatia i Bohemia. Przesądzać nic nie można, a i zrobić nic nie możemy, jedynie czekać na rozwój wydarzeń. Jakoś jednak mi się wydaje, że na przekór historii, tym razem nad Wełtawą ostatnie gniazdo oporu się znajduje...