Wakacyjne wspomnienia...

Był senny,rodzinny piątek wieczór w Polsce w czase mych wakacji. Telefon.
"Chcesz lecieć do Anglii na parę dni?."
Zaskoczona przez parę sekund milczałam.
"Jasne!" - w końcu powiedziałam.
"Zaraz zadzwonię" - padła mężowska odpowiedż.
Za chwilę znów telefon.
"Zapisuj. Twój reference number jest...Teraz się pakuj. Rano lecisz. Czekam na lotnisku w Londynie"
No i w sobotę byłam już w Londynie.
W taksówce zapytałam o nazwę hotelu.
"A to niespodzianka."
W hotelu stanęłam przy oknie i ..oniemiałam.
Przed mymi oczyma rozciągał się ...Zamek w Windsorze.
"Dziś i jutro w niedzielę ja przewodzę. W poniedziałek i we wtorek mam zebrania i Ty zwiedzasz, kupujesz i robisz co chcesz..."
Wyglądało to nadzwyczaj zachęcająco.
I tak się stało.
Wieczorem poszliśmy na kolację do prawdziwego angielskiego pubu niedaleko Zamku.
"Tylko nie mów po polsku. Zaraz zaczna nas zagadywac. Chce po pracy odpoczac. Wszędzie w pubach, restauracjach pracują Polki."
Jakoś nie uwierzyłam i mówiłam dalej w rodzimym języku.
"A państwo są z Polski!" zagadnęła nas młoda kelnerka.
Mąż miał rację.
W niedzielę obiechaliśmy turystycznym autobusem Zamczysko i Eaton. Potem pływaliśmy wycieczkowym statkiem po Tamizie obserwując widoki na brzegu i...wspaniałe łabędzie.
A wieczorem pierwszy raz zwiedziłam zamek. Wrażenia niezapomniane. Zamek naprawdę robi wrażenie swym ogromem i przepychem.
w poniedziałek rano już spokojniej go zwiedzałam i z tasmy słuchałam opowieści przewodnika....
W mym następnym wcieleniu będę...nieustającą turystką.