Benefis Pana Cogito

największemu z poetów

Pomyliłeś się

owszem rzucili z ulgą grudę ziemi

i z pewnością wygrali

życiorys napisali jednak sami

nic nie pozostawiając kornikowi

on byłby za łagodny dla Ciebie

to o nich pisałeś wnuczętach Aurory

w ich ulubionym wierszu

myślą że mają smak

nie widzą swych ziemniaczanych twarzy

po tym jak podeptali Twój grób

stałeś się częścią rytuału pogrzebów

widzisz kto przybywa na ciemne pola

czy to rzeczywiście zacni potomkowie

Gilgamesza Hektora Rolanda

kolorowe sztandary zdobią skruszone mury

zwolennicy ugody tłumaczą sens kapitulacji

teraz i Ty możesz stać się bohaterem

bo nie ma już Miasta