Nagrobek kotowi

"Pókiś ty, bury kocie, na myszach przestawał,
A w insześ się myślistwo z jastrząby nie wdawał,
Byłeś w łasce u ludzi i głaskanoć skórę,
A tyś mrucząc podnosił twardy ogon wzgórę.
Teraz, jakoś ku myszom chciał mieć i półmiski,
I łaziłeś po ptaki w gołębiniec bliski,
Dałeś gardło, niebożę, i wisisz na dębie;
A twej śmierci i myszy rady, i gołębie
(Jan Kochanowski)

Cytuję tą fraszkę, żeby odejść trochę od podniosłego nastroju, z jakim kojarzy się dzień Wszystkich Świętych i Dzień Zaduszny.

Jesteśmy na blogu politycznym, więc wierszyk dedykuję biednym, „ukaranym” przez Tuska, towarzyszom z PO.

Może to także memento dla niego i całej Platformy?

Przypomina mi się jeszcze kilka starych fraszek udających epitafia w tym:

„Mistyk wystygł.
Wynik – cynik”
(Sztaudynger)

Może macie też coś ciekawego w pamięci?